The firm (regie: Sydney Pollack)

Beoordeling: 5 sterren

Ik heb The firm  inmiddels al een paar keer gezien en het knappe van deze film is dat hij superspannend blijft! Dat komt niet alleen door de fantastische acteurs, de spannende muziek of het goed opgebouwde verhaal. Het belangrijkste is het beklemmende gevoel dat het advocatenkantoor niet alleen bij de hoofdrolspelers oproept, maar ook bij jou als kijker. Je hebt continu het gevoel dat ook jij onder een vergrootglas ligt, bekeken wordt en er niet meer uit kan. Je zit op het puntje van je stoel tot het laatste moment en voelt de opluchting van Tom Cruise mee zodra hij de ‘firm’ kan verlaten.

Hervé Tullet, Press here (Een boek)

Boekbeoordeling: 5 sterren

Nu ik twee kinderen heb, kom ik ook zeer regelmatig prentenboeken en andere kinderboeken tegen. Veel boerderijdieren en dergelijke, maar soms kom je ook bijzondere boeken tegen. Press here is zo’n boek. Door allerlei handelingen met het boek uit te voeren, zoals schudden, wrijven en tikken, veranderen de stipjes van vorm. Het is daarmee een soort app op papier en een zeer populaire in onze boekenkast. Een trailer voor het boek vind je hieronder.

 

Jan de Hartog, Herinneringen van een bramzijgertje (boekenweekgeschenk 1967)

Ik houd van schrijvers als Jan de Hartog. Een avonturenverteller zoals ook Beckman of Dickens dat op heel andere niveaus zijn. Herinneringen van een bramzijgertje is het spannende verhaal van een jongen die in de harde leven van de Zuiderzeevissers terecht komt. Maar wel in de nadagen, vlak voor het sluiten van de dijken. Ik heb dit boekenweekgeschenk in een keer uitgelezen en dat is wel eens fijn na de mindere exemplaren uit 1968 en 1969.

 

The great dictator (regie: Charlie Chaplin)

Beoordeling:5 sterren

Naar aanleiding van de nieuwste hit van Paolo Nutini, Iron sky ben ik The great dictactor gaan kijken. En wat een prachtfilm. Het is bewonderenswaardig dat een film die ruim 80 jaar geleden verscheen nog steeds weet te boeien en kijkers kan aanspreken. Charlie Chaplin toont zich in een meester van de details en ook het verhaal zit geraffineerd, zij het iets voorspelbaar, in elkaar. Bovendien is de film een mooie mengeling van stomme film en gesproken film, waarbij het imitatie-Duits dat doet denken aan Swedish Chef uit The Muppets, een mooie tussenvorm is om de twee te overbruggen. De slotspeech is briljant en niet voor niets miljoenen keren bekeken op Youtube.

The fault in our stars (regie: Josh Boon)

Beoordeling: 5 sterren

The fault in our stars is een tienerfilm, maar wel een prachtige tienerfilm. De populariteit van het boek onder leerlingen is om begrijpelijke redenen groot. Het verhaal doet denken aan Meisje met de negen pruiken, maar dan met meer diepgang of Als je dit leest ben ik dood, maar dan op een iets volwassener toon. De onverwachte wendingen, de opbloeiende liefde en de spagaat tussen behoefte aan binding en op afstand houden om geen pijn te willen doen zijn op een mooie manier in beeld gebracht. Er zijn maar weinig films waarbij ik letterlijk (bijna) een traantje moet wegpinken, maar The fault in our stars kreeg dat bijna voor elkaar. Een aanrader voor iedereen!

Frozen (regie: Chris Buck en Jennifer Lee)

Beoordeling: 5 sterren

Eindelijk. Ein-de-lijk! Een echte mooi Disney-film. Het heeft heel wat jaren geduurd na Brother Bear (en daarvoor moeten we terug naar Hercules) voordat Disney weer doorkrijgt wat voor soort films het moet maken. Decennia groeiden mensen op met de Disney Classics en Frozen kan zo in dat rijtje. Het verhaal is typisch Disney, licht moralistisch, maar vooral liefdevol en menselijk. De muziek is pakkend en de karakters spreken iedereen aan. Deze ijskoude film geeft iedereen een warm gevoel. Ik weet zeker dat deze film voor mijn dochter Noor over een tijdje op repeat kan. En dat is geen enkel probleem!

Martine van Rooijen, Boven in de groene linde zat een moddervette haan

Beoordeling: 5 sterren

Wat een prachtig cadeau kreeg Jessie van de ouders van een mentorleerling: Boven in de groene linde zat een moddervette haan. 75 fabels uit de wereldliteratuur, op rijm gezet met grapjes voor zowel kinderen als volwassenen. Hoewel voor een baby/dreumes de verhalen veel te moeilijk zijn, is het toch een feest om de fabels voor te lezen. Ze klinken mooi en de taal zwiert over de pagina’s. Een prachtige prestatie. De tekeningen zijn bovendien oogstrelend. Een absolute topper die de komende jaren meer uit de kast dan erin zal vertoeven.

Cynthia Voigt, Het verhaal van Dicey

Beoordeling: 5 sterren

Na Onder de blote hemel en Samen onder dak is Het verhaal van Dicey het derde en laatste kerndeel van de Tillerman-serie van Cynthia Voigt. Ook hier merk ik dat de herinnering aan het boek soms anders is dan bij herlezing blijkt. Zo meende ik mij te herinneren dat de moeder van de kinderen op bezoek komt, maar dat gebeurt niet. En ook dacht ik dat de boot waar Dicey aan werkt af komt, maar dat gebeurt blijkbaar in een ander deel van de serie.

Ook bij dit deel blijkt de kracht van Cynthia Voigts schrijverschap: een prachtig verhaal vol gedachtes en twijfels die ik in de brugklas heel herkenbaar vond en ook nu heel geloofwaardig overkomen. Het verhaal ontvouwt zich rustig en in een tempo passend bij de inhoud. Bovendien zie je het karakter Dicey zich ontwikkelen gedurende het verhaal, zonder dat dat geforceerd overkomt. Een zeer verdiende vijf sterren voor de derde keer op rij.

Tommy Wieringa, Een mooie jonge vrouw (boekenweekgeschenk 2014)

Beoordeling: 5 sterren

Tommy Wieringa is een excellent schrijver. Met Joe Speedboot en Caesarion heeft Wieringa laten zien zowel op het gebied van stijl als verhaaltechnisch alles in huis te hebben om prachtige romans te schrijven. Vaak zie je dat een goede schrijver op de korte baan van het boekenweekgeschenk onderuit gaan. Wieringa doet dat allerminst. Hij zet een briljant verhaal neer in prachtige woorden gegoten.

De wijze waarop alles in het leven van Edward uiteindelijk alles in zijn leven verliest, bouwt zich binnen 96 pagina’s voorzichtig op met een climax aan het einde van het boek. Het doet denken aan Bonita Avenue, maar in een lichtere vorm, zonder dat de ernst van de situatie oppervlakkiger wordt.

Hopelijk wordt het hoge niveau van de boekenweekgeschenken van de laatste jaren vastgehouden, na Kees van Kooten en Tom Lanoye belooft de naam Dimitri Verhulst veel goeds.

Jacques Vriens, Achtste-groepers huilen niet

Beoordeling: 5 sterren

Achtste-groepers huilen niet is niet alleen een heel bekend en succesvol boek, het is ook nog eens een heel erg goed boek. Op meerdere niveaus raakt het boek me. Allereerst emotioneel: het is een zielig verhaal over een stervende leerling uit groep acht; een verhaal dat iedereen zal aangrijpen. Bovendien kan ik me goed inleven in het verhaal, omdat ik zelf als mentor een jaar geleden een leerling met leukemie in de klas had. Gelukkig gaat het met hem naar omstandigheden goed op dit moment.

Maar afgezien van de emoties, is het ook een goed geschreven boek. Het grappige van schrijvers als Ted van Lieshout en Jacques Vriens is dat zij niet door de knieën gaan voor het publiek waarvoor zij schrijven. Het verhaal zit zowel qua structuur als taalgebruik goed in elkaar. Het is een kinderboek zonder kinds te worden.

Een aanrader voor iedereen en het boek is niet voor niets een succes sinds 1999.