Sappho, Gedichten

Kaft van het boek Gedichten van Sappho

Beoordeling: 2 sterren

Pas als je naar het originele materiaal gaat kijken, ontdek je wat het echt is. Dat heb ik bij Sappho onlangs gedaan en zo ontdekte ik, dat er van haar gedichten vooral fragmenten over zijn. Nooit geweten!

In die fragmenten zie je dat ze een eigen sterke stijl heeft, maar echt volgen kun je de inhoud helaas niet meer. De mythe is groter dan wat er nog over is. Historisch interessanter dan als literair object.

Sybren Polet, Persoon/Onpersoon

Kaft van de verzamelbundel Persoon/Onpersoon van Sybren Polet.

Beoordeling:1 ster

Soms is poëzie geen fijne poëzie. Het past niet bij je, het is niet jouw stijl of je kunt er weinig mee. Dat heb ik sowieso al bij een deel van de Vijftigers, zoals een Gerrit Kouwenaar en soms bij het werk van Lucebert. Terwijl ik Vinkenoog en Campert wel kan waarderen. Polet bevindt zich onderaan mijn lijstje met favoriete Vijftigers. Het is te experimenteel, ik kan er te weinig mee en de dwarsdoorsnede van zijn werk die ik met Persoon/Onpersoon heb gekregen is voor mij voldoende geweest om hem verder links te laten liggen.

Stijn de Paepe, De mooiste dagverzen

Kaft van de dichtbundel De mooiste Dagverzen van Stijn de Paepe.

Beoordeling: 4 sterren

Ik was al jaren fan van Stijn de Paepe op Twitter. En wat zonde dat deze taalvirtuoos, moderne rederijker en scherpe dichter zo jong dood moest gaan. Ik ben ook fan van deze bundel, maar ik ben wel bang dat hij snel in vergetelheid zal raken. Zijn poëzie is zo vastgeklonken aan het nieuws van de dag, dat over 10 jaar niemand meer precies snapt waar het over ging.

Guido Gezelle, Bloemlezing uit Guido Gezelles gedichten

Beoordeling: 2 sterren

Hoewel ik een groot fan ben van de negentiende eeuw en al veel poëzie uit die tijd heb gelezen, vind ik de gedichten van Guido Gezelle niet te pruimen helaas. En dat ligt niet aan het feit dat hij domineedichter (priesterdichter) is, daarvan heb ik er meer wel kunnen waarderen. Zijn poëzie is mij echter te Vlaams, wat het lezen bemoeilijkt. En daarnaast is het de ultieme biedermeierpoëzie: moralistisch, gericht op eenvoudige en idyllisch-sentimentele met in elk gedicht god, vaderland en gezin als thema’s. Het was een goede dichter, dat is in de gedichten nog te zien, maar geen fijne dichter voor mij. 

Jan Engelman, Tuin van Eros

Beoordeling: 2 sterren

Ik kende Jan Engelman nog niet voor deze bundel en ik denk ook niet dat ik na het lezen van deze bundel snel weer iets van hem uit de kast zou pakken. Ik vind zijn poëzie, hoewel ik kan zien wat anderen erin aantrekt, niet zo goed. En als zowel de vormkeuze niet je voorkeur heeft, als de erotische inhoud in élk gedicht je gaat tegenstaan, dan leg je zo’n bundel maar beter weer weg.

Marieke Lucas Rijneveld, Komijnsplinters

Beoordeling: 3 sterren

Komijnsplitsers is een toegankelijkere bundel dan Kalfsvlies, maar de wereld van Rijneveld blijft mij te ontoegankelijk. In haar romans is aan de ene kant mooi, aan de andere kant moeilijk leesbaar. In haar poëzie is het verhalende nog minder en de toeganklijkheid mij te klein. Haar taal is rijk en de gedichten interessant, maar niet geweldig.

Marieke Lucas Reijneveld, Kalfsvlies

Beoordeling: 2 sterren

Ik heb al romans gelezen van Marieke Lucas Rijneveld. Over De avond is ongemak was ik erg enthousiast, Mijn lieve gunsteling vond ik oké. Haar poëzie raakt mij minder. Ze heeft een bijzondere schrijfstijl, maar ze weet me niet te raken. Inhoudelijk hebben de gedichten te weinig interessante thema’s voor mij en de stijl is te veel stream of consiousness en te weinig verhalend. De roman dwingt de stijl van Rijneveld in een inhoudelijk keurslijf. Nu dat er niet is, blijft er vooral stijl over.

Willem Wilmink, Verzamelde gedichten en liedjes

Beoordeling: 4 sterren

Het werk van Willem Wilmink is eigenlijk altijd goed. Niet alles spreekt mij aan; niet alles heeft inhoudelijk de tand des tijds doorstaan, maar elke liedje en elk gedicht zit prachtig in elkaar. Een aanrader voor iedereen die laagdrempelig met mooie poëzie in aanraking wil komen!

Leo Vroman, 126 gedichten

Beoordeling: 2 sterren

Twee sterren voor Leo Vroman. Kan dat? Ja, ik zal wel moeten. Er staan veel niet zo aansprekende gedichten in deze bundel, een aantal aardige gedichten en een enkele erg goede. De gedichten zijn goed en de gedichten zijn degelijk, maar niet fantastsich. Het sprankelt niet. En ik lees nogal eens wat gedichten.