Happy feet (regie: George Miller)

Happy Feet Beoordeling: 3 sterren

Keizerspinguïns zijn geboren zangers. Allemaal, behalve de jonge Mumble, die een geboren danser is… een tapdanser wel te verstaan. Door zijn afwijkende talent wordt Mumble uiteindelijk uit de kolonie verstoten, en gedwongen de grote, koude wereld in te trekken. Samen met de Amigos en de wijze geelkuifpinguïn Lovelace begint Mumble aan een spannende reis en bewijst hij dat je, zolang je in jezelf gelooft, de wereld kunt veranderen!*

Happy feet heb ik inmiddels drie keer gezien en helaas wordt de film elke keer minder leuk. De eerste keer vond ik de graphics, muziek en personages geweldig, het eerste deel van het verhaal ook en stoorde ik me enkel aan het milieuverhaal dat er voor mijn gevoel aan vastgeplakt zat. De tweede keer vond ik het verhaal langzaam aan kracht inboeten en nu stoor ik me aan het erg dunne verhaal dat is gebruikt om deze film rondom te ontwerpen. Het oogt allemaal nogal bij elkaar gezocht: leuke muziek, schattige figuurtjes twee moralen (‘je mag zijn wie je bent’ en ‘wees goed voor het milieu’). Ik moet deze film dus maar niet meer kijken, dan blijft hij in elk geval op drie sterren staan…

*Bron: dvd-hoes Happy Feet

Toon Tellegen, Het vertrek van de mier

Vertrek van de mier Beoordeling: 4 sterren

Op een dag besluit de mier van huis weg te gaan. De achterblijvende dieren gaan allemaal anders met het vertrek van de mier om. De een wordt treurig, de ander gaat nóg meer eten, een derde raakt in paniek. Maar één ding staat vast: ze missen de mier ontzettend.
Ook de mier laat van zich horen. Hij is ver van huis en hoort stemmen in zijn hoofd. Zijn het de andere dieren? In zijn aantekeningen doet hij poëtisch verslag van zijn heimwee.*

Toon Tellegen is een geweldige schrijver en zijn dierenverhalen vind ik prachtig, evenals zijn dichtbundels. Aan deze ‘roman’ in drie delen moest ik eerst even wennen, vooral in het eerste deel gaan de verhalen op een gegeven moment nogal op elkaar lijken. Deel twee en drie maken dat gevoel (bijna) helemaal goed. Tellegen weet met eenvoudige woorden en een bijna kinderlijke verwondering over taal een hele wereld te scheppen die je vooral met veel vragen achterlaat. Een boek dat je zeker meerdere keren kunt lezen en je zal blijven intrigeren.

*Bron: flaptekst Het vertrek van de mier

Love actually (regie: Richard Curtis)

Love Actually Beoordeling: 4 sterren

Love actually is film die zich afspeelt in de weken vlak voor kerstmis, waarin de ups en downs in de relatiesfeer ongekende pieken en dalen bereiken. Love actually is niet een verhaal over de liefde, maar wel tien verschillende, over vriendjes en vriendinnetjes, echtgenoten en echtgenotes, vaders en zoons en popsterren en hun managers. Want als je goed oplet, zul je zien dat de liefde eigenlijk altijd en overal om je heen te vinden is.*

Jaren geleden heb ik deze film gezien en ik kon me er helemaal niets meer van herinneren. Nu ik hem opnieuw heb gezien, werd ik opnieuw gegrepen door de humor en de gezelligheid die de film uitstraalt. Verder werkt er een sterrencast mee waar je bijna bang van wordt en is de opening en afsluiting met realistische beelden van een aankomsthal van een vliegveld mooi gekozen. Wat me wel wat tegenviel in deze film is de overdaad aan verhaallijnen die op sommige punten elkaar wel raken, maar doorgaans wel erg los naast elkaar staan. Doordat er tien verhaallijnen zijn, kan het ook wel gebeuren dat je een verhaallijn al bijna kwijt bent als deze weer wordt opgepakt. Ondanks dat kritiekpunt is deze film wel een echte aanrader!

*Bron: Bol.com

Willem de Clercq, Woelige weken

Beoordeling: 1 ster

Een aaneengesloten, bijzonder belangwekkende periode uit het dagboek van Willem de Clercq (1795-1844): het slot van de Franse tijd en de terugkeer van de Oranjes in 1813, heet van de naald.*

Van sommige boeken vraag je je toch echt af waarom ze worden uitgegeven. De Griffioen-reeks bevat juweeltjes, maar ook boeken in de categorie ‘waarom?’ De teksten zijn voor een historicus interessant en dergelijke ego-documenten kunnen in onderzoek naar en begrip van een periode zeer nuttig zijn, maar leuk om te lezen… nou nee. Niet in beginnen.

*Bron: voorzijde Woelige weken

Mooie zinnenboek – Uit: Toon Tellegen, Het vertrek van de mier

Als ik het omgekeerde van mezelf was:
op weg nergens heen,
meteen in slaap vallend als ik ging liggen,
altijd blij en tevreden,
nooit trek in honing,
nooit dromend van de rivier, de wilg, de pluimen van het riet,
het glinsteren van de golven,
zou ik dan wijs zijn en verstandig
of juist dom en kortzichtig,
en zou ik me dan nooit iets afvragen
en me niet kunnen voorstellen
dat ik het omgekeerde  was van mezelf?

Ik ben op weg naar de verte,
ik lig op mijn rug in het zand
en kijk naar de sterren,
ik ben mezelf –

dat zou ik dan dus niet zijn

The Grinch (regie: Ron Howard)

Grinch, The Beoordeling: 5 sterren

Opgepast! Hij is groen…hij is gemeen… en hij haat Kerstmis! De Grinch is een slechtgeluimd, harig, groen schepsel dat in een grot bovenop Mount Crumpit woont, met uitzicht op het dorp Whoville. Terwijl de Whos uit Whoville ijverig voorbereidingen treffen voor het kerstfeest, besluit de Grinch voor eens en altijd een eind te maken aan Kerstmis. Op kerstavond steelt hij daarom al hun cadeautjes en kerstversieringen. en ontdekt dan dat de ware kerstgedachte veel meer betekent dan alleen engelenhaar en speelgoed.*

Bij kerst hoort een kerstfilm en wie zegt kerstfilm, zegt The Grinch. De film is grappig, lief en gezellig en zorgt met een kerstboom, kaarsjes en kaasfondue voor een supersfeervolle kerstavond. Jim Carey speelt de rol van zijn leven, de decors zijn prachtig, speciale effecten zijn prima en de muziek is prachtig. Ik moet nu alleen nog mijn handen op het boek en de tekenfilm zien te leggen. Zet deze film in elk geval maar vast klaar voor kerst 2011!

*Bron: Bol.com

Saskia Noort, Afgunst

Afgunst Beoordeling: 1 ster

Bestsellerschrijfster Susan van Doorn, getrouwd, twee kinderen, leeft nog bijna dagelijks met de angst die zij jaren geleden voelde voor haar dominante ex-vriend Ernst Scholten. Alles wat ze deed en waar ze voor stond was in zijn ogen minderwaardig. Zij op haar beurt aanbad hem. Toen Susan eindelijk uit zijn schaduw durfde te treden door hun relatie te verbreken, én net als hij te gaan schrijven, was hij woedend.
Nu, na zoveel jaren, slaat Ernst toe. Susan wordt door hem op gewelddadige wijze overmeesterd en ontvoerd – haar lot ligt volledig in zijn handen. Waarom precies nu? Hoe ver zal Ernst gaan? Afgunst is een bloedstollend verhaal over dominantie en onderwerping, en over de vernietigende kracht van jaloezie.*

Tjongejongejong wat een slecht boek! Niet spannend (de bovenstaande omschrijving verraadt het hele verhaal al), de afloop is ontzettend voorspelbaar. Zoals Harry Bekkering het in zijn colleges altijd noemde: DGAV, “De goede afloop vertragen”. Je weet al hoe het verhaal ongeveer zal verlopen en wat de uitkomst zal zijn, het gaat er alleen nog maar om dit zo’n 90 paginaatjes te rekken. Noort doet in het verhaal alleen maar gemeenplaatsen aan en om het een ‘literaire’ thriller te maken wordt er een flinterdun huis-tuin-en-keukenpsychologisch randje omheen gemaakt. Ik zou zeggen: een mooi rouwrandje om zonder veel verdriet dit boek mijn huis uit te doen. Wat slecht, wat ontzettend slecht!

*Bron: Bol.com

Driek van Wissen, De dichter des vaderlands – zijn mooiste gedichten

Beoordeling:3 sterren

Ik ben nooit fan geweest van Driek van Wissen en dat ben ik na het lezen van deze bundel ook nog niet echt, al heb ik wel wat meer waardering voor deze schrijver gekregen. De gedichten in deze bundel hebben een bepaalde sfeer die wel aanspreekt en Van Wissen laat zien dat hij de taal zeker meester is. Toch denk ik dat Van Wissen als veelschrijver te veel heeft geproduceerd; het kaf van het koren scheiden is gelukkig door Jean Pierre Rawie gedaan. Een leuke bundel, maar niets een die ik veel vaker uit de kast ga pakken.

The reader (regie: Stephen Daldry)

Reader, The Beoordeling: 5 sterren

In Duitsland, vlak na de Tweede Wereldoorlog, begint de 15-jarige Michael een gepassioneerde maar heimelijke affaire met de veel oudere Hanna. Hun relatie wordt intenser wanneer ze hun gezamenlijke liefde voor boeken ontdekken. Elke avond leest Michael zijn geliefde Hanna voor uit grote werken. Ondanks hun innige band is Hanna op een dag spoorloos verdwenen. Michael blijft aangeslagen achter… Jaren later komt Michael haar opnieuw tegen, wanneer hij als rechtenstudent een proces tegen oorlogscriminelen bijwoont. Hanna is een van de beklaagden. Michael ontdekt een diep geheim over de vrouw die hij ooit liefhad…*

The reader weet vanaf de eerste scène te boeien en is een prachtige film. Het knappe van het verhaal is dat je compassie voelt met een SS-bewaker, een personage waar je doorgaans geen enkele positieve emotie bij voelt. De kracht van deze film zit hem voor een groot deel in het verhaal, maar ook in het briljante acteerwerk van o.a. Kate Winslet, Ralp Fiennes en de jonge David Kross en de structuur van de film die je nieuwsgierig maakt, zonder dat je de draad van het verhaal kwijtraakt. Een aanrader voor iedereen, een prachtige film en een van de beste films die ik de laatste tijd heb gezien.

*Bron: dvd-hoes The reader