Beoordeling: 
Sommige boekverfilmingen doen een boek echt geweld aan. En dat is wat Ate de Jong en Rob Houwer hier presteren met Brandende liefde van Jan Wolkers. Het is een typisch voorbeeld van de Nederlandse film uit de jaren ’80: slecht gespeeld, veel nadruk op bloot en de film lijkt vooral gericht op effectbejag en sensatie en niet op het vertellen van een verhaal. En dat terwijl diezelfde jaren ’80 ook de verfilming van Het gouden ei wisten voort te brengen.
Ik vermoed dat ze hebben geprobeerd om filmsuccessen als Turks Fruit te benaderen, maar dat is het zeker niet. En daarom werd Paul Verhoeven groot in de VS en Ate de Jong niet. Maar wat is er dan mis met deze film? Het verhaal voor zover dat er is wordt te traag verteld, het effectbejag is ergerlijk en als kers op de slagroom het nasynchroniseren van Peter Jan Rens. Wat een drama!