Alvin and the Chipmunks (3 keer zelfs)

Poster van Alvin and the chipmunks met in de hoek het hoofd van de mannelijke hoofdrolspeler die bedenkelijk kijkt naar drie eekhoorns in hiphopkleding.

Beoordeling: 4 sterren

Toen Noor en Daan de filmreeks van Alvin and the chipmunks gingen kijken, was ik wat huiverig. Ik kende de tekenfilmserie uit mijn eigen jeugd, maar ik had geen hoge verwachtingen. Maar de films zijn opvallend leuk en goed gemaakt. De muziek is catchy, het verhaal zit aardig in elkaar en de personages zijn grappig. En zelfs drie films kijken kost weinig moeite. De makers mikken niet op hoogwaardige kunstzinnige expressie, maar voor een vermakelijke middag kun je er zelfs een marathon van maken en alle drie de films achter elkaar kijken.

Pirates of the Caribbean (5 delen)

Poster van Jack Sparrow, een piraat met een zwaard in zijn hand, in grijstinten met een klein beetje kleur en de titel van de filmreeks: Pirates of the Caribbean.

Met kinderen die groter worden, muzieklessen waarin de muziek van Pirates of the Caribbean gespeeld wordt en streamingdiensten met flink wat aanbod, kun je eenvoudig dit soort filmreeksen kijken met je gezin. We hebben ze dus alle vijf (weer) gezien.

De eerste blijft toch wel echt de allerbeste: alle energie en ideeën die in die film zijn gegaan zijn goed. Het verhaal dat een mooie mengeling van show, spektakel, onderliggende laagjes en humor kent zijn mooi.

De tweede film is de bekende vervolgfilm die lijkt ingegeven door het succes meer dan door een goed verhaal. Hij is wat trager en het verhaal komt mijns inziens niet echt van de grond. Dat gebeurt pas in film drie: deze gaat door op het verhaal van film twee, dus die moet je scherp in je hoofd houden. Ik vind het mooi dat film drie filosofischer is van inhoud en daarmee meer van je vraagt dan enkele lachen en genieten van spektakel.

Film vier is aardig, maar is me maar beperkt bijgebleven. Film vijf heeft dan weer de grootsheid van film één: een goed verhaal, erg veel show, maar ook filosofie en een onderlaag in de gebeurtenissen. En films met Javier Bardem zijn sowieso vaak goed.

Het blijft een mooie filmreeks: de sfeer, de muziek, het acteerwerk, de humor. Niet vanwege het fantastische verhaal of de kunstzinnigheid, maar omdat het cinematisch vermaak is in optima forma!

Edward van de Vendel, Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt

Kaft van Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt met een getekend Nijlpaard met een vriendelijke blik op een blauwe achtergrond.

Beoordeling: 5 sterren

Ik heb Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt meerdere keren cadeau gedaan en nu heb ik het zelf cadeau gekregen. En wat is het toch mooie poëzie die Van de Vendel schrijft. En de prachtige tekeningen van Martijn van der Linden in allerlei tekenstijlen vullen de gedichten op een hele mooie manier aan. In alle opzichten een prachtig boek om keer op keer uit de kast te halen en zeker 5 sterren waard!

Murder Mystery 1 en 2 (regie: Kyle Newacheck)

Poster van Murder Mystry met Jennifer Aniston en Adam Sandler in avondkleding.

Beoordeling: 3 sterren

Murder mystery moesten we natuurlijk kijken vanwege Jennifer Aniston. Je moet deze film vooral kijken als grappige parodie op de boeken van Agatha Christie. Acteerkwaliteit maakt dan niet meer zoveel uit. Verwacht geen briljante film, dat gold voor Just go with it natuurlijk ook niet, maar je kunt er toch twee vermakelijke films aan hebben.

[Anoniem], Het Gilgamesj-epos

Kaft van het Gilgamesj-epos in de Perpetuareeks in petrol met gele tekst. Geen afbeelding.

Beoordeling: 3 sterren

Het Gilgamesj Epos is niet eenvoudig om te lezen, omdat het uit een heel andere literaire tijd en traditie stamt. Het deed mij denken aan mijn ervaringen met de Bijbel of Koran. Zo deed een deel van het verhaal me denken aan het verhaal van Noach. Maar ook verhalen van de Grieken of Karel ende Elegast hebben linkjes met dit boek. Het verhaal is net als al die andere teksten lastig, maar je leest wel over iemand die echt verdriet heeft over een verloren vriend.

Chicken Run: Dawn of the nugget (regie: Sam Fell)

Filmposter van Chicken Run: Dawn of the Nugget met diverse van klei gemaakte kippen die zwaarbewapend door een hek breken.

Beoordeling: 3 sterren

Ik ben altijd ontzettend fan geweest van de eerste Chicken Run-film en de stijl van Aardman. Toen ik dus op Netflix zag dat er na meer dan 20 jaar een vervolg is gemaakt, wilde ik deze direct zien. De film heeft veel van de kracht en charme van de eerste film. Verder hebben de makers goed gekeken naar films van James Bond uit de jaren ’60 en ’70 voor de decors en de frissere kleuren doen erg denken aan Squid Game. Het verhaal zakt qua spanningsboog wel wat in en de grapjes zijn nogal voorspelbaar en weinig origineel, dus de film haalt het niet bij het origineel. Maar hij is zeker vermakelijk.

Zindzi Zevenbergen & Hedy Tjin, Manie Schaafijs

De kaft van Manie Schaafijs in oranje- en rozetinten met centraal de schaafijskar van Manie.

Beoordeling: 3 sterren

Via de Grote Vriendelijke Podcast leerde ik het boek Manie Schaafijs kennen. Vol enthousiasme kreeg ik het boek met kerst, maar het viel me toch wat tegen. Misschien door de hoge verwachtingen, maar het kan ook komen doordat er toch een paar minpunten aan het boek zitten.

Het verhaal is leuk en de tekenstijl is grappig en opvallend. Ook staan er interessante feitjes tussen het verhaal en de stemmen van de ooms en tantes die commentaar geven zijn ook een sterk punt. De boodschap dat dé waarheid niet bestaat en dat het kennen van de waarheid misschien niet het belangrijkste is. Maar het boek is toch te veel een biografie en te weinig verhalend. Ook vind ik het niet echt een kinderboek, daarvoor mist het te veel spanning en avontuur.

Oppenheimer (regie: Christopher Nolan)

Beoordeling: 5 sterren

Oppenheimer is al veel geroemd en ook ik kan er niet omheen dat het een fantastisch mooie film is. De film is mooi gemaakt en bevat zowel actie en spektakel als verstilde momenten die je aan het denken zetten. De cast zet heel geloofwaardige karakters neer en het gebruik van zowel zwart-wit- als kleurenbeelden werkt goed voor de sfeer. Een prachtig tijdsbeeld met de nodige dilemma’s die je kunt meevoelen. Het enige nadeel is dat de film wel behoorlijk lang is.

Lize Spit, Het smelt

Kaft van Het smelt met daarop in witte letters de titel en in petrol letters auteur Lize Spit. Daarnaast het witte silhouet van een schop.

Beoordeling: 3 sterren

Over Het smelt hoorde ik al meerdere jaren geleden bij het Literair Café Helmond. Het boek heeft een mooi uitgangspunt en het verhaal wordt op een mooie manier opgebouwd. Ook is de sfeer bijzonder en die pakt je als lezer op een bepaalde manier direct bij de strot. Maar het boek heeft één groot euvel: het tempo ligt mij veel te laag. Waar Birk bijvoorbeeld ook heel rustig begint, maar uiteindelijk tot een grote climax komt, blijft Het smelt te lang hangen in dat lome tempo. Het einde van het boek is ook weer erg goed, maar uiteindelijk is het boek maar net voldoende in mijn ogen. Het mist urgentie.

Edward van de Vendel & Anoush Elman, Misjka

De kaft van het boek Misjka: een getekend meisje met rode trui en lang bruin haar houdt een wit konijn vast. Verder worden titel, auteur en illustrator vermeld.

Beoordeling: 5 sterren

Soms twijfel je over de reden voor een prijs, maar niet bij Misjka die een penseel en griffel won. Wat een prachtig boek en terechte winnaar. Het boek is geschikt voor de wat jongere lezer (middenbouw basisschool) en is daardoor wat toegankelijker dan bijvoorbeeld Lampje of Films die nergens draaien. Maar Edward van de Vendel heeft het thema vluchtelingen op een mooie manier vormgegeven, vol inlevingsvermogen. De vormgeving is mooi, de symboliek is mooi en Van de Vendels taal is prachtig.