Zindzi Zevenbergen & Hedy Tjin, Manie Schaafijs

De kaft van Manie Schaafijs in oranje- en rozetinten met centraal de schaafijskar van Manie.

Beoordeling: 3 sterren

Via de Grote Vriendelijke Podcast leerde ik het boek Manie Schaafijs kennen. Vol enthousiasme kreeg ik het boek met kerst, maar het viel me toch wat tegen. Misschien door de hoge verwachtingen, maar het kan ook komen doordat er toch een paar minpunten aan het boek zitten.

Het verhaal is leuk en de tekenstijl is grappig en opvallend. Ook staan er interessante feitjes tussen het verhaal en de stemmen van de ooms en tantes die commentaar geven zijn ook een sterk punt. De boodschap dat dé waarheid niet bestaat en dat het kennen van de waarheid misschien niet het belangrijkste is. Maar het boek is toch te veel een biografie en te weinig verhalend. Ook vind ik het niet echt een kinderboek, daarvoor mist het te veel spanning en avontuur.

Lize Spit, Het smelt

Kaft van Het smelt met daarop in witte letters de titel en in petrol letters auteur Lize Spit. Daarnaast het witte silhouet van een schop.

Beoordeling: 3 sterren

Over Het smelt hoorde ik al meerdere jaren geleden bij het Literair Café Helmond. Het boek heeft een mooi uitgangspunt en het verhaal wordt op een mooie manier opgebouwd. Ook is de sfeer bijzonder en die pakt je als lezer op een bepaalde manier direct bij de strot. Maar het boek heeft één groot euvel: het tempo ligt mij veel te laag. Waar Birk bijvoorbeeld ook heel rustig begint, maar uiteindelijk tot een grote climax komt, blijft Het smelt te lang hangen in dat lome tempo. Het einde van het boek is ook weer erg goed, maar uiteindelijk is het boek maar net voldoende in mijn ogen. Het mist urgentie.

Edward van de Vendel & Anoush Elman, Misjka

De kaft van het boek Misjka: een getekend meisje met rode trui en lang bruin haar houdt een wit konijn vast. Verder worden titel, auteur en illustrator vermeld.

Beoordeling: 5 sterren

Soms twijfel je over de reden voor een prijs, maar niet bij Misjka die een penseel en griffel won. Wat een prachtig boek en terechte winnaar. Het boek is geschikt voor de wat jongere lezer (middenbouw basisschool) en is daardoor wat toegankelijker dan bijvoorbeeld Lampje of Films die nergens draaien. Maar Edward van de Vendel heeft het thema vluchtelingen op een mooie manier vormgegeven, vol inlevingsvermogen. De vormgeving is mooi, de symboliek is mooi en Van de Vendels taal is prachtig.

Justin Reich, Iterate: The secret to innovation in schools

Kaft van Iterate met een oranje achtergrond en daarvoor een witte spiraal die stapsgewijs steeds verder naar buiten slingert.

Beoordeling: 1 ster

Wat een slecht boek. Ik koop niet vaak boeken in het buitenland, maar na de online cursus die ik volgende over onder andere dit thema, had ik zin om ook het net verschenen boek aan te schaffen. Iterate is echter een behoorlijke tegenvaller: het leest niet prettig. Tussen de beperkte concrete informatie zijn er te veel details en verhalen te vinden die eigenlijk alleen als vulling lijken te dienen. De kern van de methode is heel beperkt en die had in een artikel of korter boek mee doel getroffen. Op zichzelf is de methode zinnig, maar ik heb erg weinig van het boek geleerd.

Sanne Rooseboom, Ravi en de laatste magie

Beoordeling: 4 sterren

Dit kinderboekenweekgeschenk is een leuk boek met een origineel uitgangspunt. Tovenaars van wie de magie uitgeblust raakt, dat kende ik nog niet, al lees ik weinig fantasyboeken. Het verhaal past ook mooi in de 90 bladzijdes die het boek lang is: een passend en continu tempo houdt de lezer er goed bij. Bovendien trekt het boek je gelijk de eerste bladzijde er sterk in. De verdere vorm van het verhaal en ook de goede afloop zijn niet heel bijzonder, maar wel een leuk cadeau!

Aischylos, Het verhaal van Orestes

Kaft van het boek Het verhaal van Orestes van Aischylos: een bruine achtergrond met witte letters, zonder afbeelding.

Beoordeling: 3 sterren

Het lezen van klassieke literatuur is niet eenvoudig. Dat bewijst mijn ervaring met Het verhaal van Orestes van Aischylos. Het eerste deel is moeilijk te volgen, omdat er veel erg lange monologen in zitten. Daarnaast vraagt dit eerste deel ook veel voorkennis van andere klassieke stukken. Gelukkig zit mijn vraagbaak op dit punt naast mij op de bank, maar voor de gemiddelde lezer niet zo fijn.

Het tweede deel begint veel toegankelijker en er is voor een klassiek stuk vrij veel actie. Het laatste deel kent een voor mij onbegrijpelijk eindoordeel door Athene. Ook voor dit deel is voorkennis essentieel om de inhoud goed te kunnen begrijpen, onder andere de relatie tussen koor- en tekstdelen.

Een mooi stuk is het wel, beter dan mijn vorige Aischylos-ervaring, maar te moeilijk voor een gemiddeld publiek.

Stefan Hertmans, Oorlog en Terpentijn

Kaft van het boek Oorlog en Terpentijn: een paarse achtergrond met de titel en auteursnaam en daaronder een zwart-witfoto met een vlak landschap met natte weg richting horizon.

Beoordeling: 1 ster

Het boek Oorlog en Terpentijn begint sterk. Vol enthousiasme ging ik dus ook aan het lezen. Maar na verloop van tijd gebeurt er niets meer. Het wordt elke bladzijde saaier en ondertussen moet je je door een woud aan bijvoeglijke naamwoorden worstelen. Na 70 bladzijdes ben ik er maar mee gestopt.

Frits van Oostrom, De Reynaert

Kaft van De Reynaert met een tekening in middeleeuwse stijl van een vos op de voorkant.

Beoordeling: 3 sterren

De Reynaert is een mooi boek, met een aantal minnetjes. Maar dat blijven kleine minnetjes, als Van Oostrom een soort geschreven college aan je komt geven. In de intimiteit van de relatie tussen lezer en schrijver. Hij schetst namelijk in al zijn breedte het onderzoeksveld rondom de middeleeuwse roman Van den Vos Reynaerde. Alle elementen komen langs en daarmee geeft het degene die een volledig beeld wil krijgen, maar ook de onderzoeker die snel wil weten wat de belangrijkste kennis is op een deelgebied is, een mooi overzicht.

Maar wat zijn dan die minnetjes? Er zitten wat spelfouten in het boek, net veel, maar toch. Daarnaast zit er behoorlijk wat herhaling in het boek en dat leest verveling voor de van-kaft-tot-kaftlezer. Het laatste deel is voor mij erg saai. De horizon over het personage en de toekomst voegen voor mij niets toe aan het overzicht van onderzoek tot nu toe. Het is te speculatief en doet afbreuk aan de rest van het boek.

Yorick Goldewijk, Films die nergens draaien

Kaft van het boek Films die nergens draaien waarop een meisje met een konijn aan haar hand in silhouet te zien is tussen twee rode gordijnen.

Beoordeling: 5 sterren

Films die nergens draaien heb ik in één ruk uitgelezen. Wat een prachtig gelaagd boek dat in eerste instantie een mooi en goed te volgen verhaal bevat voor kinderen. Bovendien is het een realistische vorm van fantasy of science fiction: eentje die mooi in mijn straatje past. Maar wat daarnaast ook gebeurd is dat er allerlei verbanden worden gelegd die je als volwassen lezer lekker kunt uitpluizen. En bovendien kun je erover nadenken door de manier waar Goldewijk met tijd speelt in dit prachtboek. Allemaal lezen!

Jaap Robben, Birk

Kaft van het boek Birk met de titel in grote blauwe letters en de kop van een meeuw.

Beoordeling: 4 sterren

Volgende week bezoekt Jaap Robben onze school en daarvoor las ik Birk. Het is een mooi boek. De taal is toegankelijk, maar ondertussen ook behoorlijk rijk. Hoewel er in het begin niet veel lijkt te gebeuren na het verdwijnen van de vader, loopt het toenemend uit de hand tot het op een uitbarsting komt op het eiland. Met een eiland kan een schrijver een mooie afgebakende omgeving scheppen en daardoor kan Robben de onderlinge spanningen tot een hoogtepunt brengen. Het biedt een mooi kader voor iets wat een schrijver als Claus ook kan.