Leo (regie: Robert Marianetti, Robert Smigel, David Wachtenheim)

Filmposter van Leo waarop een 3D-geanimeerde leguaan met zijn pootjes door een terrariumruit het publiek aankijkt. Daarboven in groen de titel.

Beoordeling: 3 sterren

Leo is een gezellige kinderfilm. Een grappig verhaal, maar niet extreem spannend of complex. Schattige dieren, wat humor voor de volwassenen, een herkenbaar schoolverhaal voor kinderen die kijken. De film blijft ook niet echt hangen. Een zesje, voor de moeite.

Edgar Allan Poe, De moorden in de Rue Morgue

Kaft van het boek De moorden in de rue Morgue en andere verhalen. Donkerblauwe achtergrond met in gele letters de titel en in witte de naam van Edgar Allan Poe.

Beoordeling: 3 sterren

De moorden in de rue Morgue en andere verhalen is een typisch romantische verhalenbundel. Met mijn 19e-eeuwseliteratuurhart ben ik daar natuurlijk erg blij mee, maar zoals ook vaak met dit soort oudere teksten, is de leesbaarheid niet meer optimaal. Veel verhalen zijn wel leuk, maar het is niet het soort verhalen waar ik er veel van achter elkaar kan lezen.

Murder on the Orient Express (regie: Kenneth Branagh)

Poster van Murder on the Orient Express met de volledige cast zittend of staand in een treincoupee, uitgevoerd in blauwtinten.

Beoordeling: 3 sterren

Ik kende het verhaal niet, maar het uitgangspunt bij de film Murder on the Orient Express is echt heel erg goed en zit mooi in elkaar. Het is wel typisch begin 20e-eeuws in zijn opzet en doet dus wat archaïsch aan in deze met moderne technieken gemaakte film. De verfilming uit 2017 heeft het verhaal mooi omgezet van boek naar scherm: de sfeer en de beelden zijn mooi en het originele verhaal wordt met respect behandeld. Het is een leuke film, maar geen briljante film, ondanks de grote en goede cast.

Ronald Giphart, IJsland

Kaft van het boek IJsland, met een rode achtergrond en daarop een silhouet van een zwangere vrouw. Vanaf de zijkant zie je haar borst en buik uitsteken.

Beoordeling: 3 sterren

Het is leuk als je Giphart op de Knip hebt mogen interviewen en hem ook al eerder in je carrière op bezoek hebt gehad op school, sinds lange tijd weer eens een boek van hem te lezen dat in hetzelfde universum speelt als zijn eerdere werk. Want IJsland gaat over een mannelijke hoofdfiguur met een beëindigde liefde die een vakantie gebruikt om die te verwerken: een typische Giphart-setting. Nachtangst week daar toch heel duidelijk van af. Ook start dit boek weer met allerlei losse lijnen die uiteindelijk bij elkaar komen.

Nieuw is het af en toe doorbreken van de vierde wand in het boek, maar dat is op een soms humoristische maar zeker niet storende manier gebeurt. Kortom een leuk boek, herkenbaar, maar een briljant boek is het ook niet. (Gelukkig is het wel beter dan Gala en zeker beter dan het boek van zijn zus).

Brammetje Baas (regie: Anna van der Heide)

Poster van de film Brammetje Baas, met een jongetje dat van onderaan de poster omhoog kijkt en diverse fantasievolle objecten voorbij ziet vliegen, zoals een bus met mensen en een leraar met een vissenhoofd.

Beoordeling: 3 sterren

Brammetje Baas is een grappige boekerverfilming en als docent heel herkenbaar met een niet stilzittend jongetje met een hoofd vol ideeën. Ook het lied van Jochem Meijer is erg leuk en past goed bij het verhaal. Maar het is wel erg Nederlands gemaakt en verfilmd: een schoolgebouw van 100 jaar oud, een nogal stereotiepe docent en veel gezelligheid in het klaslokaal. Een leuke familiefilm, maar geen uitblinker.

Wish (regie: Chris Buck & Fawn Veerasunthorn)

Poster voor de film Wish met de hoofdrolspeelster in een cirkel gevormd door een stervormig personage. Daarboven een boze tovenaar met groene stralen.

Beoordeling: 3 sterren

Wish was onze jaarlijkse 1-januari-naar-de-filmtraditie. Het is een aardige film, maar in niets springt de film boven het maaiveld uit. Geen bijzonder verhaal, zoals Encanto, geen bijzondere settings zoals Coco, geen briljante muziek zoals in Frozen. Wat vooral leuk is, is het zoeken van referenties naar andere Disney-films, maar daarvoor is Youtube leuker dan het zelf kijken van deze film. De makers hadden duidelijk meer aandacht voor het verhaal moeten hebben, dat soms wat rommelig aandoet. Zo is de spanning die de makers wilden creëren rondom de ‘dader’ midden in de film eerder een gat in het verhaal, dan een spanningsboog. De muziek is leuk, maar niet opvallend. We hebben ons vermaakt, maar niemand wilde de film thuis via streamingdiensten graag nog een keer kijken. De tekenstijl vond ik zelf nog wel een pluspunt, maar ook dat zal niet iedereen vinden. A mixed bag, zoals ze dat zo mooi kunnen zeggen in het Engels.

Murder Mystery 1 en 2 (regie: Kyle Newacheck)

Poster van Murder Mystry met Jennifer Aniston en Adam Sandler in avondkleding.

Beoordeling: 3 sterren

Murder mystery moesten we natuurlijk kijken vanwege Jennifer Aniston. Je moet deze film vooral kijken als grappige parodie op de boeken van Agatha Christie. Acteerkwaliteit maakt dan niet meer zoveel uit. Verwacht geen briljante film, dat gold voor Just go with it natuurlijk ook niet, maar je kunt er toch twee vermakelijke films aan hebben.

[Anoniem], Het Gilgamesj-epos

Kaft van het Gilgamesj-epos in de Perpetuareeks in petrol met gele tekst. Geen afbeelding.

Beoordeling: 3 sterren

Het Gilgamesj Epos is niet eenvoudig om te lezen, omdat het uit een heel andere literaire tijd en traditie stamt. Het deed mij denken aan mijn ervaringen met de Bijbel of Koran. Zo deed een deel van het verhaal me denken aan het verhaal van Noach. Maar ook verhalen van de Grieken of Karel ende Elegast hebben linkjes met dit boek. Het verhaal is net als al die andere teksten lastig, maar je leest wel over iemand die echt verdriet heeft over een verloren vriend.

Chicken Run: Dawn of the nugget (regie: Sam Fell)

Filmposter van Chicken Run: Dawn of the Nugget met diverse van klei gemaakte kippen die zwaarbewapend door een hek breken.

Beoordeling: 3 sterren

Ik ben altijd ontzettend fan geweest van de eerste Chicken Run-film en de stijl van Aardman. Toen ik dus op Netflix zag dat er na meer dan 20 jaar een vervolg is gemaakt, wilde ik deze direct zien. De film heeft veel van de kracht en charme van de eerste film. Verder hebben de makers goed gekeken naar films van James Bond uit de jaren ’60 en ’70 voor de decors en de frissere kleuren doen erg denken aan Squid Game. Het verhaal zakt qua spanningsboog wel wat in en de grapjes zijn nogal voorspelbaar en weinig origineel, dus de film haalt het niet bij het origineel. Maar hij is zeker vermakelijk.

Zindzi Zevenbergen & Hedy Tjin, Manie Schaafijs

De kaft van Manie Schaafijs in oranje- en rozetinten met centraal de schaafijskar van Manie.

Beoordeling: 3 sterren

Via de Grote Vriendelijke Podcast leerde ik het boek Manie Schaafijs kennen. Vol enthousiasme kreeg ik het boek met kerst, maar het viel me toch wat tegen. Misschien door de hoge verwachtingen, maar het kan ook komen doordat er toch een paar minpunten aan het boek zitten.

Het verhaal is leuk en de tekenstijl is grappig en opvallend. Ook staan er interessante feitjes tussen het verhaal en de stemmen van de ooms en tantes die commentaar geven zijn ook een sterk punt. De boodschap dat dé waarheid niet bestaat en dat het kennen van de waarheid misschien niet het belangrijkste is. Maar het boek is toch te veel een biografie en te weinig verhalend. Ook vind ik het niet echt een kinderboek, daarvoor mist het te veel spanning en avontuur.