Thea Beckman, Hasse Simonsdochter

Beoordeling: 5 sterren

Ik ben weg van het werk van Thea Beckman (geen verrassing voor wie mij langer kent). Hasse Simonsdochter is een van mijn favoriete boeken. En toen ik begon aan het schrijven van deze recensie kwam ik erachter dat ik 10 jaar geleden al een keer lovend over dit boek had geschreven.

Thea Beckman, De kinderen van moeder aarde

Beoordeling: 3 sterren

Ik heb in het verleden genoten van veel boeken van Thea Beckman, zowel toen ik een jaar of 13 was als later in mijn leven bij herlezing. Maar bij de trilogie over Thule voelde ik tot nu toe altijd wat reserve om die te gaan herlezen, al herinnerde ik mij wel dat ik ze allemaal gelezen had.

En die reserves die begrijp ik na het lezen van Kinderen van moeder aarde. Allereerst komt het verhaal erg langzaam op gang. Beckman gebruikt meerdere hoofdstukken om het eiland Thule te schetsen, maar in die hoofdstukken gebeurt er (vooral gezien de jongere doelgroep) niet zo veel. Bovendien is het voor een oudere lezer een te stereotiepe wereld die geschetst wordt. Alles is ongeveer omgekeerd aan onze wereld, maar daardoor is de schets na hoofdstuk 1 ook wel verder in te vullen.

Wat verder stoort is het feit dat het feminisme en de visie van de Club van Rome er zo dik en overdreven bovenop ligt. Het beeld van ‘dé man’ en ‘dé vrouw’ is zo genderbevestigend dat een feminist er eigenlijk buikpijn van zou moeten krijgen. En de oplossing voor de milieuproblematiek doet wel erg Amish-achtig aan.

En toch, toen het verhaal eenmaal op stoom kwam, was het best een interessant en leuk boek en heb ik (met name de laatste helft) snel en met plezier gelezen. Niet zoveel plezier dat ik deel twee en drie ook ga lezen, maar wel met zoveel plezier dat het boek de 1 a 2 sterren die ik aanvankelijk wilde geven.

Thea Beckman, Wij zijn wegwerpkinderen

Beoordeling: 4 sterren

Waar Thea Beckman doorgaans historische romans schrijft, is het ook wel eens leuk een heel ander type boek van haar hand te lezen. Nou ja, heel ander type boek…

Een aantal basisingrediënten komen ook in dit boek weer terug: een sterke vrouwfiguur, emancipatie en feminisme, het schoppen tegen een systeem en ook een weeskind is al eerder voorbij gekomen.

Dit is een leuk boek, minder meeslepend dan de historische romans uit de 100-jarige oorlog bijvoorbeeld, maar een goed geconstrueerd verhaal, geloofwaardige psychologische toelichtingen en leerzaam voor jong en oud.

Wat Jessie bovendien nu opviel, terwijl het boek al jaren in onze kast staat, is dat op de rug van de Boektopper niet Thea, maar Theo Beckman vermeld staat.

Thea Beckman, Het rad van fortuin

Beoordeling: 5 sterren

Van de trilogie over de Honderdjarige Oorlog, Geef me de ruimte, Triomf van de verschroeide aarde en Het rad van fortuin, is dit laatste deel verreweg het beste. Dat komt allereerst doordat de verschillende personages, die in min of meer gelijke mate een hoofdrol vervullen, en de bijbehorende perspectieven meer afwisseling in het boek brengen. Bovendien zit er ook wat meer afwisseling in het verteltempo: de focus ligt meer op kantelmomenten en minder op de reizen en de pauzemomenten in de oorlog.

Met dit laatste deel heeft Thea Beckman een mooi einde aan de reeks gemaakt, waarin hints naar de voorgaande twee boeken gracieus zijn verweven in het verhaal en het afscheid van Gods Vlindertje, waarmee het eerste boek opende, een logisch, maar waardig karakter kent.

De balans tussen historie, verhaal en beschouwing is ten opzichte van Triomf van de verschroeide aarde, hersteld en ook de al veel vaker genoemde maatschappijvisie van Thea Beckman is genuanceerd verwerkt. Uit het boek spreekt wijsheid: wijsheid in de personages, wijsheid sprekend uit het talent van Beckman en wijsheid als geschiedenisdocente van generaties.

Dit boek is niet alleen voor kinderen, dit boek is voor iedereen. Prachtig, prachtig, prachtig!

Thea Beckman, Triomf van de verschroeide aarde

Beoordeling: 4 sterren

In tegenstelling tot Geef me de ruimte is Triomf van de verschroeide aarde minder verhaal en meer geschiedenis. De politieke en militaire ontwikkelingen in Bretagne en Parijs. Ook is dit boek wat politieker: de maatschappijvisie van Beckman (die sociaaldemocratisch georiënteerd lijkt in haar werk) spreekt er sterker in door en de stille waardering voor volkssoevereiniteit en revolutie tegen de adel die het volk overheerst liggen wat dikker op het verhaal.

De geschiedenis is wel erg interessant en Beckman toont zich ook met dit boek een begenadigd schrijver. Vooral het einde van het verhaal biedt mooie aanknopingspunten om in het derde deel op verder te kunnen. Dit boek maakt dan ook vooral nieuwsgierig naar het derde in de trilogie.

Thea Beckman, “Geef me de ruimte!”

Beoordeling: 5 sterren

Ik heb de laatste twee jaar al veel van Thea Beckman herlezen, maar ik ben nog niet zo enthousiast geweest over een boek als over Geef me de ruimte! Ik vond ook vroeger deze trilogie over de Honderdjarige Oorlog al het beste werk van Beckman en dat vind ik dus nog steeds.

In dit werk zijn de vaste elementen in het werk van Beckman allemaal aanwezig: een sterke, feministische vrouw in een historische context die schampt aan bekende mensen, een wat socialistische (linkse zo u wilt) maatschappijvisie die doorklinkt, spanning en historische feiten. Dit alles is goed in balans en dat maakt dat je je als lezer niet gaat ergeren aan een overdaad aan een van deze elementen.

Daar komt bij dat Beckman in dit boek ook een talig sterk werk neerzet. Waar bij haar werk (en boeken van Lemniscaat in het algemeen) het verhaal, de inhoud, er meer toe doet dan de vorm, de taal, is de taal in dit boek sterk en schrijft zij beheerst.

Al met al een pareltje uit de Nederlandse jeugdliteratuur van de 20e eeuw en daarom ook nog steeds als nieuw boek te koop bij Bol.com!

Thea Beckman, Het geheim van Rotterdam

Het geheim van Rotterdam Beoordeling: 4 sterren

Rotterdam, Driekoningen, 1473. Truitje Blasius vindt op een straathoek een pasgeboren baby. Truitje en haar man nemen het jongetje in huis en noemen hem Caspar, naar één van de Drie Koningen.
Rotterdam wordt in die tijd bezet door Frans van Brederode, een jonker die ervan houdt om geld over de balk te smijten. De stad is voor hem een goede uitvalsbasis voor zijn veroverings- en strooptochten in de rijke omgeving.
Als Caspar tien jaar oud is ontmoet hij chirurgijn Melchior. Via meester Melchior en zijn hulp Balthasar raakt hij betrokken bij allerlei geheimzinnige activiteiten. De chirurgijn en zijn knecht proberen goud te maken en Caspar moet hen daarbij helpen, maar niemand mag het weten. Zéker jonker Frans niet…..*

Het geheim van Rotterdam is een spannende jeugdroman. Het verhaal moet even op gang komen en kent veel historische achtergrond, maar blijft door het afwijkende onderwerp binnen Beckmans oeuvre toch boeien. Wel zijn ook in dit boek Beckmans anti-klerikale en 20e-eeuwse zelfontplooiingsgedachten aanwezig. Een leuk boek!

*Bron: Bol.com

Thea Beckman, Hasse Simonsdochter

Hasse Simonsdochter Beoordeling: 5 sterren

In de tijd van de Hoekse en Kabeljauwse twisten is Kampen een belangrijke handelsstad, maar de vijftienjarige Hasse vindt het er maar druk en benauwd. Ze trekt er liever op uit met haar zelfgemaakte pijl en boog. Haar ouders zien haar het liefst getrouwd met een mattenvlechter, maar Hasse beslist anders.*

Hasse Simonsdochter is verreweg het beste boek van Thea Bekcman dat ik ooit heb gelezen. Bovendien is het een van de betere Nederlandse jeugdboeken die ik ooit heb gelezen. Alle kritiek die ik in het verleden op Thea Beckmans werk verdwijnt in dit boek als sneeuw voor de zon: de taal klopt, het verhaal is geloofwaardig, de moraal is afwezig of op een passende manier in het boek verpakt, de meerdere verhaallijnen grijpen mooi in elkaar en het boek raakt je op een emotioneel niveau en neemt je mee naar een prachtige climax. Het lijkt wel of Thea Beckman jaren op zoek is geweest naar een personage dat paste bij haar manier van schrijven en dat is haar sinds 1983 nooit meer zo mooi gelukt als in Hasse. Prachtig, fantastisch, mooi; lezen!

*Bron: Bol.com

Thea Beckman, Stad in de storm

Stad in de storm Beoordeling: 4 sterren

1672. Utrecht is bezet door de Fransen en de stadsbewoners beleven spannende tijden. Hans werkt in de drukkerij van zijn vader. Om het moreel van de bevolking hoog te houden drukken ze ’s nachts in het geheim pamfletten met nieuws dat de belegerde stad in is gesmokkeld. De Hollandse waterlinie wordt voortduren bestookt, de Engelsen worden voor Kijkduin door Michiel de Ruyter verslagen en ondertussen worden de gebroeders De Witt door het gepeupel vermoord, tot afgrijzen van vriend en vijand. Als de Fransen eindelijk wegtrekken, krijgt Utrecht een klap die misschien nog wel zwaarder is dan alle vorige.*

Hoewel Stad in de storm meer een romantisch geschiedenisboek dan een historische roman is, was het wel een van de beter boeken van Thea Beckman die ik heb gelezen. Je leeft mee met het hoofdpersonage, krijgt een boel boeiend informatie over Utrecht aan het einde van de 17e eeuw en wat betreft stijl is dit boek beter dan wat ik tot nog toe van Thea Beckman heb herlezen. Een welverdiende vier sterren.

*Bron: flaptekst Stad in de storm

Thea Beckman, De gouden dolk

De gouden dolk Beoordeling: 4 sterren

Een oude vrouw voorspelt Jiri, een eenvoudige smidszoon, dat hij eens de eigenaar zal zijn van de beroemde Gouden Dolk.
Al heel jong had Jiri van zijn grootvader verhalen over die dolk gehoord, die in het bezit is van de heerser van Aleppo, de geweldenaar Nour-ed-Din. En hoe zal hij die dolk dan ooit kunnen bemachtigen? Moet hij daarvoor meegaan met de kruistocht tegen de Saracenen, juist tegen Nour-ed-Din, die de christelijke vorstendommen in Palestina bedreigt?*

Dit boek deed me toch wel heel erg denken aan Kruistocht in spijkerbroek met een vleugje Vrijgevochten. Het verhaal is spannend, de reis die wordt beschreven is boeiend, maar toch is ook hier weer een wat moraliserend toontje aanwezig als het om standsverschillen en religies gaat. Al met al een van de betere boeken van Beckman.

*Bron: Bol.com