Adriaan van Dis, “Indische Duinen”

 Beoordeling: 3 sterren

Indische Duinen vertelt het verhaal van een gezin dat terugkeert uit Nederlands-Indië. De indrukken uit de Jappenkampen en de oorlog hebben grote invloed gehad op het gezin en berooid zetten ze voet aan wal in Nederland. Ze gaan in een koloniehuis in de duinen wonen waar de jongste zoon wordt geboren. Deze zoon zal nooit echt bij het gezin gaan horen en hij krijgt van zijn vader een harde opvoeding. Deze sterft wanneer de ik 11 jaar oud is.
Jaren later, bij de dood van zijn zus Ada, vindt hij haar dagboeken waardoor hij gaat nadenken over het Indische verleden van zijn ouders en de band die hij had met zijn vader. Hij begint het Indische verleden van zijn familie te onderzoeken, het Indische verleden waar hij geen deel aan had, en ontdekt dat zijn vader toch niet (alleen) de tiran was die hij zich herinnert.

Indische Duinen is een mooi boek over de zoektocht naar je wortels, je oorsprong, naar hoe je geworden bent wie je bent. Hoewel het verhaal niet verschrikkelijk snel leest, is het wel een erg mooi boek.

Jan de Cock, “Hotel Prison”

Beoordeling: 3 sterren

Een prachtig autobiografisch “reisboek”, waarin Jan de Cock enkele verhalen van gevangenen en zijn eigen impressies van het verblijf in bijna zestig gevangenissen over de gehele wereld heeft opgetekend. Van Afrika tot Zuid-Amerika, van Europa tot Azië, overal zijn gevangenissen anders, maar ook erg hetzelfde.

Jan de Cock (ooit gast in LateLetterenLive) is een inspirerende man en Hotel Prison is een inspirerend boek. De schrijfstijl is wat journalistiek en vereist daardoor wel een oprechte interesse in andere culturen om het boek boeiend te blijven vinden. Het is mij daarom ook nog niet gelukt het in één keer uit te krijgen. Toch vind ik het boek zeker de moeite waard.