Clare Lennart, De twee negerpopjes (boekenweekgeschenk 1949)

Beoordeling: 2 sterren

Veel oudere literatuur, vooral boekenweekgeschenken, zijn heel behoudend. Brave boekjes die je veilig aan iedereen kon weggeven tijdens de boekenweek. En De twee negerpopjes past prima in die traditie. Het woord negerpopjes zal tegenwoordig tot veel reacties leiden, maar was in 1949 een gewoon woord. Een vrouw komt deze popjes tegen in een doos en dat leidt tot een hele reeks melancholische gebabbel. Allemaal herinneringen met de popjes, situaties waarin de popjes aanwezig waren. Maar er is geen centraal doel, geen probleem waar de hoofdpersoon mee worstelt. Heel veilig, maar ook heel erg saai.

Paulien Cornelisse, De verwarde cavia

Beoordeling: 1 ster

Bij Goede Tijden Slechte Tijden maakt het niets uit of je een paar afleveringen mist, je valt zo weer in het verhaal. Datzelfde geldt voor bladzijdes uit het boek De verwarde cavia van Paulien Cornelisse. Na het lezen van de eerste 30% van het boek heb ik met hinkstapsprongen de rest doorgewerkt. Af en toe een bladzijde, passage, hoofdstuk en toen het einde. Niks gemist. Alsof je het script van een slechte debiteuren-crediteuren van Jiskefet leest.

Het enige positieve is dat Cornelisse grappige schetsen neer kan zetten. En een origineel uitgangspunt heeft. Maar ja, om daar nou een heel boek voor te lezen.

Merel Morre, Vers gevangen

Beoordeling: 5 sterren

Merel Morre verstaat de kunst om in schijnbaar eenvoudige bewoordingen prachtige schetsen te maken van de wereld om haar heen. En ondertussen zijn die woorden elke keer raak en laten niet alleen iets van de wereld zien, maar ook hoe mooi taal is. Een prachtige bundel.

Arthur Conan Doyle, Sherlock Holmes – De Agra-schat

Beoordeling: 3 sterren

Uiteraard kende ik het personage Sherlock Holmes al wel uit secundaire bronnen of van flarden van de verfilmingen. Maar ik had nog nooit een echte Sherlock Holmes gelezen. En het is de vraag of je dat moet doen: de verhalen zijn in de basis interessant van opbouw. Je snapt goed waarom dit personage nog steeds zo inspireert. En je ziet dat het de basis vormt voor series zoals Murder she wrote, zoals ik die vroeger leuk vond.

Maar de boeken zijn ook duidelijk uit een andere tijd: de door mij gelezen vertaling uit het begin van de 20e eeuw was verouderd in taalgebruik en het verteltempo lag laag. Er wordt veel tijd genomen om alle redeneringen van Holmes uit te leggen. Interessant, maar niet meer echt heel erg leuk. Bovendien is de koloniale wijze waarop over de Agra-schat wordt gesproken niet meer van deze tijd. Interessant om gelezen te hebben, maar ik ben geen fan geworden.

Marcel van Roosmaalen, Nederland onder het systeemplafond

Beoordeling: 4 sterren

Jaren geleden vond ik de artikelen op De Correspondent onder de noemer “Onder het systeemplafond”. En nu het boek uitkwam wilde ik het heel graag hebben. Het is een boek om heerlijke elke dag één of twee verhalen uit te lezen. Het typeert heel erg Nederland zoals ik dat onder andere bij D66 heb ervaren. Maar je merkt, zoals wel vaker bij columnbundels, dat je niet te veel achter elkaar moet lezen. De stijl, de inhoud; er komt wel erg veel herhaling in te zitten. Maar het blijft grappig, elke keer weer.

Hanna Bervoets, Wat wij zagen (boekenweekgeschenk 2021)

Beoordeling: 5 sterren

Dat het boek Wat wij zagen van Hanna Bervoets nog voor verschijnen aan verschillende buitenlanden is verkocht, verbaast mij niet. Wat een indrukwekkend verhaal levert Bervoets weer af. Typisch Bervoets wanneer je het met haar andere boeken vergelijkt.

Het thema van Wat wij zagen is niet alleen actueel, maar spreekt mij met mijn technische interesse natuurlijk direct aan. Het verhaal beschrijft het leven van een content moderator bij Facebook: de mensen die alle filmpjes en foto’s beoordelen die niet voldoen aan de richtlijnen en die gemeld zijn. De hele dag beelden zien van mishandeling, moord, verkrachting of terrorisme doet iets met een mens. Maar het leven van de mens buiten die baan doet er ook toe. En als die verstrengeld raken, krijg je Wat wij zagen.

Een prachtig boekenweekgeschenk dat iedereen zou moeten lezen!

Naeeda Aurangzeb, 365 dagen Nederlander

Beoordeling: 5 sterren

Dit is nou de kracht van het weglaten. 365 dagen Nederlander is geen letterlijke aanklacht, geen lopend verhaal, geen uitleg. Het zijn losse schetsen, fragmenten, ervaringen uit een leven (meerdere levens?), samengebracht in 365 gebundelde anekdotes. En juist de kracht van de herhaling, de kracht van de verbazing (zeggen mensen dit soort dingen echt?!) en de kracht van de eenvoud, maken dit een zeer krachtig boek.  

Tara Westover, Leerschool

Beoordeling: 4 sterren

Soms heb je van die boeken die je raken, die je aan het denken zetten en dat ook na lezen nog een tijdje doen. Dat is het geval bij Leerschool van Tara Westover. Het boek is indrukwekkend en de lessen die Westover leert, neem je als lezer mee.

Wat wel wat storend is, is het eerste gedeelte van het boek. Het verhaal is daar wat traag en kent nogal wat herhaling. Die is nodig om de groei van Westover in het tweede deel te verklaren, maar dat effect had ook met een iets hoger tempo behaald kunnen worden.

Bovendien zijn sommige gebeurtenissen bijna zo ongeloofwaardig dat je als daardoor wat uit het verhaal wordt gehaald. Maar wetende dat dit haar levensverhaal is, zij het haar interpretatie van de gebeurtenissen, maakt dat je toch mee wilt gaan in haar realiteit.

Tosca Menten, Juffrouw Pots

Beoordeling: 4 sterren

Sommige kinderboeken zijn te leuk om niet ook als volwassene te willen (mee)lezen. Juffrouw Pots is er zo een. Het boek hebben we samen gelezen als gezin en we hebben hardop gelachen om alle rare dingen die juffrouw Pots doet. Ook kent het verhaal een goede spanningsboog.

Er zijn twee zaken wat storend aan het boek. Zeker in het begin doet het handelen van de juffrouw nogal denken aan de Bulstronk uit Matilda. En de zinsbouw van Menten is nogal verwarrend soms. Bij het voorlezen heb je zelfs als volwassene regelmatig zinnen die onnatuurlijk aanvoelen en daardoor ook slecht voor te lezen zijn.

Maar veel in het verhaal maakt dat je die minpunten snel vergeet. Een erg leuk boek voor kinderen van alle leeftijden, ook boven de 18.

Hartger Wassink, ® zijn als leider

Beoordeling: 3 sterren

® zijn als leider is een aardig managementboek van de maker van een behoorlijk interessante podcastreeks. Net zoals in de podcastinterviews is de stijl en toon van Wassink in dit boek toegankelijk en in het audioboek heeft hij een prettige wijze van voorlezen. Het boek is leuk, maar niet zo origineel.

Veel van wat er in dit boek staat, staat ook in honderden andere managementboeken. De accenten zijn anders, persoonlijk gelegd door Wassink, maar als je meer van dit soort boeken leest, wat voegt deze dan toe? Hij leest en luistert fijn. Dat wel.