Anna Enquist, De ijsdragers (boekenweekgeschenk 2002)

Ijsdragers Beoordeling: 5 sterren

Nico en Loes van der Doelen wonen in een ouderwets en ruim huis, schitterend gelegen aan de duinrand, omringd door een flinke lap grond. Maar of dit veel bijdraagt aan hun levensgeluk? Hun dochter Maj is vorig jaar van huis weggelopen en heeft niets meer van zich laten horen. Loes, lerares klassieke talen, is gevlucht in haar passie voor tuinieren. Nico heeft zich met nog grotere verbetenheid dan voorheen toegelegd op zijn werk in de staf van een psychiatrisch ziekenhuis. Nu hij daar directeur gaat worden, heeft hij zich voorgenomen met straffe hand een reorganisatie door te voeren die moet leiden tot een zuivere concentratie op de kerntaken van de instelling.*

Al enige jaren heb ik een wat ambigue houding ten opzichte van het werk van Anna Enquist: ik vind het nooit briljant, maar altijd wel erg mooi, hoewel ik ook niet helemaal blij wordt van het tempo in haar werk, maar haar schrijfstijl wel weer kan waarderen en haar manier van voordragen op Onbederf’lijk Vers sprak me erg aan, hoewel ze ook wel iets slooms heeft. Kortom: een wat ambigue houding. De ijsdragers is het sterkste boek van Enquist dat ik tot nu toe heb gelezen, vandaar ook de beoordeling met vijf sterren. De compacte vorm van het boekenweekgeschenk maakt dat Enquist haar verteltempo wat moet verhogen. Zonder dat ze daarbij haar intensiteit en bijzondere psychologische diepgang verliest, weet ze te voorkomen dat het verhaal soms iets inzakt. Een prachtig boek, waardoor ik toch weer positiever denk over Enquist dan bijvoorbeeld na De thuiskomst.

*Bron: Bol.com

Mooie zinnenboek – Ramsey Nasr, Mijn nieuwe vaderland

Ik ben en blijf fan van Ramsey Nasr. Ook nu weer schrijft hij een prachtig gedicht als dichter des vaderlands over ons nieuwe kabinet.

Mijn nieuwe vaderland

Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
wiens hart voor volk en orde gloeit
verhef uw zang als wij.
Vandaag zien wij weer één van zin
de vlaggen afgestoft.
Vandaag zet ik mijn feestlied in
voor vaderland en schoft.

Ik eer de leiders van mijn land.
Hun vlekkeloos parcours
leert mij wat macht vóór al verlangt:
’t geweten van een hoer.
Ik eer mijn leiders hemelhoog
en ’t hoogst zit een fascist
die u en mij zolang gedoogt –
zolang als hij beslist.

Beschermt gij, leiders, onze grond
waar vreemde adem gaat
gij die zo rein zijt, kerngezond
en zuiver op de graat.
Wij smeken om een harde hand
in aangewreven haat.
Behoud voor ‘t lieve vaderland
de blanke natiestaat.

Braakt uit, gij vrienden, vrij van zin
uw krop, uw kreet, uw gal.
Niets is taboe en niets te min
uw bagger minst van al.
Verneder dus wat u niet zint
sla stuk wat niet bevalt
laat zien hoe u dit land bemint
omhels het op zijn smalst.

Hoe klopt ons hart, hoe zwelt ons bloed
bij ‘t rijzen van dees’ toon.
Klonk ooit een zuiverder gemoed
een leger hart zo schoon?
Waar hoorde men die koekoekszang
voor volk en vaderland?
Dat was toen in het landsbelang
een heel volk werd verbrand.

Dood nu wat afwijkt van uw bloed
en van uw onderbuik.
Bewaar het niet, verdelg het goed
zodat dit land ontluikt.
Wie hier nog onze mildheid zoekt:
los op in brandend veen.
Waar elk verschil werd opgedoekt
zijn staat en burger één.

Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
die fabel staat weer eens in bloei
in dwazen zoals wij.
Veel liever word ik door een volk
van hunnen aangerand
dan mee te gaan in deze kolk
van schoft en vaderland.

En in Pauw en Witteman vult Nasr dit gedicht op wonderschone wijze aan met een toelichting op het woord fascist.

When a man loves a woman (regie: Louis Mandoki)

When A Man Loves A Woman Beoordeling: 4 sterren

Alice en Michael Green, een harstochtelijk echtpaar dat hard gewerkt heeft voor een goed leven voor henzelf en hun twee jonge dochters. Maar een duister geheim uit het verleden van Alice dreigt boven water te komen. Een geheim dat hen dreigt te vernietigen als geliefden, als gezin en als mensen.*

Hoewel Jessie en ik deze week concludeerden dat ik geen fan ben van probleemboeken (zoals Carry Slee, Kappen) en overeenkomstig daarmee ook niet van probleemfilms of -series, vond ik When a man loves a woman een zeer geslaagde film. De destructieve kracht van een alcoholverslaving wordt mooi verbeeld. De acteurs zijn van uitmuntende kwaliteit, niet alleen Meg Ryan (nog zonder Donald Duckmond) en Andy Garcia, maar ook Tina Majorino die de 7-jarige dochter speelt acteert briljant. Wel is voor mij op sommige momenten de film wat traag. Een bepaalde situatie wordt op die momenten te lang gerekt en bij mij ontstaat dan het gevoel: “ja, nou weet ik het wel”. Toch is deze film een aanrader voor iedereen die een mooie en goede film wil zien. En voor mensen die snel huilen: tissues bij de hand houden!

*Bron: dvd-hoes When a man loves a woman

Roald Dahl, Matilda

Matilda Beoordeling: 5 sterren

Matilda is briljant. Ze is een gevoelig meisje, dat geweldig goed kan leren. Maar haar vader en moeder behandelen haar als een onderkruipsel, niet als een dochter. Ze vinden haar maar een lastig persoontje, dat ze dulden totdat ze haar het huis uit kunnen jagen naar een ander deel van het land, of liever nog veel verder weg. Matilda kon praten als een volwassene toen ze anderhalf was, lezen met drie, en al vóór ze vijf jaar was, las ze boeken van wereldberoemde schrijvers als Dickens, Hemingway, Kipling en Steinbeck. En toch vinden haar ouders haar alleen maar een lastpost. Matilda besluit zich eens goed kwaad te maken. Ze bedenkt heel slimme straffen voor haar ouders. En als het hoofd van de school, de gruwelijke juffrouw Bulstronk, haar ook wil aanpakken, ontdekt Matilda dat ze iets kan wat niemand kan.*

Ik heb ooit een paar stukjes van de film Matilda gezien en op basis daarvan heb ik dit boek altijd vermeden. En hoewel de film me nog steeds helemaal niets lijkt, vond ik het boek briljant. Het is een typisch Dahlboek waarin een vervelende, strenge, lelijke vrouw het leven van een kind vergalt. Het verhaal grijpt uiteindelijk volledig in elkaar en voor een volwassen lezer is dat wat voorspelbaar, maar de manier waarop Dahl de gebeurtenissen beschrijft en de types die hij neerzet zijn zo mooi beschreven, dat je het boek in één ruk uitleest.

*Bron: Bol.com

Belcampo, Bevroren vuurwerk

Bevroren vuurwerk Beoordeling: 4 sterren

De surrealistische / magisch-realistische schrijver Belcampo schreef in de eerste helft van de 20e eeuw diverse verhalen. In Bevroren vuurwerk is een selectie gemaakt uit zijn oeuvre.

Voor het samentstellen van opdrachten literatuurgeschiedenis voor het Canisius College moest ik mij in periodes gaan inlezen waar ik niet echt in thuis was. Het modernisme is zo’n periode. Bij mijn zoektocht naar teksten kwam ik Belcampo tegen. Deze surrealist kende ik niet. Tot mijn verbazing bleek ik een boek van hem in de kast te hebben staan. En na lezing ben ik helemaal weg van deze schrijver. Hoewel zijn stijl soms wat langdradig is en het tempo wat laag, blijft zijn manier om de wereld zoals we die kennen een vreemde draai te geven bijzonder. Mede door Belcampo ben ik echt fan geworden van het surrealisme/magisch-realisme, al heeft  Magrit daar ook een sterke bijdrage aan geleverd.