Wim Pelgrim » Tag » recensie

Tag archieven: recensie

Arnon Grunberg, De heilige Antonio (boekenweekgeschenk 1998)

Door | | ,
Plaats een reactie

Beoordeling: 3 sterren

In De heilige Antonio leven de broers Tito en Paul met hun moeder in New York. Het leven kent zijn sleur die wordt doorbroken door Ewald Krieg met een briljant businessplan en de Kroatische Kristin.

Grunbergs personages leven ook in dit boek een bijna zinloos leven. De personages zijn in zekere zin boeiend, maar het verhaal blijft niet hangen. De uitzichtloosheid is door de lezer zeer voelbaar, maar dat maakt het boek ook wat uitzichtloos: ‘wanneer is het nu eindelijk eens afgelopen’ spookt er continu door je hoofd. Na lezing blijf je met voldoende vragen zitten om het boek nog een keer te lezen, maar daar heb ik in elk geval geen zin meer in. Een leuke middenmoter, maar Arnon Grunberg kan beter.

Two lovers (regie: James Gray)

Door | |
Plaats een reactie

Two Lovers Beoordeling: 4 sterren

Leonard (Joaquin Phoenix) is na afloop van een pijnlijke relatie tijdelijk weer bij zijn ouders ingetrokken. Zij proberen hem te koppelen aan Sandra (Vinessa Shaw), de dochter van een zakenrelatie. Maar dan valt Leonard als een blok voor de mysterieuze en aantrekkelijke buurvrouw Michelle (Gwyneth Paltrow). Deze heftige verliefdheid stelt Leonard voor een moeilijke keuze: volgt hij zijn hart of zijn verstand?*

De cast belooft een kwaliteitsfilm en dat wordt helemaal waargemaakt. De acteurs spelen briljant, de decors zijn prachtig en dragen bij aan de wat beklemmende sfeer in deze film. Het is op een filmhuisachtige manier gefilmd, niet zo strak alsde typische Hollywood blockbuster, maar dat maakt de film echt. Het enige minpunt is dat de film, zeker in de eerste helft, erg traag is. Toch blijf je de dag erna nog wel aan de film terugdenken. Een aanrader voor de liefhebber!

*Bron: dvd-hoes Two lovers

Astrid Lindgren, De gebroeders Leeuwenhart

Door | |
Plaats een reactie

De gebroeders Leeuwenhart Beoordeling: 4 sterren

Karels broer Jonathan is mooi, slim en ontzettend dapper. Iedereen houdt van hem. Als er brand uitbreekt, springt hij met Karel in zijn armen uit het raam. Jonathan overleeft de sprong niet. Karel is klein, bleek, bang en al zijn hele leven ziek. Niet lang na de dood van Jonathan, sterft ook hij. De broers komen terecht in Nangijala. Daar worden ze de gebroeders Leeuwenhart genoemd. Om zo’n naam te verdienen moet je dapper zijn. Heel dapper! Dat moeten Jonathan en Karel bewijzen.

Toen ik op de basisschool zat, zo’n zes jaar oud was, bezochten we met school de film De gebroeders Leeuwenhart. Het is een van de eerste bioscoopherinneringen (al herinner ik me niet veel van het verhaal) die ik heb en ik ben altijd benieuwd geweest naar het boek. Lindgren maakt de zilveren griffel die ze voor dit boek kreeg zeker waar. Ze heeft een bijzonder boek geschreven dat fantasierijk is, spannend, op een mooie manier politieke situaties uit de werkelijkheid verwerkt en een sprookjesachtigheid kent. Ik ben zelf niet zo’n sprookjes- en ridderlezer, maar een goed boek is het zeker. Nu de film weer eens kijken en zien of ik mijn herinneringen van 20 jaar geleden kan aanvullen.

The lovely bones (regie: Peter Jackson)

Door | | ,
Plaats een reactie

Lovely Bones, The Beoordeling: 4 sterren

Toen de 14-jarige Susie Salmon werd vermoord, liet ze haar onvoltooide leven achter. Maar nu moet ze vanuit een vreemde, maar mooie tussenwereld haar vader helpen om haar moordenaar te vinden en haar gezin te beschermen. Pas dan kan ze eindelijk verder.*

The lovely bones begint erg traag, zo traag dat je denkt: waarom moet deze film ruim twee uur gaan duren? Maar als het verhaal eenmaal op gang is, blijkt het een mooi verhaal te zijn. Dat ligt grotendeels aan de auteur van het boek, die een bijzonder verhaal heeft bedacht. Toch levert niet iedere boekverfilming van een goed boek zomaar een goede film op. Het prima acteerwerk van de volledige cast, de mooie (hoewel niet allerbeste kwaliteit) graphics en de algehele sfeer die wordt neergezet, maken van deze film uiteindelijk een viersterrenfilm. De trage start is Peter Jackson dan ook vergeven.

*Bron: dvd-hoes The lovely bones

Happy feet (regie: George Miller)

Door | |
1 reactie

Happy Feet Beoordeling: 3 sterren

Keizerspinguïns zijn geboren zangers. Allemaal, behalve de jonge Mumble, die een geboren danser is… een tapdanser wel te verstaan. Door zijn afwijkende talent wordt Mumble uiteindelijk uit de kolonie verstoten, en gedwongen de grote, koude wereld in te trekken. Samen met de Amigos en de wijze geelkuifpinguïn Lovelace begint Mumble aan een spannende reis en bewijst hij dat je, zolang je in jezelf gelooft, de wereld kunt veranderen!*

Happy feet heb ik inmiddels drie keer gezien en helaas wordt de film elke keer minder leuk. De eerste keer vond ik de graphics, muziek en personages geweldig, het eerste deel van het verhaal ook en stoorde ik me enkel aan het milieuverhaal dat er voor mijn gevoel aan vastgeplakt zat. De tweede keer vond ik het verhaal langzaam aan kracht inboeten en nu stoor ik me aan het erg dunne verhaal dat is gebruikt om deze film rondom te ontwerpen. Het oogt allemaal nogal bij elkaar gezocht: leuke muziek, schattige figuurtjes twee moralen (‘je mag zijn wie je bent’ en ‘wees goed voor het milieu’). Ik moet deze film dus maar niet meer kijken, dan blijft hij in elk geval op drie sterren staan…

*Bron: dvd-hoes Happy Feet

Toon Tellegen, Het vertrek van de mier

Door | |
1 reactie

Vertrek van de mier Beoordeling: 4 sterren

Op een dag besluit de mier van huis weg te gaan. De achterblijvende dieren gaan allemaal anders met het vertrek van de mier om. De een wordt treurig, de ander gaat nóg meer eten, een derde raakt in paniek. Maar één ding staat vast: ze missen de mier ontzettend.
Ook de mier laat van zich horen. Hij is ver van huis en hoort stemmen in zijn hoofd. Zijn het de andere dieren? In zijn aantekeningen doet hij poëtisch verslag van zijn heimwee.*

Toon Tellegen is een geweldige schrijver en zijn dierenverhalen vind ik prachtig, evenals zijn dichtbundels. Aan deze ‘roman’ in drie delen moest ik eerst even wennen, vooral in het eerste deel gaan de verhalen op een gegeven moment nogal op elkaar lijken. Deel twee en drie maken dat gevoel (bijna) helemaal goed. Tellegen weet met eenvoudige woorden en een bijna kinderlijke verwondering over taal een hele wereld te scheppen die je vooral met veel vragen achterlaat. Een boek dat je zeker meerdere keren kunt lezen en je zal blijven intrigeren.

*Bron: flaptekst Het vertrek van de mier

Love actually (regie: Richard Curtis)

Door | |
Plaats een reactie

Love Actually Beoordeling: 4 sterren

Love actually is film die zich afspeelt in de weken vlak voor kerstmis, waarin de ups en downs in de relatiesfeer ongekende pieken en dalen bereiken. Love actually is niet een verhaal over de liefde, maar wel tien verschillende, over vriendjes en vriendinnetjes, echtgenoten en echtgenotes, vaders en zoons en popsterren en hun managers. Want als je goed oplet, zul je zien dat de liefde eigenlijk altijd en overal om je heen te vinden is.*

Jaren geleden heb ik deze film gezien en ik kon me er helemaal niets meer van herinneren. Nu ik hem opnieuw heb gezien, werd ik opnieuw gegrepen door de humor en de gezelligheid die de film uitstraalt. Verder werkt er een sterrencast mee waar je bijna bang van wordt en is de opening en afsluiting met realistische beelden van een aankomsthal van een vliegveld mooi gekozen. Wat me wel wat tegenviel in deze film is de overdaad aan verhaallijnen die op sommige punten elkaar wel raken, maar doorgaans wel erg los naast elkaar staan. Doordat er tien verhaallijnen zijn, kan het ook wel gebeuren dat je een verhaallijn al bijna kwijt bent als deze weer wordt opgepakt. Ondanks dat kritiekpunt is deze film wel een echte aanrader!

*Bron: Bol.com

Willem de Clercq, Woelige weken

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 1 ster

Een aaneengesloten, bijzonder belangwekkende periode uit het dagboek van Willem de Clercq (1795-1844): het slot van de Franse tijd en de terugkeer van de Oranjes in 1813, heet van de naald.*

Van sommige boeken vraag je je toch echt af waarom ze worden uitgegeven. De Griffioen-reeks bevat juweeltjes, maar ook boeken in de categorie ‘waarom?’ De teksten zijn voor een historicus interessant en dergelijke ego-documenten kunnen in onderzoek naar en begrip van een periode zeer nuttig zijn, maar leuk om te lezen… nou nee. Niet in beginnen.

*Bron: voorzijde Woelige weken

The Grinch (regie: Ron Howard)

Door | | ,
1 reactie

Grinch, The Beoordeling: 5 sterren

Opgepast! Hij is groen…hij is gemeen… en hij haat Kerstmis! De Grinch is een slechtgeluimd, harig, groen schepsel dat in een grot bovenop Mount Crumpit woont, met uitzicht op het dorp Whoville. Terwijl de Whos uit Whoville ijverig voorbereidingen treffen voor het kerstfeest, besluit de Grinch voor eens en altijd een eind te maken aan Kerstmis. Op kerstavond steelt hij daarom al hun cadeautjes en kerstversieringen. en ontdekt dan dat de ware kerstgedachte veel meer betekent dan alleen engelenhaar en speelgoed.*

Bij kerst hoort een kerstfilm en wie zegt kerstfilm, zegt The Grinch. De film is grappig, lief en gezellig en zorgt met een kerstboom, kaarsjes en kaasfondue voor een supersfeervolle kerstavond. Jim Carey speelt de rol van zijn leven, de decors zijn prachtig, speciale effecten zijn prima en de muziek is prachtig. Ik moet nu alleen nog mijn handen op het boek en de tekenfilm zien te leggen. Zet deze film in elk geval maar vast klaar voor kerst 2011!

*Bron: Bol.com

Saskia Noort, Afgunst

Door | |
Plaats een reactie

Afgunst Beoordeling: 1 ster

Bestsellerschrijfster Susan van Doorn, getrouwd, twee kinderen, leeft nog bijna dagelijks met de angst die zij jaren geleden voelde voor haar dominante ex-vriend Ernst Scholten. Alles wat ze deed en waar ze voor stond was in zijn ogen minderwaardig. Zij op haar beurt aanbad hem. Toen Susan eindelijk uit zijn schaduw durfde te treden door hun relatie te verbreken, én net als hij te gaan schrijven, was hij woedend.
Nu, na zoveel jaren, slaat Ernst toe. Susan wordt door hem op gewelddadige wijze overmeesterd en ontvoerd – haar lot ligt volledig in zijn handen. Waarom precies nu? Hoe ver zal Ernst gaan? Afgunst is een bloedstollend verhaal over dominantie en onderwerping, en over de vernietigende kracht van jaloezie.*

Tjongejongejong wat een slecht boek! Niet spannend (de bovenstaande omschrijving verraadt het hele verhaal al), de afloop is ontzettend voorspelbaar. Zoals Harry Bekkering het in zijn colleges altijd noemde: DGAV, “De goede afloop vertragen”. Je weet al hoe het verhaal ongeveer zal verlopen en wat de uitkomst zal zijn, het gaat er alleen nog maar om dit zo’n 90 paginaatjes te rekken. Noort doet in het verhaal alleen maar gemeenplaatsen aan en om het een ‘literaire’ thriller te maken wordt er een flinterdun huis-tuin-en-keukenpsychologisch randje omheen gemaakt. Ik zou zeggen: een mooi rouwrandje om zonder veel verdriet dit boek mijn huis uit te doen. Wat slecht, wat ontzettend slecht!

*Bron: Bol.com