Wim Pelgrim » Uit mijn boekenkast

Categorie archieven: Uit mijn boekenkast

Yorick Goldewijk, Films die nergens draaien

Door | |
Plaats een reactie
Kaft van het boek Films die nergens draaien waarop een meisje met een konijn aan haar hand in silhouet te zien is tussen twee rode gordijnen.

Beoordeling: 5 sterren

Films die nergens draaien heb ik in één ruk uitgelezen. Wat een prachtig gelaagd boek dat in eerste instantie een mooi en goed te volgen verhaal bevat voor kinderen. Bovendien is het een realistische vorm van fantasy of science fiction: eentje die mooi in mijn straatje past. Maar wat daarnaast ook gebeurd is dat er allerlei verbanden worden gelegd die je als volwassen lezer lekker kunt uitpluizen. En bovendien kun je erover nadenken door de manier waar Goldewijk met tijd speelt in dit prachtboek. Allemaal lezen!

Jaap Robben, Birk

Door | |
Plaats een reactie
Kaft van het boek Birk met de titel in grote blauwe letters en de kop van een meeuw.

Beoordeling: 4 sterren

Volgende week bezoekt Jaap Robben onze school en daarvoor las ik Birk. Het is een mooi boek. De taal is toegankelijk, maar ondertussen ook behoorlijk rijk. Hoewel er in het begin niet veel lijkt te gebeuren na het verdwijnen van de vader, loopt het toenemend uit de hand tot het op een uitbarsting komt op het eiland. Met een eiland kan een schrijver een mooie afgebakende omgeving scheppen en daardoor kan Robben de onderlinge spanningen tot een hoogtepunt brengen. Het biedt een mooi kader voor iets wat een schrijver als Claus ook kan.

Victor Hugo, De klokkenluider van de Notre Dame

Door | |
Plaats een reactie
Kaft van het boek De klokkenluider van de Notre Dame van Victor Hugo met een afbeelding van de Notre Dame in Parijs.

Beoordeling: 3 sterren

Het is altijd leuk om een origineel boek te lezen van een verhaal dat je al zo goed kent. Uit de Disney-films bijvoorbeeld, of uit verwijzingen naar de tekst. De klokkenluider van de Notre-Dame is een nog erg leesbaar boek voor zo’n oude tekst. Het zijn wel lange zinnen en het boek staat nogal vol met uitgebreide beschrijvingen van personages, omgevingen en hier zelfs de geografische indeling van Parijs. Maar dat hoort bij een 19e-eeuws boek. Dat maakt het verhaal soms wel wat saai en slepend: je wordt als lezer soms volledig uit het verhaal gehaald voor een feitenrelaas.

Teun van de Keuken, Goed volk

Door | |
Plaats een reactie
Kaft van het boek Goed Volk van Teun van de Keuken.

Beoordeling: 3 sterren

Goed volk is een leuk en zeer leesbaar boek van een auteur die ik vooral als journalist en programmamaker kende. De vraag is echter of het een roman is of meer een beschrijvend essay of de biografische memoires van de auteur.

Wel geeft Goed volk een leuk leuk tijdsbeeld van de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw. Maar meegenomen in al die tijdgeest word je rauw met de neus op de feiten gedrukt: het boek is ineens voorbij. De lezer met vele vragen achterlatend: als Teun wegloopt, waarom, hoe, hoe verder? En ineens overlijdt zijn vader, waarom, hoe, hoe verder?

Pieter Koolwijk, Gozert

Door | |
Plaats een reactie
Kaft van het boek Gozert door Pieter Koolwijk. Je ziet een auto met daarop een heleboel spullen op het dak vastgeboden. Daarbovenop staat een jongensfiguur in een heldenkostuum.

Beoordeling: 5 sterren

Sommige boeken staan niet voor niets in de Grote Vriendelijke 100. Gozert van Pieter Koolwijk is niet alleen prachtig vanwege het bijzondere verhaal. De tekeningen van Linde Faas dragen minstens net zo veel bij aan dit kunstwerkje. De schrijfwijze is vlot, maar ook heel rijk en je moet als lezer actief blijven opletten wanneer je meesurft op de hersenkronkels van Ties. Het uitgangspunt van iemand die een overactieve creativiteit heeft, helpt Koolwijk om een rijke, fantasievolle wereld neer te zetten mét een diepere emotionele laag. Een echte aanrader!

Anton Tjechov, De dertig beste verhalen

Door | |
Plaats een reactie
Kaft van het boek De dertig beste verhalen van Anton Tjechov uit de Perpetuareeks.

Beoordeling: 3 sterren

Een verhalenbundel heeft al gauw een aantal mooiere en minder mooi verhalen. Dat geldt ook voor de De dertig beste verhalen van Anton Tjechov. De dame met het hondje is inderdaad een hoogtepunt, maar veel andere verhalen hebben naar mijn smaak wat veel omgevingsbeschrijving en details en missen daardoor vaart. Ik houd best van de Russische schrijvers, maar Dode zielen blijft toch wel het weinig evenaarde hoogtepunt van wat ik heb gelezen uit dat land.

Oek de Jong, Hokwerda’s kind

Door | |
Plaats een reactie
De kaft van het boek Hokwerda's kind van Oek de Jong waarop in zwart-wit een gevallen paard is afgebeeld. De titel en auteursnaam zijn in rood afgedrukt.
Kaft van het boek Hokwerda's kind van Oek de Jong

Beoordeling: 2 sterren

Hoewel ik van Oek de Jong zijn Opwaaiende zomerjurken met veel plezier las, ben ik van Hokwerda’s kind minder gecharmeerd. Na de boeken van Griet op de Beeck voelt dit weer iemand die komt klagen over een mislukte relatie. Hoewel de schrijfstijl van De Jong vele malen beter is dan die van Op de Beeck en de perspectiefwisselingen je als lezer wel actief houden, blijft het verhaal toch behoorlijk saai. Ik ben geen fan.

Arthur Japin, De man van je leven

Door | |
Plaats een reactie
Kaft van het boek De man van je leven van Arthur Japin.

Beoordeling: 2 sterren

Ik ben de laatste jaren minder en minder enthousiast geworden over het werk van Japin. Waar ik over De Overgave nog laaiend enthousiast was, begon bij Vaslav de omslag en ook Buiten is het feest viel me tegen. Helaas wordt het minder en minder: De man van je leven is een weinig enerverend boek. De eerste 40 bladzijdes sleept het nogal. Ook moet je als lezer nogal wennen aan de perspectiefwisselingen. Uiteindelijk komt na een pagina of 50 alles bij elkaar. Maar dan… dan sleept het nog weer een flink aantal pagina’s verder. Aan de ene kant voorspelbaar, aan de andere kant nogal ongeloofwaardig, zeker de goede afloop. Dat Japin zelf een (moeilijke?) driehoeksrelatie heeft, is zijn keuze. Maar val ons daar niet mee lastig.

Quincy (regie: Alan Hicks en Rashida Jones)

Door | |
Plaats een reactie
Filmposter van de documetaire Quincy. Het beeld is een portretfoto van Quincy Jones in een recent jaar gefotografeerd.

Beoordeling: 3 sterren

De documentaire Quincy is zo’n voorbeeld van goede content die Netflix maakt, tussen alle slechte series en foute kerstfilms. De documentaire geeft een goed beeld van het leven van Quincy Jones. In tegenstelling tot de documentaire over Miles Davis is deze documentaire minder spannend. Het laat wel de grootsheid van de musicus Jones, van zijn invloed en zijn bijdrage aan de muziek, maar de documentaire is wat lang en traag. Dat deden The Great Hack of Behind the curve beter.

Philip Huff, Dagen van gras

Door | |
Plaats een reactie
De kaft van het boek Dagen van Gras van Philip Huff
Voorkant van het boek Dagen van Gras van Philip Huff

Beoordeling: 3 sterren

Er gebeurt niet zo veel in Dagen van gras en toch gebeurt er een heleboel. Je leeft helemaal mee in de binnenwereld van hoofdpersoon Ben die in zijn puberteit rondhangt. Hij doet dus niet heel veel, maar langzaam zakt hij weg in een psychose. Op een bepaalde manier doet de leegheid van Bens bestaan en de saaiheid van het verhaal denken aan De Avonden. Dit boek leest wel sneller dan dat van Reve en raakt ook minder diep de ziel van een generatie. Het verhaal zelf bleef mij niet echt bij: een maand na het lezen moest ik opzoeken waar het ook weer over ging. Ik heb me vermaakt, maar dat is het dan ook wel.