Toon Tellegen, Het vertrek van de mier

Vertrek van de mier Beoordeling: 4 sterren

Op een dag besluit de mier van huis weg te gaan. De achterblijvende dieren gaan allemaal anders met het vertrek van de mier om. De een wordt treurig, de ander gaat nóg meer eten, een derde raakt in paniek. Maar één ding staat vast: ze missen de mier ontzettend.
Ook de mier laat van zich horen. Hij is ver van huis en hoort stemmen in zijn hoofd. Zijn het de andere dieren? In zijn aantekeningen doet hij poëtisch verslag van zijn heimwee.*

Toon Tellegen is een geweldige schrijver en zijn dierenverhalen vind ik prachtig, evenals zijn dichtbundels. Aan deze ‘roman’ in drie delen moest ik eerst even wennen, vooral in het eerste deel gaan de verhalen op een gegeven moment nogal op elkaar lijken. Deel twee en drie maken dat gevoel (bijna) helemaal goed. Tellegen weet met eenvoudige woorden en een bijna kinderlijke verwondering over taal een hele wereld te scheppen die je vooral met veel vragen achterlaat. Een boek dat je zeker meerdere keren kunt lezen en je zal blijven intrigeren.

*Bron: flaptekst Het vertrek van de mier

Mooie zinnenboek – Uit: Toon Tellegen, Het vertrek van de mier

Als ik het omgekeerde van mezelf was:
op weg nergens heen,
meteen in slaap vallend als ik ging liggen,
altijd blij en tevreden,
nooit trek in honing,
nooit dromend van de rivier, de wilg, de pluimen van het riet,
het glinsteren van de golven,
zou ik dan wijs zijn en verstandig
of juist dom en kortzichtig,
en zou ik me dan nooit iets afvragen
en me niet kunnen voorstellen
dat ik het omgekeerde  was van mezelf?

Ik ben op weg naar de verte,
ik lig op mijn rug in het zand
en kijk naar de sterren,
ik ben mezelf –

dat zou ik dan dus niet zijn