The iron lady (regie: Phyllida Lloyd)

The iron lady Beoordeling: 3 sterren

Al sinds de aankondiging verscheen van The iron lady wilden Jessie en ik deze film gaan zien. Al snel bleek dat de film alleen nog maar in de Verkadefabriek draaide in ‘s-Hertogenbosch. Ook verschenen er gemengde reacties op de film. En ook ik houd het maar bij drie sterren, vooral vanwege het slappe verhaal. Als ik sterren mocht uitdelen voor het acteerwerk van alleskunner Meryl Streep, dan waren het er zeker vijf geworden.

De film schetst een bepaald beeld van Margareth Thatcher, een beeld dat ik niet kan toetsen aan eigen ervaringen, omdat zij aftrad toen ik zeven jaar oud was, maar het geschetste beeld vind ik erg mooi. Bovendien geeft de film een prachtige beeld van de politiek en geschiedenis van midden twintigste eeuw.

Opvallend genoeg doet de opbouw van het verhaal mij sterk denken aan de film Annie M.G.. Ook daar een sterke vrouw die tegen een mannenmaatschappij moet opboksen, een dementerende hoofdrolspeelster die strijd met een overleden echtgenoot, iemand die terug kan kijken op een succesvolle carrère, maar zich ook de vraag stelt in hoeverre zij geslaagd is als echtgenote.

Wat de film echter mist is een rode lijn die de film draagt. Dat komt nu volledig op de schouders van Meryl Streep neer. Zij kan dat tot op zekere hoogte, maar waar Thatcher niet heel Engeland kon dragen tot het einde toe, zo kan Streep dat niet anderhalf uur lang.

Mama Mia! The movie (regie: Phyllida Lloyd)

Mamma Mia! The Movie
Beoordeling: 3 sterren

Donna (Meryl Streep), een onafhankelijke, single moeder heeft een hotelletje op een idyllisch Grieks eiland. Ze staat op het punt om Sophie (Amada Seyfried), de pittige dochter die ze alleen heeft grootgebracht, los te laten. Voor Sophie’s huwelijk heeft Donna haar twee oude hartsvrienden uitgenodigd: de praktische en no-nonsense Rosie (Julie Walters) en de rijke, meermalen gescheiden Tanya (Christine Baranski) van haar vroegere backing-band ‘Donna and the Dynamos’.
Maar Sophie heeft in het geheim zelf drie gasten uitgenodigd. Ze is op zoek gegaan naar de identiteit van haar vader die haar naar het altaar moet begeleiden en ze haalt drie mannen uit Donna’s verleden naar het mediterrane paradijs waar ze 20 jaar daarvoor waren geweest. In de 24 chaotische, magische uren bloeit er nieuwe liefde op en vatten oude romances opnieuw vlam op dit weelderige eiland vol mogelijkheden.*

Mama mia! is een gezellige swingende film, maar het is en blijft een musical en dat is alles behalve mijn genre. Ondanks de briljante cast, het leuke verhaal, briljante verwerking van de muziek van ABBA in het verhaal en de film, blijf ik me telkens storen aan het doorbreken van het verhaal door de liedjes en het doorbreken van ‘de vierde wand’ door de acteurs. Erg gezellig, maar met zoveel ergernis helaas geen aanrader wat mij betreft.

*Bron: Bol.com