Renate Dorrestein, Het duister dat ons scheidt

Beoordeling: 3 sterren

Ik heb eerder werk gelezen van Renate Dorrestein en ik ben niet echt fan. Ook dit boek scoort bij mij niet echt punten. Het is een degelijk geschreven roman, minder voorspelbaar dan haar boekenweekgeschenk, maar ik krijg nooit écht een gevoel bij het lezen. Ik leef niet mee, ik word niet boos, verdrietig, blij, ik walg niet bij wat ik lees. Ik lees het, en dat is het. Het is goed geschreven, wel weer over schuld en boete als thema en niet voor mij.

Renate Dorrestein, Want dit is mijn lichaam (boekenweekgeschenk 1997)

Beoordeling: 2 sterren

Casper en Xandra Olson laten niets aan het toeval over. Hun eerste kind zal een jongen zijn, dat heeft de genderkliniek gegarandeerd. Daarna een meisje, zo is hun plan, en dan nieuwe borsten voor Xandra en voor de kids later een labrador.
Ook Caspers grootvader, de beroemde schilder Job Olson, is heer en meester over zijn lijf en leden en zijn lot, totdat hij kort na zijn huwelijk met de veertig jaar jongere Felicity wordt getroffen door een beschamende kwaal. Job wordt er zo door in beslag genom…*

Op school komt Renate Dorrestein regelmatig voorbij in de lessen en bij mondelingen, maar ik ben en blijf geen fan van haar. Echt sexy is een drama, veel andere boeken lijken allemaal ontzettend op elkaar. Ook dit boekenweekgeschenk past in dat laatste rijtje: het verhaal is ontzettend voorspelbaar, zeker omdat op de achterkant alles wordt verklapt. Bovendien zijn het typische Dorrestein-personages in een Dorrestein-omgeving die met het typische Dorrestein-thema ‘schuld en boete’ bezig zijn. Voor mij is het niks!

*Bron: Bol.com