Wim Pelgrim » Homepage

Emma Donoghue, Room (Kamer) (voorpublicatie)

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling:2 sterren

In BOEK Magazine stond ook deze keer weer een voorpublicatie van een boek. Kamer van Emma Donoghue vertelt het verhaal van Jack en Mam. Het is Jacks verjaardag, hij wordt al vijf. Jack leeft met Mam in Kamer, waarvan de deur op slot zit. Kamer heeft alleen een dakraam en is elf vierkante meter groot. Jack is dol op televisie kijken; Dora de Explorer is zijn vriendin, maar hij weet dat wat hij op televisie ziet niet echt is. Alleen hijzelf is echt, en Mam, en de dingen in Kamer. En Ouwe Nick die ’s nachts vaak komt. Dan zit Jack in de kast en kraakt het bed.*

Kamer is een bijzonder boek. De eerste paar pagina’s die in BOEK werden gepubliceerd maken nieuwsgierig, maar het kunstje dat Donoghue toepast gaat ook snel vervelen. Het verhaal maakt nieuwsgierig, maar eigenlijk heb ik door het me storen  aan het stijltje ook helemaal geen zin om dit boek te lezen. Een origineel verhaal, ongetwijfeld een goed boek, maar ook een vermoeiend kunstje. Nog even twee sterren.

*Bron: Athenaeum.nl

Nelleke Noordervliet, Snijpunt

Door | |
Plaats een reactie

Snijpunt Beoordeling: 4 sterren

Twee levens, Nora Damave en Guido Kaspers, ooit verbonden in een huwelijk waaruit Franca is voortgekomen. Twee generaties in een veranderende wereld, drie personen die op een snijpunt van hun leven komen.*

De vorige roman die ik van Noordervliet las, Pelican Bay, vond ik op basis van inhoud, structuur en ‘lekker lezen’ briljant. Snijpunt is minder. Ook dit boek leest erg lekker en heeft een goede structuur. Waar het misgaat is de filosofische basis van het boek. In beide romans wil Noordervliet een filosofisch thema verwerken in haar verhaal: bij Pelican Bay was dat de Verlichting versus de ‘verlichting’ van de jaren ’60 van de 20e eeuw. De strijd tussen humanisme en religie die in Snijpunt wordt aangesneden licht er echter veel dikker bovenop. Het is alsof er over het vorige boek een licht sausje filosofie was gesprenkeld en over dit boek een dikke pap druipt die het lezen vermoeit.
Wie daar echter doorheen weet te kijken, vind in Snijpunt een mooi verhaal dat spannend is om te lezen, je blijft boeien tot het slothoofdstuk en prachtig in elkaar is gezet.

*Bron: flaptekst Snijpunt

Ramsey Nasr, onhandig bloesemend

Door | |
Plaats een reactie

Onhandig bloesemend Beoordeling: 3 sterren

Waar ik de eerste bundel van Ramsey Nasr nog erg goed vond, vind ik deze bundel wat meer tegenvallen. Zijn poëzie wordt hermetischer, de focus verschuift van een mooie balans tussen inhoud en vorm erg naar de vorm en dan in bijzonder de klank. In zijn werk als Dichter des Vaderlands is die focus regelmatig te ver doorgeschoven naar inhoud. Wanneer Nasr de balans tussen vorm en inhoud optimaal weet te maken, is hij op zijn sterkst. Dat is in Onhandig bloesemend dus niet het geval, maar een ruime voldoende krijgt hij van mij toch wel voor deze dichtbundel.

Ramsey Nasr, 27 gedichten & geen lied

Door | |
Plaats een reactie

27 Gedichten & Geen lied Beoordeling: 4 sterren

Na het lezen van Ramsey Nasrs “Mijn nieuwe vaderland” heb ik zijn dichtbundels, die ik al enkele jaren in de kast heb staan, weer eens gepakt en ‘herlezen’. Het debuut van Nasr vond ik erg goed. Niet alle gedichten spraken me evenzeer aan, maar Nasr is een geweldig talent. Hij weet thema’s, soms zeer klein, soms zeer universeel, op een prachtige, verfijnde en zeer rake manier neer te zetten. Een zeer veelbelovend debuut (kan ik achteraf makkelijk zeggen).

Carry Slee, Spijt!

Door | |
1 reactie

Spijt! Beoordeling: 1 ster

Jochem voelt zich niet erg gelukkig in de tweede klas. Hij is het mikpunt van getreiter. David doet er niet aan mee, maar hij durft er niks van te zeggen. De klassenleraar, die gymnastiek geeft, grijpt ook niet in., Hij heeft een hekel aan dikke Jochem. Jochem lijkt zich niets aan te trekken van de pesterijen, die elke dag erger worden. Als de klas weer eens dubbel ligt, lacht hij zelf mee.
Maar op een ochtend krijgen ze van de rector te horen dat Jochem na de klassenavond niet is thuisgekomen. David voelt zich schuldig. Waarom heeft hij zijn mond ook nooit opengedaan? Samen met een vriendin gaat hij Jochem zoeken om te zeggen dat het hem spijt.
Dan vinden ze Jochems tas in het meer. Misschien is het al te laat….*

Waar ik bij Kappen nog waardering kon opbrengen voor de manier waarop Slee voor haar doelgroep prachtige boeken schrijft, lukte me dat bij Spijt! helaas niet meer. Wat een saai boek! Ik heb het na 1/3e weggelegd en kan mezelf er niet toe zetten de rest van het boek ook te lezen. Het is (mede door de weinig verhullende flaptekst) een zeer voorspelbaar boek, de personages zitten zo vast in hun type dat hun gedrag, gesprekken en gedachtes na één pagina uit te tekenen zijn en het tempo ligt ontzettend laag. Daar komt nog bij dat ik geen probleemboekenlezer ben, nooit geweest ook, en ik weet ook wat mijn probleem is: ik ben geen meisje van 13. Dit soort boeken is erg gebonden aan leeftijd en geslacht en als jongen van boven de 25 pas ik duidelijk niet meer in de doelgroep.

Bron: flaptekst Spijt!

Watership down (regie: Martin Rosen)

Door | | ,
Plaats een reactie

Watership Down Beoordeling: 5 sterren

Verscholen tussen de glooiende heuvels en de vredige weilanden van Engeland leeft een groep konijnen. Wanneer hun kolonie wordt bedreigd, vlucht een groepje dappere konijnen de onbekende wijde wereld in op zoek naar een nieuw huis. Hun aanvoerder, de helderziende Fiver, de dappere Bigwig, de schrandere Blackberry en de eerbiedwaardige Hazel gaan onverschrokken alle uitdagingen aan; door hun kracht en sluwheid slagen ze erin te overleven en ook hun dromen te blijven nastreven. Op hun zoektocht sluiten ze vriendschap met de gekke zeemeeuw Kehaar en moeten ze het opnemen tegen de boosaardige generaal Woundwort, de wrede leider van een andere kolonie.*

Watership down is een prachtige film die zowel kinderen als volwassenen zal aanspreken. Het verhaal is spannend, de manier van verfilmen, de muziek en de tekeningen zijn prachtig. Bovendien bevat de film talloze historische verwijzingen, zonder dat deze er dik bovenop liggen. Het is een film die je vaker wilt zien, die je elke keer opnieuw kunt bekijken zonder dat hij gaat vervelen. En het boek staat vanaf nu op mijn lijstje!

*Bron: DVD-hoes Watership down

Drs. P, Tuindersliedboek

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling:4 sterren

Drs. P schreef diverse gedichten over allerlei soorten groenten en fruit. Voor iemand die van jongs af aan al geen groot fan is van de meeste soorten groente en fruit. De taalvirtuositeit spat van de bladzijdes, maar ook is de grap vrij snel duidelijk en is de lol van het lezen van deze bundel snel voorbij. Af en toe een gedicht uit deze bundel lezen is een feest, maar ook hier geldt ‘overdaad schaadt’.

Harry Mulisch, Het theater de brief en de waarheid (boekenweekgeschenk 2000)

Door | | ,
Plaats een reactie

Beoordeling: 5 sterren

Harry Mulisch heeft zijn fantasie losgelaten op de affaire Croiset uit 1987, waarbij de acteur Jules Croiset naar aanleiding van de voorgenomen opvoering van Fassbinders toneelstuk ‘Het vuil, de stad en de dood’, een dreigbrief schreef aan zichzelf en zijn gezin en zijn eigen ontvoering ensceneerde.*

Harry Mulisch heeft briljante boeken geschreven en dit boekenweekgeschenk is er één van. Het theater de brief en de waarheid is een prachtig verhaal waarin Mulisch een spannend spel speelt met de waarheid. In prachtige (doch eenvoudige) bewoordingen schetst hij een verhaal en via een elegante ‘bridge’ zet hij er een verhaal diametraal tegenover die een bijzondere symbiose aangaan. En ondanks dit ingenieuze spel, is het nog steeds een leesbaar boek waarin concrete zaken een rol spelen. Het theater de brief en de waarheid zou met gemak een magisch-realistisch of surrealistisch boek genoemd kunnen worden en sinds mijn ‘ontdekking’ van het genre met Belcampo ben ik echt een fan van dit soort werken. Een topper!

*Bron: boeken.vpro.nl