Brandende liefde (regie: Ate de Jong)

Beoordeling: 1 ster

Sommige boekverfilmingen doen een boek echt geweld aan. En dat is wat Ate de Jong en Rob Houwer hier presteren met Brandende liefde van Jan Wolkers. Het is een typisch voorbeeld van de Nederlandse film uit de jaren ’80: slecht gespeeld, veel nadruk op bloot en de film lijkt vooral gericht op effectbejag en sensatie en niet op het vertellen van een verhaal. En dat terwijl diezelfde jaren ’80 ook de verfilming van Het gouden ei wisten voort te brengen.

Ik vermoed dat ze hebben geprobeerd om filmsuccessen als Turks Fruit te benaderen, maar dat is het zeker niet. En daarom werd Paul Verhoeven groot in de VS en Ate de Jong niet. Maar wat is er dan mis met deze film? Het verhaal voor zover dat er is wordt te traag verteld, het effectbejag is ergerlijk en als kers op de slagroom het nasynchroniseren van Peter Jan Rens. Wat een drama!

Koning Van Katoren (regie: Ben Sombogaart)

Beoordeling: 3 sterren

Ik was groot fan van het boek Koning van Katoren. De film had ik nog niet gezien en ik moet zeggen dat de film van kwalitatief hoog niveau is. De Nederlandse film is de laatste decennia met sprongen vooruit gegaan en dat zie je ook in deze film. Maar ik ben niet volledig overtuigd door deze interpretatie van het verhaal van Terlouw. Dat is wat losgelaten en het is volledig naar nu gehaald. Maar waar was dat voor nodig? Het heeft een goede sfeer en levert een vermakelijke anderhalf uur op.

Matilda (regie: Dany DeVito)

Beoordeling: 4 sterren

De boeken van Roald Dahl doen het goed bij ons thuis en ook ik heb Matilda 10 jaar geleden met veel plezier gelezen. De verfilming is leuk en grappig en is zelfs bijna 30 jaar na dato nog steeds goed gemaakt. De cartooneske manier van spelen en de cartooneske decors en kleding is niet helemaal mijn ding. Maar zelfs zonder ondertiteling weten Noor en Daan zich er erg goed mee te vermaken.

The BFG (regie: Steven Spielberg)

Beoordeling: 3 sterren

The BFG heb ik eerder gezien als tekenfilm en uiteraard heb ik het boek gelezen. Het verhaal wordt in deze verfilming erg mooi verfilmd, maar op de een of andere manier weet Spielberg het verhaal te langdradig te maken. Ik kan me er niet helemaal aan overgeven. Mijn kinderen evenmin. Het is wel erg mooi gemaakt, dat wel.

Inferno (regie: Ron Howard)

The DaVinci Code:  Inferno PosterBeoordeling: 4 sterren

Na The Da Vinci Code en  Angels and demons (naar Het Bernini Mysterie) is dit de derde film naar een boek Dan Brown die ik heb gezien. Over de eerste twee was ik lyrisch, deze film is ook goed, maar voor mijn gevoel net iets minder dan de vorige. Het zou kunnen zijn dat ik wen aan de Langdon-films, maar ik denk dat er ook een aantal zaken in de film zit die dit veroorzaakt.

Ten eerste is de spanning tussen de verschillende perspectieven in de film minder groot dan in de vorige films. Waar bij The Da Vinci code Silas’ verhaallijn bijdraagt aan de spanning en bij Angels and demons de sfeer rond het Vaticaan bijdraagt, ontbreekt een dergelijke lijn wat mij betreft. Bovendien gaan de verhoudingen in Browns verhalen je opvallen: je weet al vrij snel dat de mensen die je in het begin het meest vertrouwt, aan het einde de grootste tegenstanders blijken te zijn.

En toch, ondanks dit alles blijft het een mooie film: mooie beelden uit Florence, spannende whodunit-elementen, symbolische kunstgeschiedenis uiteraard en een mooie sfeer door de beelden en muziek. Zeker kijken.

Esio Trot (regie: Dearbhla Walsh)

Beoordeling: 4 sterren

Ik heb het boek Esio Trot nooit gelezen, hoewel ik best wel wat van Roald Dahl verslonden heb. De film was erg leuk, charmant gemaakt en goed gespeeld. En toch, wil hij niet echt beklijven, zoals de verfilming van Sjakie en de chocoladefabriek dat wel doet.

De opbloeiende liefde tussen mr. Hoppy en mrs. Silver is mooi en in het kleine stuk met slechts twee hoofdkarakters komt dat goed naar voren. Er staan dan ook twee acteurs met een briljante staat van dienst die het in grote blockbusters als Spectre hebben laten zien, maar vooral op dit kleine podium prachtig tot hun recht komen.

En daar zit dan ook mijn meeste sympathie bij deze film, het is een klein toneelstuk, alsof je in het lokale theater zit, maar dan op het grote scherm.

Hundraåringen som klev ut genom fönstret och försvann (regie: Felix Herngren)

Beoordeling: 4 sterren

The 100-Year-Old Man Who Climbed Out the Window and Disappeared, het  boek was al briljant en ook de film is ontzettend goed. Het boek wordt mooi gevolgd. Het is echter jammer dat (zoals vaker bij boekverfilmingen) het volgen van het boek ertoe leidt dat het einde afgeraffeld moet worden.

Vele zijlijnen, interessante achtergronden van bijpersonages en de diepgang in het verleden van Allan worden weggelaten en plotsklaps wordt het verhaal rondgebreid. Jammer, want de sfeer, de manier waarop het boek in film is omgezet is ontzettend goed.

The Diary of Anne Frank (regie: Jon Jones)

Beoordeling: 4 sterren

Er zijn diverse verfilmingen van het dagboek van Anne Frank. Bij deze BBC-verfilming is het in drama omzetten van de gebeurtenissen erg mooi gedaan. In algemene bewoordingen beschreven anekdotes en situaties uit het dagboek worden mooi in concrete gesprekken omgezet.

Ook de karakters worden levensecht en herkenbaar neergezet door goede acteurs. Het doet mij ook denken aan een oudere verfilming die ik ooit zag en daarmee past deze verfilming in de traditie van Anne-Frankverfilmingen.

Ook schuwt deze taboeërige kanten van het dagboek niet, waardoor het verhaal het realisme krijgt dat de laatste boekvarianten ook kenmerkt. Het meisje is in de loop der decennia echter en echter geworden. Erg goed gedaan.

Spoorloos (regie: George Sluizer)

http://www.filmtotaal.nl/images/covers/a8vx4bshcq.jpgBeoordeling: 4 sterren

Een van de meestgelezen boeken, volgens mij, op boekenlijsten in het examenjaar: Het gouden ei van Tim Krabbé. Van veel succesvolle boeken is ook een film, zo ook van deze: Spoorloos. En dit was weer eens een boekverfilming om blij van te worden.

De film is Frans/Nederlands en dat geeft de film direct iets authentieks. De film komt wat langzaam op gang en de nadruk ligt in eerste instantie erg op het moment van verdwijnen van Saskia. De focus in de rest van de film ligt ook meer op de omgang met de vermissing dan op wat er gebeurd is en de motieven van de ontvoerder.

Wel is duidelijk dat Tim Krabbé zowel script als boek heeft geschreven. De keuzes die in de film zijn gemaakt zijn begrijpelijk en niet storend voor wie het boek al kent. Bovendien geeft de film een mooi tijdsbeeld van de jaren ’80. Dat maakt echter ook dat de film in zijn acteerwerk wat verouderd overkomt. Blijkbaar is in bijna 30 jaar nogal wat veranderd in de manier waarop we mensen graag zien optreden in films en met name de wijze van articuleren stoort soms wat.

En wat is er mooier dan de film direct kijken na het lezen van een recensie. Veel plezier!

https://www.youtube.com/watch?v=o1OC3yFS8zo

The firm (regie: Sydney Pollack)

Beoordeling: 5 sterren

Ik heb The firm  inmiddels al een paar keer gezien en het knappe van deze film is dat hij superspannend blijft! Dat komt niet alleen door de fantastische acteurs, de spannende muziek of het goed opgebouwde verhaal. Het belangrijkste is het beklemmende gevoel dat het advocatenkantoor niet alleen bij de hoofdrolspelers oproept, maar ook bij jou als kijker. Je hebt continu het gevoel dat ook jij onder een vergrootglas ligt, bekeken wordt en er niet meer uit kan. Je zit op het puntje van je stoel tot het laatste moment en voelt de opluchting van Tom Cruise mee zodra hij de ‘firm’ kan verlaten.