Videotheek | Wim Pelgrim

Zoek naar:

Ocean’s eleven (regie: Steven Soderbergh)

Door Wim Pelgrim | 10 februari 2014 05:00 - 05:00 |19 januari 2014 08:41 Videotheek

Ocean's Eleven

Beoordeling:

De alom geprezen film Ocean’s eleven heb ik nu pas gezien. Ocean’s thirteen zag ik al eerder en die vond ik spectaculair, dus ik verheugde me op het origineel, de basis van de trilogie. En dat viel helaas wat tegen.

De film kent een sterrencast en die zetten hun rollen ook sterk neer. Maar als het verhaal zelf wat traag is en niet zo spectaculair, dan houd je een film over die uiteindelijk wel aardig blijkt te zijn, maar de ‘legacy’ niet waar kan maken.

We hebben de film wel uitgekeken en het was een vermakelijke actiefilm in het genre Mission Impossible, maar voor mijn gevoel niet veel meer dan dat.

Sister act 2: back in the habit (regie: Bill Duke)

Door Wim Pelgrim | 3 februari 2014 05:00 - 05:00 |9 augustus 2014 13:59 Videotheek

Plaats een reactie

Beoordeling:

Vaak is deel 2 (of meer) van een film minder goed dan het origineel. Shrek vormt een uitzondering, Sister act een bevestiging.

Het verhaal is veel minder origineel en doet sterk denken aan diverse dans- en muziekfilms waarin een onwillige tiener met een droom en een terughoudende ouder uiteindelijk zijn doel bereikt. Er is ook minder en minder sterke muziek, gelukkig blijft Whoopi Goldberg een sterk karakter en een goede actrice: zij draagt deze film uiteindelijk naar een vermakelijk einde.

Star Trek V: The final frontier (regie: William Shatner)

Door Wim Pelgrim | 30 januari 2014 05:00 - 05:00 |22 december 2013 11:45 Videotheek

Plaats een reactie

Beoordeling:

Met de jaren worden de originele Star Trek-films minder goed en de acteurs langzaam te oud. Dat is in The final frontier ook het geval. Het is mooi om te zien dat de crew (gelukkig) weer op het eigen schip terug is.

Het is jammer te zien dat er allerlei rare toevoegingen in het verhaal worden gedaan zoals een goddelijk type dat aan de basis van het universum blijkt te liggen.

Soms gaan franchises of acteurs te lang door; dat gold voor sommige films in de reeks van James Bond en dat geldt ook hier. Op je hoogtepunt stoppen blijkt moeilijk voor sommigen.

Sister Act (regie: Emile Ardolino)

Door Wim Pelgrim | 23 januari 2014 05:00 - 05:00 |5 mei 2020 20:41 Videotheek

Plaats een reactie

Beoordeling:

In de herfstvakantie zijn Jessie en ik naar de musical Sister Act in Scheveningen geweest. Naar aanleiding daarvan zijn we de films Sister Act en Sister Act 2 weer eens gaan herkijken.

Sister Act is en blijft een leuke film: de muziek is goed, het verhaal is leuk en Whoopi Goldberg is een briljant actrice. Het feit dat de film na al die jaren nog zo vaak gekeken wordt en elke kerst op meerdere zenders voorbij schuift als avondvullend entertainment, zegt ook meer dan genoeg.

De film blijft vele malen krachtiger dan de musical; die laatste is niet alleen platter en slechter geacteerd, maar mist ook de nodige briljante nummers uit de film.

Star Trek IV: The voyage home (regie: Leonard Nimoy)

Door Wim Pelgrim | 16 januari 2014 05:00 - 05:00 |3 september 2022 07:39 Videotheek

Plaats een reactie

Beoordeling:

Deze vierde Star Trek-film is een niet zo beste film; er zijn een paar minder plezierige keuzes gemaakt. Het belangrijkste is de keuze om de film in de 20e eeuw te laten spelen. Daarmee is de basis waarvoor je naar deze films kijkt, namelijk het toekomstverhaal, wel een beetje weg. Ook de morele natuurboodschap die in de film gebracht is, past niet bij het genre.

De uitwerking is wel aardig, sommige situaties grappig en het verhaal en de film zijn coherent. Maar daarmee is dan ook alles gezegd en de kwaliteit zal in de volgende films helaas ook niet omhoog gaan.

We’re the Millers (regie: Rawson Marshall Thurber)

Door Wim Pelgrim | 12 januari 2014 05:00 - 05:00 |16 december 2013 18:51 Videotheek

Plaats een reactie

We're the Millers

Beoordeling:

Hoewel een film met Jennifer Aniston doorgaans geen hoogstandje oplevert, is We’re the Millers erg leuk. Het nepgezin dat drugs gaat ophalen in Mexico en uiteindelijk door iedereen misbruikt wordt: een leuk uitgangspunt om enkele totaal botsende karakters bij elkaar te zetten.

De strippende Jennifer Aniston vestigt uiteraard veel aandacht op deze film, maar de rollen van Emma Roberts en Will Poulter moeten zeker niet worden onderschat. De gelukkige afloop is voorspelbaar, maar daarvoor kijk je deze film dan ook niet.

Das Leben der Anderen (regie: Florian Henckel von Donnersmarck)

Door Wim Pelgrim | 9 januari 2014 05:00 - 05:00 |4 mei 2020 21:03 Videotheek

Plaats een reactie

Beoordeling:

Wat een prachtige film is Das Leben der Anderen. In mijn Canisius-jaren ben ik meerdere keren met school in Berlijn geweest. Der Untergang en Die Fälscher gaven een mooi beeld van twee locaties die we daar bezochten. Das Leben der Anderen vult het beeld van de DDR-tijd en de Stasi-gevangenis aan.

Het verhaal (een oorspronkelijk verhaal!) is erg goed, zit vol spanning en dat in zowel de handelingen, als de dialogen als het non-verbale. Bovendien zijn de sfeer en setting mooi gekozen en de decors dragen het verhaal mede. Het geeft daardoor een goed historisch beeld van deze periode uit de Duitse geschiedenis.

Wat de film bovendien op een prachtige manier doet is het ontdoen van de slechterik van zijn duivelse imago: wat is goed en wat is slecht? Twijfel als basis voor het menslijk handelen. Dat gebeurt in bijvoorbeeld De donkere kamer van Damokles ook en dat soort verhalen kennen vaak een veel grotere spanning dan pure zwart-witverhalen.

Star Trek III: Search for Spock (regie: Leonard Nimoy)

Door Wim Pelgrim | 2 januari 2014 05:00 - 05:00 |6 oktober 2013 11:12 Videotheek

Plaats een reactie

Beoordeling:

Na de briljante tweede Star Trek-film, is deze net wat minder. Dat komt vooral door het wat dunne verhaal. Het lijkt alsof de makers bewust een los eindje in de tweede film hebben laten zitten, maar dat tijdens het maken van film drie bleek dat dit eindje eigenlijk net te klein was voor een volledige film.

Toch is van dit dunne verhaal een kwalitatief goede film gemaakt. De effecten, spel, omgevingen en muziek zijn prima (rekening houdend met het feit dat de film bijna 30 jaar oud is).

Dead poets society (regie: Peter Weir)

Door Wim Pelgrim | 27 december 2013 05:00 - 05:00 |28 april 2015 10:48 Videotheek

Plaats een reactie

Dead poets society

Beoordeling: en

Ik heb Dead poets society nu twee keer gezien en allebei de keren ben ik in slaap gevallen tijdens het kijken. En dat terwijl ik zie dat het een goede film is. Vandaar twee beoordelingen: 2 sterren voor mijn persoonlijke ervaringen, maar 4 sterren kijkend naar de wijze waarop deze film geconstrueerd is.

De sterke punten in deze film zijn veelgeroemd, maar overduidelijk: het verhaal, de acteurs, de setting, manier van filmen. Het verhaal doet mij overigens sterk denken aan Bint van Borderwijk. Maar het grote manco in de film, daarom ook geen vijf sterren en mijn persoonlijke problemen met de film: het tempo is te traag door de uitgebreide dialogen en literaire citaten die in de film verwerkt zijn. Bovendien passen deze citaten eerder in een boek dan in een film. Je krijgt als filmkijker te weinig tijd om de taal in je op te nemen, om nog even terug te lezen en dat is jammer.

Bovendien raak ik op één of andere manier niet betrokken bij de karakters. Ik zie de film van een afstand aan, zie de constructie en zie de kwaliteit, maar het raakt me niet. Hoe dat komt? Geen idee. Maar het maakt dat ik makkelijker in slaap kan vallen bij deze goede film. Een film waarbij je in slaap valt goed vinden, het kan dus blijkbaar.

Hairspray (regie: Adam Shankman)

Door Wim Pelgrim | 23 december 2013 05:00 - 05:00 |6 mei 2021 08:44 Videotheek

Plaats een reactie

Beoordeling:

Ik ben geen musicalfan. Bewijs? Mama Mia! en Evita. Maar Hairspray vind ik leuk. Dat heeft met een aantal zaken te maken. Ten eerste het muziekgenre dat me erg aanspreekt en de zeer aanstekelijke liedjes. Daarnaast is de film zo cartoonesk, dat de liedjes het verhaal minder zwaar doorbreken. Het voelt meer als een geheel, waardoor het zingen me minder ergert.

En last but not least de fantastische cast. John Travolta zet een van zijn beste rollen neer als moeder Turnblad, het danswerk van Nikki Blonsky is erg goed, Queen Latifah zou vaker zó moeten zingen, Michelle Pfeiffer speelt een zeer overtuigende bitch enzovoorts enzovoorts.

Een film die je niet wekelijks moet kijken, maar op een druilerige zaterdagavond of zondagmiddag, zo eens in het jaar word je er wel heel erg vrolijk van!