Wim Pelgrim » Tag » Dimitri Verhulst

Tag archieven: Dimitri Verhulst

Dimitri Verhulst, Problemski hotel

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 3 sterren

Problemski hotel is het vierde boek van Verhulst dat ik las en met elk boek wordt Verhulst fragmentarischer: De helaasheid der dingen is nog een coherente roman, Godverdomse dagen op een godverdomse bol was al fragmentarischer en met Problemski hotel laat Verhulst de verhaallijn bijna helemaal los. Dat is mij echter te los en kan ik ook niet zo enthousiast over dit boek zijn als over eerdere boeken en zijn boekenweekgeschenk.

En dat terwijl dit thema, de asielzoeker, mij zeker interesseert. Niet alleen omdat ik dat in het werk van bijvoorbeeld Abdolah al erg leuk vond, maar vooral omdat ik het toneelstuk voor de toneelclub van de Grundel in 2000 over dit thema schreef. De verhalen van Verhulst zijn dan ook op zichzelf erg interessant. De structuur, maar ook de stijl vermoeien echter te veel tijdens het lezen. De stijl wordt soms erg grof, stevig en past minder goed bij sommige fragmenten in mijn ogen. Een aardig boek, maar geen topper.

Dimitri Verhulst, De zomer hou je ook niet tegen (boekenweekgeschenk 2015)

Door | | ,
Plaats een reactie

Beoordeling: 4 sterren

Wanneer je Dimitri Verhulst iets laat schrijven, weet je dat je iets goeds in handen krijgt. Dat was al zo bij De helaasheid der dingen, dat was ook zo bij Godverdomse dagen op een godverdomse bol en dat is bij zijn boekenweekgeschenk De zomer hou je ook niet tegen opnieuw zo. Het is een mooi verhaal van een hoofdpersoon die in dit geval letterlijk de verteller van het verhaal is. Je luistert mee naar zijn relaas aan zijn zoon met af een toe een aardige ontredderde scène tussendoor waarin de gehandicapte jongeman verzorging nodig heeft. Het verhaal is niet overdreven spannend, maar moet vertelt en dat dringt zich aan jou als lezer wel op.

Dimitri Verhulst, De helaasheid der dingen

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 5 sterren

In De helaasheid der dingen keert de schrijver terug naar zijn geboortegrond in Reetveerdegem. We maken kennis met zijn vader, Pierre, die zijn paar uur oude zoontje in een postzak op zijn fiets langs alle kroegen van het dorp rijdt om hem aan zijn vrienden te tonen; zijn grootmoeder, wier nachtrust al te vaak verstoord wordt door de politie als die weer eens een van haar dronken zonen thuis komt afleveren: en niet te vergeten de werkloze nonkels Potrel, Witten en Zwaren, voor wie een wereldkampioenschap zuipen het hoogst haalbare is en die leven volgens het adagium ‘God schiep de dag en wij slepen ons erdoorheen’.*

Soms zou een recensie uit één regel tekst moeten bestaan: De helaasheid der dingen is een mooi boek. Ik leer mijn leerlingen echter altijd dat je bij je mening ook uitleg moet geven. Waarom is De helaasheid der dingen een mooi boek? Dat zit hem in eerste instantie in de taal. Dimitri Verhulst gebruikt prachtige woorden en zinnen. Zijn vocabulaire is zeer uitgebreid van plat tot archaïsch en van beeldend tot filosofisch. Daarnaast beschrijft Verhulst een wereld die weinigen van ons (en met ons bedoel ik dan het lezende publiek) kennen of herkennen. Zijn beschrijving van de Verhulsten uit Reetveerdegem maken de ooms, grootmoeder, vader en andere familieleden tot meer dan asociale typetjes. We leren de mensen kennen en op Man-bijt-hondachtige wijze raken we emotioneel betrokken bij de familie. De gebeurtenissen blijken na verloop van tijd wat gelijksoortig, waardoor het boek op ongeveer tweederde wat inzakt, maar nadat Dimitri zelf vader blijk te worden, biedt dat Verhulst een mooie zij-ingang om opnieuw het leven van de nonkels in te duiken. Een mooi boek, een aanrader zelfs!

*Bron: Bol.com

Dimitri Verhulst, Godverdomse dagen op een godverdomse bol

Door | |
Plaats een reactie

Godverdomse dagen op een godverdomse bol Beoordeling: 4 sterren

Dimitri Verhulst presenteert u de geschiedenis van de mensheid in minder dan tweehonderd pagina’s, in een oerknal van taal. Vanaf het moment dat we uit het water kwamen gekropen en op twee benen gingen lopen tot en met de jaren dat we elkaar naar de andere wereld zijn gaan bombarderen. Evolutie als bildungsroman.*

Godverdomse dagen op een godverdomse bol is een boeiend boek: het is origineel en de taal van Dimitri Verhulst is erg bijzonder. Verhulst beheerst vele registers: van zeer plat tot verheven en hij vermengt kerkspreuken, spreekwoorden en kinderliedjes probleemloos, zonder dat het een zooitje wordt. Inhoudelijk wordt het concept van Verhulsts boek wel wat sleets en is de grap er wel af, maar de manier waarop hij de geschiedenis van de mens heeft samengebald in 186 pagina’s is bewonderenswaardig. Het feit dat hij de Libris literatuurprijs heeft gewonnen is dan ook niet opmerkelijk.

*Flaptekst Godverdomse dagen op een godverdomse bol