Wim Pelgrim » Boekverfilmingen

Categorie archieven: Videotheek

Warm bodies (regie: Jonathan Levine)

Door | | ,
Plaats een reactie

Warm bodies

Beoordeling: 4 sterren

De film Warm bodies hebben Jessie en ik op aanraden van een vriendin bekeken en in de eerste 15 minuten was de film zo vervreemdend, dat we hem bijna hadden uitgezet. Gelukkig hebben we dat niet gedaan, want Warm bodies is een leuke film met verfijnde grapjes en kritiek.

De basis voor het verhaal vormt het overbekende Romeo-en-Juliamotief, alleen dan in dit geval met een happy end. Ondertussen nemen de gedachten van R. (briljant gespeeld door Nicholas Hoult) het zombiegenre zelf al aardig op de hak. Daar komt bovendien bij dat zijn gedachtes en de ontwikkeling die hij doormaakt in de film je ook aan het denken zet over wat een mens, wat een maatschappij is en of wij als telefoonzombies niet eigenlijk aan het vervreemden zijn van elkaar.

Het verhaal ontwikkeld zich gestaag en met logische stappen richting een wat voorspelbaar, maar niet onaardig einde. De diverse spannende, emotionele en grappige scènes wisselen zich goed af. Toch blijf je met enige distantie naar de film kijken, doordat de vervreemding van de dystopische maatschappij van R je op afstand houd.

James Bond: Tomorrow never dies (regie: Roger Spottiswoode)

Door | |
Plaats een reactie

Tomorrow never diesBeoordeling: 4 sterren

Na het fantastische Goldeneye is ook de tweede Bond-film met Pierce Brosnan een goede. Tomorrow never dies heeft een origineel verhaal, interessante locaties en is mooi gefilmd. Ook de snufjes, zoals de op afstand bestuurbare auto spreken mij wel aan.

De enige kritiek op deze film is dat James Bond te veel een actieheld aan het worden is, in plaats van een vernuftige geheim agent. De grote hoeveelheid kung fu en het schieten om het schieten staat mij tegen.

James Bond: GoldenEye (regie: Martin Campbell)

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 5 sterren

Ik herinner mij nog goed dat ik GoldenEye in 1995 voor het eerst zag. Ik was nog geen 12 jaar en ging in mijn eentje naar de toenmalige bioscoop in Borne. De film maakte destijds een verpletterende indruk op mij. Vooral mijn schrik op het moment dat het lichaam van de Canadese luchtmachtkapitein uit de kast valt, kan ik me nog levendig herinneren.

Toch merk ik bij het herkijken van de film dat ik toch veel ben vergeten van het verhaal. Het verhaal dat goed in elkaar zit, enige historische lading heeft (het zijn weer de Russen), maar wel in een modern jasje is gestoken. Ook technisch heeft de film weer een sprong gemaakt sinds de vorige Bond evenals de special effects. Wat dat betreft de sfeer en combinatie van nieuw en traditioneel doet de film me ook wel aan Skyfall denken, terwijl het toch een heel andere film is.

Ik vind het wel grappig te zien dat deze film, die ik tot de eerste van ‘mijn tijd’ reken, toch ook al weer sterk verouderd is in o.a. beeldkwaliteit. De film is dan ook 18 jaar oud. Maar het blijft wel een van de toppers in de Bond-traditie.

Night train to Lisbon (regie: Bille August)

Door | | ,
Plaats een reactie

Night Train to Lisbon PosterBeoordeling: 5 sterren

In de met loungebanken ingerichte bioscoopzaal 5 van de Verkadefabriek, heb ik Night train to Lisbon gezien. Jessie had het boek gelezen, ik niet. En wat een mooie film!

De sterke basis voor het verhaal ligt natuurlijk in het boek van Paul Mercier. Het verhaal van Gregorius, de vrouw in de rode jas en de Portugese opstandelingen loopt door elkaar heen, doorspekt met de filosofische bespiegelingen van Amadeu. Een rijke basis, maar wat nog sterker bijdraagt aan het mooie in de film zijn de prachtige omgevingen waar de film plaatsvindt, de goedgekozen belichting en de algehele sfeer die de film daardoor oproept.

Het enige kritiekpunt dat Jessie bij de film had, was het invullen van alle open plekken uit het boek. Geen onlogische beslissing; dat gebeurt vaker bij boekverfilmingen.

James Bond: Licence to kill (regie: John Glen)

Door | |
Plaats een reactie

Licence To Kill PosterBeoordeling: 3 sterren

Ook de tweede (en laatste) film waarin Timothy Dalton James Bond speelt, is een leuke film. Hij is alleen niet zo origineel. Licence to kill kopieert veel van wat al is gedaan en dat is jammer.

Zo doet het sfeertje van de film zeer sterk denken aan dr. No, de mannelijke hulp van Bond is van hetzelfde type als Quarrel in o.a. Live and let die en grote drugsbendes zijn we ook al eerder tegengekomen in alweer Live and let die.

Kortom: een leuke film, alleen niet zo origineel en niet het sfeertje dat mij het meest aanstaat.

The Smurfs (regie: Raja Gosnell)

Door | |
2 Reacties

The Smurfs

Beoordeling: 1 ster

The smurfs werden aangekondigd op tv, dus vol enthousiasme zaten Jessie en ik klaar om ons onder te dompelen in een wereld vol blauwe mannetje. Maar wat een drama!

Het lijkt wel een parodie op de Smurfen. Het doet absoluut geen recht aan de traditie. De menselijke acteur zijn continu aan het overacteren, de combinatie tussen de menselijke acteurs en de 3d-animaties is op veel momenten slecht, vooral wanneer de zij de smurfen in hun handen houden. Het verhaal slaat werkelijk nergens op. En dan komt er ook nog een deel 2 uit. Ik ben benieuwd wie die wil gaan zien!

James Bond: The living daylights (regie: John Glen)

Door | |
Plaats een reactie

The Living Daylights PosterBeoordeling: 5 sterren

Met een nieuwe Bond-acteur doet zich altijd een nieuwe stap voor in de ontwikkeling van de James Bond-films. Toch lijkt het ook altijd alsof men bij een nieuwe 007 weer op de essentie van de traditie teruggrijpt. Dat gebeurt ook bij The living daylights

Het verhaal is erg traditioneel: de Russen vormen het probleem waar James Bond zich aan moet wagen. De film doet wat plot sterk denken aan From Russia with love, maar in veel andere opzichten is deze film wel degelijk anders.

De rol van de Bond-girl is actiever, zeker in vergelijking met de bimbo in de vorige film. Ook is de film actueler, met een politiek probleem in Afghanistan als achtergrond voor Bonds acties. Timothy Dalton zet overigens een andere Bond neer dan Roger Moore: meer gericht op actie en minder op de droge humor.

Toch is de film ook een typische Bond, and I like it!

Life as we know it (regie: Greg Berlanti)

Door | |
Plaats een reactie

Life as We Know It PosterBeoordeling: 3 sterren

Life as we know it plaatst twee mensen in een erg ongewone situatie: ze worden de voogden van een baby. Hoewel dit uitgangspunt mooi is en de film daardoor een leuke invalshoek heeft, blijft het uiteindelijk toch wel een beetje saaie film. Er zitten zowel lieve als grappige scènes in, maar alles is zo voorspelbaar, dat je geen spanning ervaart.

Wat Jessie en mij bovendien opviel is dat in het genre romantische komedie veel serie-acteurs spelen, zoals Katherine Heigl die bekend werd uit de serie Grey’s anatomy. Deze serie-acteurs lijken niet veel verder te komen dan series en eenvoudig behapbare mainstreamfilms. Blijkbaar ligt er ook in Hollywood een kloof tussen McDonalds-niveau massaproduct en de exclusievere maaltijdervaringen.

James Bond: A view to a kill (regie: John Glen)

Door | |
Plaats een reactie

A View To A Kill PosterBeoordeling: 4 sterren

Er valt een heleboel aan te merken op A view to a kill. Misschien verdient deze film wel geen vier sterren. Maar deze film maakt toen ik 9 a 10 was zo’n grote indruk, dat ik begin met wat ik goed vind aan de film.

Het verhaal is passend bij de tijd: een nieuwe schurk, nieuwe techniek, nieuwe omgeving. Ook zet Grace Jones een erg krachtige vrouwelijke slechterik neer, sterker in elk geval dan Christopher Walken. De achtervolging door Parijs is spannend en leuk, de achtervolging met de brandweerwagen is spectaculair.

Maar wat is er dan mis, dat is helaas eigenlijk meer dan het goede. Roger Moore (en Moneypenny) is te oud voor zijn rol. Net als Sean Connery in Diamonds are forever is ook Roger Moore net iets te lang doorgegaan met zijn rol als 007.
Daarnaast is er naast de goede achtervolgingsscènes ook weer (als opener) een ski-scène, net als in For your eyes only, The spy who loved me, On her majesty’s secret service en diverse andere.
Dan de Bond-girl. Tanya Roberts, die ik me bewuster van That 70’s show herinner dan van deze Bond-film, zet een sullige, nuffige, domme bimbo neer. Blijkbaar is dat het enige dat ze kan spelen. Er is daardoor totaal geen spanning tussen haar en Bond, waar die er in veel andere Bond-films wel is. De spanning tussen Bond en May Day is vele malen groter.

Een klassieker in mijn ogen, maar dat is meer op sentiment gestoeld, dan op de kwaliteit van de film. Dat had ik al eerder, maar daaraan moet je ook kunnen toegeven.

Unfinished song (regie: Paul Andrew Williams)

Door | |
Plaats een reactie

Unfinished SongBeoordeling: 5 sterren

Ik ben niet zo’n jankerd als het om films gaat. Komt een vrouw bij de dokter is denk ik de laatste film geweest, waarbij de tranen vloeiden. Unfinished song is er ook één. En misschien niet toevallig gaat ook deze film over een man die zijn vrouw verliest aan kanker. 

Hoewel de film, die oorspronkelijk onder de titel Song for Marion, zou dragen, geen kasscucces is geworden, zet de sterrencast met o.a. Terence Stamp (Star Wars: Episode 1), Gemma Arterton (Quantum of Solace) en Vanessa Redgrave (Atonement) een sterk verhaal neer. Dat verhaal lijkt een combinatie van Sister Act en Hope springs en weet een lach en een traan mooi te combineren.

Diverse critici zijn gevallen over de wat ongeloofwaardig snelle karakterverandering van Arthur, maar die kritiek vind ik onterecht. Mensen zijn niet 100% logisch in hun gedrag en zeker niet op stressvolle momenten als het rondom het ziekteproces en overlijden van je echtgenote.

Een aanrader dus, die iedereen zou moeten zien.