Ghostbusters (regie: Ivan Reitman)

Beoordeling: 3 sterren

Ghostbusters kwam uit in mijn geboortejaar. En ik ken de naam vooral van de tekenfilmserie uit mijn jeugd. Maar ik had de oorspronkelijke film nooit gezien. En het was leuk om deze een keer helemaal gezien te hebben. Je ziet wel dat de tand des tijds wat doet met de film, maar voor een film van bijna 40 jaar oud is hij nog steeds best leuk. Geen briljante film, maar vermakelijk.

Encanto (regie: Jared Bush & Byron Howard)

Beoordeling: 3 sterren

Encanto is een hit. De muziek staat bij ons thuis regelmatig op en de film is een aantal maal al bekeken. Maar mij raakt hij niet zo. Ja, de nummers zijn wel goed, maar niet opvallend goed. En de sfeer van de film is goed, maar die van Raya of Frozen spreken me meer aan. En dan is er het verhaal dat ik erg rommelig vind. En om een film nou alleen te kijken vanwege wat leuke muziek en een aardig sfeertje, dat gaat mij te ver.

Dr. Albert Daiber, Per luchtschip “De Argonaut” naar Mars

Beoordeling: 3 sterren

Ik houd van science fiction. Op mijn website staat al genoeg over Star Trek, en dit boek lijkt daar in zekere zin op. Met een ruimteschip komen mensen aan bij een andere beschaving en leren deze kennen. Ook de utopische samenleving waar geen geld en geen eerzucht zijn, doen denken aan Rodenberry’s utopie uit de jaren ’60. Het boek past in een langere lijn ruimteverhalen, zoals de luchtreis van Bilderdijk. En hoewel nog steeds best leesbaar na 100 jaar, zijn de vele omschrijvingen wel lastig te volgen soms en maken ze het boek wat saai bij vlagen.

Dagmar Hilarová en Miep Diekmann, Ik heb geen naam

Beoordeling: 3 sterren

Ik heb geen naam is een interessant boek. De wordingsgeschiedenis, die achterin beschreven wordt, is interessant. De poëzie van Dagmar Hilarová is interessant. En het leven in de getto is interessant. Aan de andere kant is het niet een superleuk boek om te lezen: het is wat te traag en lijkt wel erg veel op boeken als Is dit een mens? 

Miguel de Cervantes Saavedra, Don Quichot de La Mancha

Beoordeling: 3 sterren

Iedereen die zich enigszins met literatuur of tekenfilms bezighoudt is Don Quichot en zijn windmolens wel eens tegengekomen. Maar ik had (zoals ongetwijfeld velen) het boek nog nooit gelezen. En nu ik dat gedaan heb, snap ik wel dat enkele scènes uit dat boek zeer beroemd zijn geworden. Het boek als geheel staat echter niet hoog in mijn lijstje. Het boek lijkt niet echt een verhaal, maar meer een reeks anekdotes.

Die zijn op zichzelf grappig maar een groter geheel ontbreekt voor mij. De urgentie om het leven van Don Quichot te willen volgen, een probleem of doel voor dit personage. Ik ben dan ook niet het hele boek doorgekomen. Misschien moet ik elke avond een scène lezen en het boek stukje bij beetje doorwerken. Want de kwaliteit van de verhalen op zichzelf is groot.

Marieke Lucas Rijneveld, Mijn lieve gunsteling

Stijl erg bijzonder, maar iets te vervelend (zoals Vestdijk)

Beoordeling: 3 sterren

Mijn lieve gunsteling is niet zo mooi en goed als De avond is eenzaamheid maar speelt zich duidelijk in hetzelfde universum af. De hoofdpersoon intrigeerde mij enorm, terwijl hij mij ook ontzettend irriteerde en boos maakte. En hoewel je weet of voelt hoe het gaat aflopen is dat niet verevelend.

De gekozen stijl is ook bijzonder. Heel mooi en interessant gekozen, maar de stijl gaat na verloop van tijd ook wel wat irriteren.

Yes day (regie: Miguel Arteta)

Beoordeling: 3 sterren

Yes day was een hypeje onder basisschoolleerlingen bij ons in de buurt. Het is ook wel een droom van veel kinderen: zij zijn de baas en ouders moeten doen wat de kinderen willen. Het verhaal zit dan ook vrolijk in elkaar, gericht op het gezin en  met een (zij het wat oppervlakkige) diepere laag. Maar zoals met veel gezinsfilms is deze ook best voorspelbaar. Het lijntje loopt van slapstick naar slapstick en maakt vooral dat kinderen zelf ook een yes day willen. 

Wish dragon (regie: Chris Appelhans)

Beoordeling: 3 sterren

Er is op Netflix een ontzettend groot aanbod en niet elke kinderfilm is even leuk. Wish dragon is een leuke film. Het verhaal heeft wel veel gelijkenissen met bestaande verhalen: de geest van Alladin (Disney), het verhaal van koning Midas (Griekse oudheid) en uiteraard komt er aan het einde het grote morele inzicht. Niet zo origineel dus, maar wel vermakelijk.

Vivo (regie: Kirk DeMicco)

Beoordeling: 3 sterren

Vivo is een aardige film. Ik heb echt oprecht moeten lachen om de diverse grappige momenten in deze film. En ook de muziek en sfeer zijn prima. Maar de film is alles behalve origineel: een zoektocht, een verloren liefde, laatste kansen en mensen die een band opbouwen. Een ook de kwaliteit van de graphics is niet echt briljant. Leuk voor tussendoor met de kinderen.

Rudi van Dantzig, Voor een verloren soldaat

Beoordeling: 3 sterren

Voor een verloren soldaat is een leuk boek, maar ook een boek dat een beetje sleept. Zo’n boek dat eigenlijk net iets te dik bleek voor het verhaal dat vertelt moest worden. Het verlangen van de hoofdpersoon naar de soldaat, terwijl er ook een zekere angst in zit, is groot. Wanneer de soldaat verdwenen is en enkel het verwachten overblijft, duurt het wel heel lang allemaal. Maar ja, het verlangen komt goed door; ja, de taal is mooi en rijk; ja, het gevoel kun je best doorvoelen. Dus ja, een leuk boek.