Drs. P, Esmeralda of de macht van het woord

Beoordeling: 3 sterren

Dit boekje was een cadeau voor docenten in talen. En het is een leuk cadeau. In het verhaal zitten de nodige wonderlijke kronkels, zeker voor zo’n kort verhaal. Het verhaal is daardoor wat slecht te volgen. De vorm is (uiteraard) prachtig: sterke poëzie die zo natuurlijk leest als je van Drs. P. mag verwachten.

Arthur Conan Doyle, Sherlock Holmes – De Agra-schat

Beoordeling: 3 sterren

Uiteraard kende ik het personage Sherlock Holmes al wel uit secundaire bronnen of van flarden van de verfilmingen. Maar ik had nog nooit een echte Sherlock Holmes gelezen. En het is de vraag of je dat moet doen: de verhalen zijn in de basis interessant van opbouw. Je snapt goed waarom dit personage nog steeds zo inspireert. En je ziet dat het de basis vormt voor series zoals Murder she wrote, zoals ik die vroeger leuk vond.

Maar de boeken zijn ook duidelijk uit een andere tijd: de door mij gelezen vertaling uit het begin van de 20e eeuw was verouderd in taalgebruik en het verteltempo lag laag. Er wordt veel tijd genomen om alle redeneringen van Holmes uit te leggen. Interessant, maar niet meer echt heel erg leuk. Bovendien is de koloniale wijze waarop over de Agra-schat wordt gesproken niet meer van deze tijd. Interessant om gelezen te hebben, maar ik ben geen fan geworden.

Luca (regie: Enrico Casarosa)

Beoordeling: 3 sterren

De nieuwste Disneyfilm maakt altijd nieuwsgierig en deze zomer kwamen er zelfs twee films uit op Disney+. Luca is een leuke, gezellige zomerfilm. Vrolijke Italiaanse muziek, vrolijke felle kleuren, vrolijke doldwaze avonturen. Maar al die vrolijkheid is niet zo vernieuwend als je mag verwachten van zo’n groots aangekondigde Disneyfilm.

De graphics vallen me wat tegen in vergelijking met bijvoorbeeld Fronzen 2, terwijl die film alweer twee jaar oud is. Bovendien is het verhaal ook niet zo origineel: een beetje De kleine zeemeermin met een modern sausje. De kinderen vinden het erg leuk, maar ik kijk liever Raya en de laatste draak, die andere grote film van de zomer van 2021.

Hartger Wassink, ® zijn als leider

Beoordeling: 3 sterren

® zijn als leider is een aardig managementboek van de maker van een behoorlijk interessante podcastreeks. Net zoals in de podcastinterviews is de stijl en toon van Wassink in dit boek toegankelijk en in het audioboek heeft hij een prettige wijze van voorlezen. Het boek is leuk, maar niet zo origineel.

Veel van wat er in dit boek staat, staat ook in honderden andere managementboeken. De accenten zijn anders, persoonlijk gelegd door Wassink, maar als je meer van dit soort boeken leest, wat voegt deze dan toe? Hij leest en luistert fijn. Dat wel.

P.J. Cohen de Vries, Kinderen uit m’n klas

Beoordeling: 3 sterren

Een docent is een docent, of hij nu in 1312, 1930 of 2021 werkt. En een columnbundel van een docente uit 1923 is dus ook het werk van een docente. Literair is ze niet zo sterk als een Theo Thijssen maar de wijze van portretteren maken de kinderen levensecht. De taal is wel wat verouderd en niet heel bijzonder en dat maakt het je verplaatsen in de bundel soms wat lastig. Het is niet een boek dat je in één ruk van kaft tot kaft wilt lezen, zoals ook moderne columnbundels. Maar als je regelmatig wat leest, kun je zeker genieten van deze krantenstukjes.

Gerbrand Bakker, Perenbomen bloeien wit

Beoordeling: 3 sterren

Perenbomen bloeien wit is een mooi en toegankelijk boek van Gerbrand Bakker. Het verhaal is helder, chronologisch opgezet en beschrijft de emotionele reis van een gezin waarbij één zoon blind wordt. Wat spel met het perspectief (vanuit een tweeling en vanuit een hond) geven het verhaal wat extra’s.

Maar het is ook geen boek dat je lang bijblijft. En voor een ervaren lezer is het boek wat te eenvoudig en talig niet erg spannend. Je zult er een paar leuke uren aan beleven, maar ik raad het boek eerder aan voor een beginnende lezer, een 16-jarige die de overstap van jeugd- naar volwassen literatuur gaat maken.

Ferdinand (regie: Carlos Saldanha)

Beoordeling: 3 sterren

Ferdinand is een goede middenmoter in het brede palet aan animatiefilms. Het heeft een leuk verhaal en is echt grappig. Ik moest een aantal keer hardop lachen, met name de scene waarin Ferdinand “the bull in the porcelain shop” is.

Het verhaal van de film is echter wel behoorlijk voorspelbaar en ook de beeldkwaliteit is echt minder dan bijvoorbeeld die van Frozen of andere animatiefilms met een groter budget. Maar al met al een zeer vermakelijke film.

Franscesco Petrarka, Liedboek

Wanneer er een hele stroming liefdespoëzie naar je vernoemd wordt, dan heb je wel indrukwekkende poëzie geproduceerd. Ik behandel het petrarskisme ook in vwo 4, dus dan moet je ook eens het originele materiaal in duiken. En met het Liedboek uit de Perpetua-reeks is dan een erg mooie variant.

Wanneer je zo’n boek leest, moet je niet proberen deze van kaft tot kaft te lezen. Je bladert, leest, geniet of niet. Sommige gedichten zijn erg mooi, zoals gedicht 336:

’t Is in de geest dat ik haar steeds ontmoet
(de Lethe zelf zou er haar niet verjagen),
zoals ze was op ’t toppunt van haar dagen:
kracht van haar ster bracht haar geheel in gloed!

Zo – mooi en ingetogen, puur en goed –
heb ik haar voor het eerst gadegeslagen!
“Ze lééft, zoals mijn ogen haar eens zagen!”
roep ik en ik verwacht haar welkomstgroet.

Ik was abuis en kom bij zinnen, maar
toch lijkt het soms of ze iets zeggen wil
en ik zeg tot mijn geest: “Je bent bedrogen.

Want dertienachtenveertig was het jaar,
het eerste uur, de zesde van april:
toen is die pure ziel haar lijf ontvlogen.”

Het probleem van Petrarka is dat hij aan het begin staat van een stroming. Dat betekent dat veel van zijn gedichten sterke overeenkomsten kennen. En zoals vaker met veel van hetzelfde, het gaat op een gegeven moment wat vervelen. Een prima Liedboek om in huis te hebben en zo af en toe, bijvoorbeeld op Valentijnsdag, eens wat uit te lezen.

Christmas Chronicles 2 (regie: Chris Columbus)

Beoordeling: 3 sterren

Je neemt een film over de kerstman en daar moet eigenlijk alles in: iemand die baalt van een vakantie op een zonnige plek zoals in Home Alone 2; een ouder-kindrelatie die doet denken aan die van de slechterik uit Austin Powers; een musicalliedje dat uit het niets komt zoals in… eigenlijk elke musical; een overdadig decor, vergelijkbaar met Polar Express en gelukkig behoorlijke sterren in de cast om deze potpourri toch tot een aangename en gezellige kerstavondfilm te maken. En volgens mijn kinderen is deze film zelfs beter dan deel 1 die ik zelf nooit heb gezien.

The BFG (regie: Steven Spielberg)

Beoordeling: 3 sterren

The BFG heb ik eerder gezien als tekenfilm en uiteraard heb ik het boek gelezen. Het verhaal wordt in deze verfilming erg mooi verfilmd, maar op de een of andere manier weet Spielberg het verhaal te langdradig te maken. Ik kan me er niet helemaal aan overgeven. Mijn kinderen evenmin. Het is wel erg mooi gemaakt, dat wel.