Beoordeling: 
Ik heb The sound of music al heel lang niet gezien. De eerste keer dat ik hem zag moet ik een jaar of 11/12 zijn geweest. Mijn ouders hadden hem besteld uit de folder van de ECI en ik heb hem zitten kijken terwijl ik alleen thuis was in de kerstvakantie (wat de rest van het gezin ging doen, geen idee).
Het mooie is dat ik nu zie hoeveel meer er in de film zit dan je er als kind in ziet. Het acteerwerk is fantastsich en met heel kleine gebaartjes en met mimiek wordt een heel verhaal verteld: tussen de barones en Von Trapp, tussen Maria en Von Trapp, rondom de opkomst van het nazisme. De muziek heeft zijn eeuwigheidswaarde al wel bewezen en het is mooi om te zien dat mijn eigen kinderen 58 jaar na dat nog steeds kunnen genieten van deze film.