Beoordeling: 
Ik kende Jan Engelman nog niet voor deze bundel en ik denk ook niet dat ik na het lezen van deze bundel snel weer iets van hem uit de kast zou pakken. Ik vind zijn poëzie, hoewel ik kan zien wat anderen erin aantrekt, niet zo goed. En als zowel de vormkeuze niet je voorkeur heeft, als de erotische inhoud in élk gedicht je gaat tegenstaan, dan leg je zo’n bundel maar beter weer weg.
Beoordeling: 
Komijnsplitsers is een toegankelijkere bundel dan Kalfsvlies, maar de wereld van Rijneveld blijft mij te ontoegankelijk. In haar romans is aan de ene kant mooi, aan de andere kant moeilijk leesbaar. In haar poëzie is het verhalende nog minder en de toeganklijkheid mij te klein. Haar taal is rijk en de gedichten interessant, maar niet geweldig.
Beoordeling:
Ik heb al romans gelezen van Marieke Lucas Rijneveld. Over De avond is ongemak was ik erg enthousiast, Mijn lieve gunsteling vond ik oké. Haar poëzie raakt mij minder. Ze heeft een bijzondere schrijfstijl, maar ze weet me niet te raken. Inhoudelijk hebben de gedichten te weinig interessante thema’s voor mij en de stijl is te veel stream of consiousness en te weinig verhalend. De roman dwingt de stijl van Rijneveld in een inhoudelijk keurslijf. Nu dat er niet is, blijft er vooral stijl over.
Beoordeling:
Verzamel de liefde is een bundel met aardige lichte gedichten. Maar echt goed zijn ze niet, ze raken niet. En nu ik een tijdje na het lezen een stuk voor mijn site schrijf, weet ik me er eigenlijk ook geen meer te herinneren.
Beoordeling: 
Het werk van Willem Wilmink is eigenlijk altijd goed. Niet alles spreekt mij aan; niet alles heeft inhoudelijk de tand des tijds doorstaan, maar elke liedje en elk gedicht zit prachtig in elkaar. Een aanrader voor iedereen die laagdrempelig met mooie poëzie in aanraking wil komen!
Beoordeling:
Twee sterren voor Leo Vroman. Kan dat? Ja, ik zal wel moeten. Er staan veel niet zo aansprekende gedichten in deze bundel, een aantal aardige gedichten en een enkele erg goede. De gedichten zijn goed en de gedichten zijn degelijk, maar niet fantastsich. Het sprankelt niet. En ik lees nogal eens wat gedichten.
Beoordeling:
Dit boekje was een cadeau voor docenten in talen. En het is een leuk cadeau. In het verhaal zitten de nodige wonderlijke kronkels, zeker voor zo’n kort verhaal. Het verhaal is daardoor wat slecht te volgen. De vorm is (uiteraard) prachtig: sterke poëzie die zo natuurlijk leest als je van Drs. P. mag verwachten.
Beoordeling: 
Merel Morre verstaat de kunst om in schijnbaar eenvoudige bewoordingen prachtige schetsen te maken van de wereld om haar heen. En ondertussen zijn die woorden elke keer raak en laten niet alleen iets van de wereld zien, maar ook hoe mooi taal is. Een prachtige bundel.
Wanneer er een hele stroming liefdespoëzie naar je vernoemd wordt, dan heb je wel indrukwekkende poëzie geproduceerd. Ik behandel het petrarskisme ook in vwo 4, dus dan moet je ook eens het originele materiaal in duiken. En met het Liedboek uit de Perpetua-reeks is dan een erg mooie variant.
Wanneer je zo’n boek leest, moet je niet proberen deze van kaft tot kaft te lezen. Je bladert, leest, geniet of niet. Sommige gedichten zijn erg mooi, zoals gedicht 336:
’t Is in de geest dat ik haar steeds ontmoet
(de Lethe zelf zou er haar niet verjagen),
zoals ze was op ’t toppunt van haar dagen:
kracht van haar ster bracht haar geheel in gloed!
Zo – mooi en ingetogen, puur en goed –
heb ik haar voor het eerst gadegeslagen!
“Ze lééft, zoals mijn ogen haar eens zagen!”
roep ik en ik verwacht haar welkomstgroet.
Ik was abuis en kom bij zinnen, maar
toch lijkt het soms of ze iets zeggen wil
en ik zeg tot mijn geest: “Je bent bedrogen.
Want dertienachtenveertig was het jaar,
het eerste uur, de zesde van april:
toen is die pure ziel haar lijf ontvlogen.”
Het probleem van Petrarka is dat hij aan het begin staat van een stroming. Dat betekent dat veel van zijn gedichten sterke overeenkomsten kennen. En zoals vaker met veel van hetzelfde, het gaat op een gegeven moment wat vervelen. Een prima Liedboek om in huis te hebben en zo af en toe, bijvoorbeeld op Valentijnsdag, eens wat uit te lezen.
Beoordeling:
Wat een gaaf boek! Wat een briljant boek! Wat een vernieuwend boek! Ze gaan er met je neus vandoor is weer een pareltje van Ted van Lieshout. Het is niet zomaar een dichtbundel. De tekst gaat als het ware het gesprek met de schrijver en met zichzelf aan. Inhoudelijk is het interessant genoeg om te blijven lezen, de vormgeving is heel erg mooi en de traditionele gedichten die erin staan, zijn ook nog eens interessant. Wow!