Beoordeling: 
Ik ga nog even door in mijn rijtje niet zo positieve recensies. Nu zelfs een boek met één ster. De verhalenbundels van Biesheuvel zijn altijd verwarrend, maar deze is wel zo verwarrend dat ik deze na enkele verhalen gedesillusioneerd terzijde heb gelegd. Ik kan er helaas helemaal niets mee. En dat is jammer, want ik weet dat hij voor mij aansprekend werk kan schrijven, zoals Een overtollig mens.
Beoordeling: 
Nadat ik jaren geleden de surrealistische schrijver Belcampo ontdekte, terwijl ik alleen De komst van Joachim Stiller als surrealistisch werk kende, is de herontdekking van Biesheuvel een volgende binnen deze stroming. Tijdens mijn studie schreef ik tijdens een collegereeks over waanzin en melancholie in de literatuur mee aan een artikel voor Parmentier. Daarbij onderzocht ik zelf Jan Hanlo, een studiegenoot hield zich met Biesheuvel bezig.
Biesheuvels De weg naar het licht bevat veel mooie verhalen, realistisch beschreven en regelmatig ook realistisch van inhoud, maar vaak zit er een rare twist in de verhalen. Niet alle verhalen spreken mij voor 100% aan, maar er zit ontzettend veel moois tussen.
Beoordeling:
Dit is mijn eerste kennismaking met Biesheuvel (volledigheidshalve moet ik wel zeggen dat ik in het mastercollege negentiende-eeuwse letterkunde van Rob van der Schoor, waarin het onderwerp Melancholie aan bod kwam Biesheuvel als een van de twintigste-eeuwse voorbeelden van melancholie de revue heeft gepasseerd, maar ik heb destijds alleen uit de tweede hand iets over zijn werk kunnen vernemen) en ik moet zeggen dat deze kennismaking een zeer aangename is geweest. Het boekenweekgeschenkje is erg leuk en humoristisch geschreven. Biesheuvel verstaat de kunst om een stukje uit een mensenleven te nemen en dit zonder bijzonder begin of einde met lichte ironie te beschrijven en zijn personages een kleine tic mee te geven. Een aanrader en ik ga zeker meer van hem lezen.