Mama Mia! The movie (regie: Phyllida Lloyd)

Mamma Mia! The Movie
Beoordeling: 3 sterren

Donna (Meryl Streep), een onafhankelijke, single moeder heeft een hotelletje op een idyllisch Grieks eiland. Ze staat op het punt om Sophie (Amada Seyfried), de pittige dochter die ze alleen heeft grootgebracht, los te laten. Voor Sophie’s huwelijk heeft Donna haar twee oude hartsvrienden uitgenodigd: de praktische en no-nonsense Rosie (Julie Walters) en de rijke, meermalen gescheiden Tanya (Christine Baranski) van haar vroegere backing-band ‘Donna and the Dynamos’.
Maar Sophie heeft in het geheim zelf drie gasten uitgenodigd. Ze is op zoek gegaan naar de identiteit van haar vader die haar naar het altaar moet begeleiden en ze haalt drie mannen uit Donna’s verleden naar het mediterrane paradijs waar ze 20 jaar daarvoor waren geweest. In de 24 chaotische, magische uren bloeit er nieuwe liefde op en vatten oude romances opnieuw vlam op dit weelderige eiland vol mogelijkheden.*

Mama mia! is een gezellige swingende film, maar het is en blijft een musical en dat is alles behalve mijn genre. Ondanks de briljante cast, het leuke verhaal, briljante verwerking van de muziek van ABBA in het verhaal en de film, blijf ik me telkens storen aan het doorbreken van het verhaal door de liedjes en het doorbreken van ‘de vierde wand’ door de acteurs. Erg gezellig, maar met zoveel ergernis helaas geen aanrader wat mij betreft.

*Bron: Bol.com

Up (regie: Pete Docter)

Up Beoordeling: 5 sterren

Een jonge Carl Fredrickson trouwt met een jong meisje genaamd Ellie. Beiden dromen van reizen naar een verloren land in Zuid-Amerika. 70 jaar later, Ellie is overleden, herinnert Carl zich de belofte die hij maakte voor haar. Dan wordt hij gedwongen om naar een bejaardentehuis te gaan, maar voordat zij hem kunnen meenemen, vliegen hij en zijn huis weg. Samen met Russel, een 8-jarige verstekeling op zijn huis, maakt hij de wonderlijkste avonturen mee.

Dreamworks en Pixar zijn al jaren in een afwisselende strijd verwikkeld als het gaat om met de computer geanimeerde films. Pixar is met Up op dit moment de overduidelijke winnaar van deze strijd. Waar Dreamworks met Shrek een fantastische film heeft gemaakt en verder een boel leuke films als Madagaskar, maakt Pixar aan de lopende band fantastische films. Finding Nemo was een hoogtepunt en Up is even zo briljant.

Allereerst heeft Up een leuk en origineel verhaal, dat wordt gecombineerd met een variatie aan menselijke emoties. Vervolgens is de manier van ‘monteren’ erg mooi, zoals de levensgeschiedenis van Carl die in enkele minuten de revue passeert, zonder afgeraffeld of gekunsteld over te komen. Tot slot zijn ook de graphics weer briljant. Ondanks de cartooneske personen zijn de meeste omgevingen, texturen en objecten levensecht. Fantastisch gedaan en een bezoek aan de bioscoop waard!

What women want (regie: Nancy Meyers)

What Women Want (Metalcase) Beoordeling: 4 sterren

Macho reclamemaker Nick (Mel Gibson) heeft geen flauw benul wat vrouwen willen. Daarom kan hij geen reclame voor ze maken en gaat de baan die hij wil naar een vrouw: Darcy McGuire (Helen Hunt). Daar baalt hij vreselijk van. Dan krijgt Nick een stroomstoot. Tot zijn grote schrik hoort hij daarna overal vrouwenstemmen, maar de dames doen hun mond niet open; Nick hoort wat vrouwen denken! Hun verlangens, wensen en intiemste gedachten zijn geen geheim meer voor hem. Natuurlijk misbruikt hij zijn geheime wapen maximaal.*

What women want is binnen het genre romantische komedie een positieve uitzondering op de regel: een origineel script, goede acteurs en het is écht grappig. Het is geen cultureel verantwoord hoogstandje, maar voor een romantisch avondje op de bank of als je ziek in bed ligt: kijk What women want!

*Bron: Bol.com

Hard Target (regie: John Woo)

Hard Target Beoordeling: 1 ster

Chance Boudreaux (Jean-Claude van Damme) wordt benaderd door de beeldschone Natasja om haar te helpen haar vermiste vader, een zwervende Vietnam veteraan, op te sporen. Tijdens zijn zoektocht stuit Chance op een bende die zich bezighoudt met weerzinwekkende praktijken: ze organiseren drijfjachten voor de rijken op….mensen! Als blijkt dat deze groep verantwoordelijk is voor de moord op Natasja’s vader ontketent zich een sensationeel gevecht op leven en dood waarbij Chance geen enkel wapen onbeproefd laat.*

Wat een verschrikkelijk slechte film. Ik zag deze film voor het eerst in 1997 in de brugklas (16+-film, maar vooruit) en vond hem toen doodeng. Jaren later heb ik ‘m uit een afprijsbak bij een winkel geplukt voor een paar gulden en vond ik ‘m leuk en nu (weer jaren later) zie ik ‘m weer en ben ik blijkbaar dit niveau films ontstegen. Grof geweld, slap verhaal, slecht acteerwerk, op het belachelijke af dramatische muziek… nee, helemaal niks!

*Bron: Bol.com

Star Trek: Insurrection (regie: Jonathan Frakes)

Star Trek 9 - Insurrection Beoordeling: 3 sterren

Vanaf het begin van de Federatie was de Eerste Richtlijn duidelijk: geen enkele expeditie van de Starfleet mag de natuurlijke ontwikkeling van andere beschavingen in de weg staan. Picard wordt nu geconfronteerd met een bevel die deze richtlijn ondermijnt. Als hij aan het bevel gehoor geeft, zullen 600 vreedzame bewoners van Ba’ku op hardhandige wijze uit hun buitengewone bestaan worden gerukt. Allemaal voor het zogenaamde algemeen belang, waar miljoenen baat zullen hebben bij de verjongende krachten van de fontein van Ba’ku. Als hij het bevel negeert, dan riskeert hij zijn Starship, zijn carrière en zijn leven. Voor Picard is er eigenlijk maar één keuze. Hij moet in opstand komen tegen de Starfleet… en leiding geven aan de oproer om het Paradijs te beschermen. *

Waar Star Trek: First contact van mij nog vijf sterren kreeg, krijgt Star Trek: Insurrection er nog maar drie. De spanningsbogen in deze film zijn echt veel te kort. Het uitgangspunt is goed, maar ze hebben het opgerekt tot een avondvullende film en ik rek helaas niet zo lang mee. Bovendien zijn de computergraphics in deze film minder goed dan in andere Star Trekfilms. Het is een vermakelijke film, maar geen topper.

*Bron: Bol.com

Star Trek: First contact (regie: Jonathan Frakes)

Star Trek 8 - First Contact Beoordeling: 5 sterren

Het ruimteschip ‘Enterprise E’ patrouilleert aan de rand van ons sterrenstelsel, wanneer de bemanning een noodboodschap van het hoofdkwartier van de Starfleet ontvangt: de Borg, een uiterst oorlogszuchtig buitenaards volk, zijn de ruimte van de Federatie binnengedrongen en stevenen af op de aarde. Kapitein Picard negeert de instructies van zijn oversten, die hem het bevel geven neutraal te blijven en zet de achtervolging in op de vijandige vloot. Maar de gevreesde koningin van Borg, die Picard zes jaar geleden had gevangengenomen en diens geest en lichaam in beslag had genomen, weigert zich gewonnen te geven.*
Deze videoband (ja echt) heb ik al en kijk ik zo eens in de paar jaar weer eens. En nu Sci-fi Channel in augustus maandzender was bij ons kabelabonnement, heb ik ook weer wat van de tv-serie Star Trek: The next generation kunnen zien. En wat maakt Star Trek en zeker First contact nu zo leuk? Volgens mij hetzelfde wat Bouquetreeks of Baantjer of Goede tijden, slechte tijden zo leuk maakt. Je kunt met Star Trek even ontsnappen aan de realiteit, het bevat allerlei menselijke emoties, je weet dat het goed gaat aflopen en het is spannend als je de wetten van de geschapen wereld maar accepteert. Eigenlijk is Star Trek een soap voor nerdy mannen.
Wat maakt Star Trek: First contact nu vijf sterren waard? Dat is ten eerste het goede verhaal, waarin de spanningsbogen prima uitgebalanceerd worden opgebouwd. Daarnaast zijn de graphics, kostuums en schmink perfect. Zeker op videoband passen de computergraphics uit 1996 perfect bij de kwaliteit van de rest van de film. Bovendien bevat het verhaal zo veel verschillende ingrediënten, dat er voor iedereen wel een aangename verhaallijn of scène in te ontdekken valt, zelfs als je niet van Star Trek houdt. Een aanrader voor iedereen (dus niet alleen voor nerdy mannen)!

*Bron: Bol.com