Alvin and the Chipmunks (3 keer zelfs)

Poster van Alvin and the chipmunks met in de hoek het hoofd van de mannelijke hoofdrolspeler die bedenkelijk kijkt naar drie eekhoorns in hiphopkleding.

Beoordeling: 4 sterren

Toen Noor en Daan de filmreeks van Alvin and the chipmunks gingen kijken, was ik wat huiverig. Ik kende de tekenfilmserie uit mijn eigen jeugd, maar ik had geen hoge verwachtingen. Maar de films zijn opvallend leuk en goed gemaakt. De muziek is catchy, het verhaal zit aardig in elkaar en de personages zijn grappig. En zelfs drie films kijken kost weinig moeite. De makers mikken niet op hoogwaardige kunstzinnige expressie, maar voor een vermakelijke middag kun je er zelfs een marathon van maken en alle drie de films achter elkaar kijken.

Pirates of the Caribbean (5 delen)

Poster van Jack Sparrow, een piraat met een zwaard in zijn hand, in grijstinten met een klein beetje kleur en de titel van de filmreeks: Pirates of the Caribbean.

Met kinderen die groter worden, muzieklessen waarin de muziek van Pirates of the Caribbean gespeeld wordt en streamingdiensten met flink wat aanbod, kun je eenvoudig dit soort filmreeksen kijken met je gezin. We hebben ze dus alle vijf (weer) gezien.

De eerste blijft toch wel echt de allerbeste: alle energie en ideeën die in die film zijn gegaan zijn goed. Het verhaal dat een mooie mengeling van show, spektakel, onderliggende laagjes en humor kent zijn mooi.

De tweede film is de bekende vervolgfilm die lijkt ingegeven door het succes meer dan door een goed verhaal. Hij is wat trager en het verhaal komt mijns inziens niet echt van de grond. Dat gebeurt pas in film drie: deze gaat door op het verhaal van film twee, dus die moet je scherp in je hoofd houden. Ik vind het mooi dat film drie filosofischer is van inhoud en daarmee meer van je vraagt dan enkele lachen en genieten van spektakel.

Film vier is aardig, maar is me maar beperkt bijgebleven. Film vijf heeft dan weer de grootsheid van film één: een goed verhaal, erg veel show, maar ook filosofie en een onderlaag in de gebeurtenissen. En films met Javier Bardem zijn sowieso vaak goed.

Het blijft een mooie filmreeks: de sfeer, de muziek, het acteerwerk, de humor. Niet vanwege het fantastische verhaal of de kunstzinnigheid, maar omdat het cinematisch vermaak is in optima forma!

Murder Mystery 1 en 2 (regie: Kyle Newacheck)

Poster van Murder Mystry met Jennifer Aniston en Adam Sandler in avondkleding.

Beoordeling: 3 sterren

Murder mystery moesten we natuurlijk kijken vanwege Jennifer Aniston. Je moet deze film vooral kijken als grappige parodie op de boeken van Agatha Christie. Acteerkwaliteit maakt dan niet meer zoveel uit. Verwacht geen briljante film, dat gold voor Just go with it natuurlijk ook niet, maar je kunt er toch twee vermakelijke films aan hebben.

Chicken Run: Dawn of the nugget (regie: Sam Fell)

Filmposter van Chicken Run: Dawn of the Nugget met diverse van klei gemaakte kippen die zwaarbewapend door een hek breken.

Beoordeling: 3 sterren

Ik ben altijd ontzettend fan geweest van de eerste Chicken Run-film en de stijl van Aardman. Toen ik dus op Netflix zag dat er na meer dan 20 jaar een vervolg is gemaakt, wilde ik deze direct zien. De film heeft veel van de kracht en charme van de eerste film. Verder hebben de makers goed gekeken naar films van James Bond uit de jaren ’60 en ’70 voor de decors en de frissere kleuren doen erg denken aan Squid Game. Het verhaal zakt qua spanningsboog wel wat in en de grapjes zijn nogal voorspelbaar en weinig origineel, dus de film haalt het niet bij het origineel. Maar hij is zeker vermakelijk.

Oppenheimer (regie: Christopher Nolan)

Beoordeling: 5 sterren

Oppenheimer is al veel geroemd en ook ik kan er niet omheen dat het een fantastisch mooie film is. De film is mooi gemaakt en bevat zowel actie en spektakel als verstilde momenten die je aan het denken zetten. De cast zet heel geloofwaardige karakters neer en het gebruik van zowel zwart-wit- als kleurenbeelden werkt goed voor de sfeer. Een prachtig tijdsbeeld met de nodige dilemma’s die je kunt meevoelen. Het enige nadeel is dat de film wel behoorlijk lang is.

Het schildersleven van Rembrandt van Rijn (regie: Paul Molijn)

Filmposter van Het schildersleven van Rembrandt van Rijn met diverse afbeeldingen van portretten en andere schilderijen die Rembrandt gemaakt heeft.

Beoordeling: 2 sterren

Sommige documentaires zijn spannend of heel goed. Het schildersleven van Rembrandt van Rijn niet. Deze is saai, opsommerig en heeft weinig verdiepende informatie. Alsof de makers Wikipedia aan het voorlezen zijn. Ook de toon is storend: zoveel overtreffende trappen, zoveel verheerlijking van deze schilder. Vaak is een documentaire interessanter als het schuurt, als je ook de mindere kanten. Alle storytelling mist. Gemiste kans, deze docu.

The Super Mario Bros. Movie (regie: Aaron Horvath & Michael Jelenic)

Poster van The Mario Bros Movie met daarop alle bekende karakters van Nintendo in een stoere houding: Mario, Luigi, Peach, Donkey Kong en Bowser o.a.

Beoordeling: 4 sterren

Het verfilmen van een videospel is altijd lastig. Bij de Super Mario Bros Movie is dat goed gedaan. Het is voor de fans van Mario een leuke film die ook mooi is gemaakt. Alle spellen en verschillende verhaallijntjes en grapjes uit de spellen zitten mooi in de film vervlochten. Maar dat is ook gelijk wel het nadeel. De spellen staan centraal en daar is een verhaal omheen bedacht. Bovendien is deze film voor mensen die niet van Mario houden niet zo geschikt. Dus voor de fans zeker vier sterren!

A man called Otto (regie: Marc Forster)

Poster van A Man called Otto, met de hoofdrolspelers op een groepsfoto, Otto staat chagrijnig in het midden.

Beoordeling: 5 sterren

Op voorhand wil ik aangeven dat ik het Zweedse origineel niet gezien heb. Dat beïnvloedt voor diverse recensenten en filmkijkers hun oordeel blijkbaar. Maar ik ga gewoon uit van wat ik gezien heb in A man called Otto. Wat een prachtige film: het is zo’n emotioneel verhaal met ook veel humor. En naast Tom Hanks is ook de rest van de cast erg goed. Maar Hanks laat met deze film wel weer zien dat hij een hele grote is en niet voor niets.

Jurassic Park III (regie: Steven Spielberg)

Filmposter van Jurassic Park 3 waarbij het skelet van de nieuwste dinosaursussoort zichtbaar is als silhouet op een rode achtergrond.

Beoordeling: 2 sterren

Sommige franchises worden op een gegeven moment uitgemolken. Jurassic Park III is daarvan een heel mooi en helder voorbeeld. Jurassic Park was supersterk, The lost world werd al minder en het derde deel vond ik maar matig. Het verhaal is nogal zwak en veel scènes lijken vooral gericht op effectbejag. Spectaculaire beelden zonder enige substantie. Jammer. Gelukkig kwam men later met Jurassic World wel weer wat sterker terug, maar dit is niet mijn favoriet in de reeks.

Icarus (regie: Bryan Fogel)

Poster van de film Icarus, waarbij een sporter aan marionettentouwen hangt.

Beoordeling: 5 sterren

Soms zijn documentaires slaapverwekkend, maar Icarus is spannend. Een zeer mooi gemaakte, spannende documentaire en niet voor niets winnaar van het Sundance festival. De maker van Super Size Me gaat weer zelf iets ondergaan: doping gebruiken en daardoor een betere amateurwielrenner worden. Maar daardoorheen loopt de lijn waarin een Russische arts uit te school klapt over het dopingschandaal waar hij een rol in speelt. Interessant, spannend en goed gemaakt en ik leerde veel over een wereld waar ik weinig van weet. Wat wil je nog meer?