Wim Pelgrim » Boekverfilmingen

Categorie archieven: Boekverfilmingen

Never let me go (regie: Mark Romanek)

Door | | ,
Plaats een reactie

Never let me goBeoordeling: 5 sterren

Never let me go is een bijzondere film. De fictieve dystopische wereld wordt gepresenteerd als realistisch verhaal, inclusief jaartallen en (zeer goed vormgegeven) bijpassende kleding, omgevingen en sfeer. Juist door deze realistische presentatie van het dieperliggende ethische dilemma kom je als kijker in opstand tegen wat je ziet.

Eerst treedt vervreemding op: je denkt een realitisch verhaal over een kostschool te krijgen voorgeschoteld, maar al snel zit je vol vragen die langzaam beantwoord worden op een manier die je tegen de borst stuit. Vervolgens wacht je rustig tot de hoofdrolspelers in opstand komen, maar dat gebeurt niet. Dus kom je uiteindelijk zelf maar in opstand tegen de maatschappij in Never let me go.

Naast het maatschappelijke en ethische in deze film is er ook nog het sociaal-emotionele dat zich tussen de drie hoofdpersonen afspeelt. Hoewel deze laag in het verhaal niet zo sterk is (zelfs aardig voorspelbaar) en niet bijdraagt aan het briljante van deze film, zorgt dit wel voor enkele kortere spanningsboogjes die de film net iets meer lichtheid geven.

Kortom: zeer krachtig verhaal, prachtig gefilmd in meer dan fantastische omgevingen, wat een tegelijkertijd mistroostige sfeer neerzet, als een sfeer om naar te verlangen. Een topper.

Captain America: The first avenger (regie: Joe Johnston)

Door | | ,
Plaats een reactie

Captain America: First Avenger

Beoordeling: 1 ster

Soms komt er een film voorbij waarvan je eigenlijk vooraf al weet dat je het niets gaat vinden en in die verwachting bevestigd wordt. Ik ben al niet zo’n fan van de superheldenfilms, maar Captain America heeft mij altijd tegengestaan. Het eerste deel van de film zet een plezierig jaren ’40-sfeertje neer, maar dat wordt al snel neergehaald door totaal ongeloofwaardige science fictionachtige technieken en ontwikkelingen.

De Amerikaanse vaderlandsliefde straalt van de film af en het voorspelbare verhaal kan op geen enkel moment boeien. Ook is het jammer dat Hugo Weaving na een uitstapje als elf in The Lord of the Rings weer in eenzelfde rol kruipt als hij in The Matrix had. Een film om niet meer woorden aan vuil te maken: mij heeft de film niet geboeid.

Sonny Boy (regie: Maria Peters)

Door | | ,
Plaats een reactie

Beoordeling: 3 sterren

Sonny Boy is de verfilming van de gelijknamige bestseller van Annejet van der Zijl, gebaseerd op het waargebeurde verhaal over een verboden liefde.
Rika heeft goede redenen haar man Willem te verlaten. Ze vestigt zich in Den Haag. Dan begint de zware strijd om haar kinderen te kunnen zien en om het hoofd boven water te houden. Ze ontmoet de 17 jaar jongere Surinaamse Waldemar. Rika raakt al snel zwanger en bevalt van een zoon, Waldy, die ze “Sonny Boy” noemen. Als de oorlog uitbreekt, verandert Rika’s pension al snel in een toevluchtsoord voor onderduikers. Dit gaat een tijd goed, totdat ze verraden worden en afgevoerd. Zal Sonny Boy zijn beide ouders ooit nog terugzien…?*

Het verhaal van Sonny Boy is erg mooi. Het toont maar weer aan dat de werkelijkheid soms nog pijnlijker en tegelijkertijd mooier is dan een auteur in fictie kan verzinnen. De locaties, decors, aankleding en manier van filmen maken deze film een erg goede verfilming van de roman van Annejet van der Zijl. Toch krijgt deze film van mij maar een krappe voldoende en dat komt vooral door het belabberde acteerwerk van diverse acteurs. Het gemiddelde schooltoneel zou sommige van deze acteurs nooit hebben geselecteerd, wat een amateurisme. Hierdoor veroorzaakt Maria Peters een continu losrukken uit het verhaal van de kijker en een continu terugkerende ergernis. Vandaar een zesje, meer kan ik er helaas niet van maken.

*Bron: A-film.nl

Apt pupil (regie: Bryan Singer)

Door | | ,
Plaats een reactie

Beoordeling: 5 sterren

De jonge Todd Bowden ontdekt dat de oude Arthur Denker die in de buurt woont een nazi-oorlogsmisdadiger is. Bowden confonteert hem hier mee, en biedt hem een deal aan: Bowden vertelt het niet tegen de politie, en in ruil moet Denker hem verhalen vertellen over de concentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog. Denker gaat hiermee akkoord en Bowden bezoekt hem regelmatig. De verhalen die Bowden hoort beginnen echter langzaam zijn persoonlijkheid aan te tasten.*

Het verhaal van Apt Pupil is origineel en briljant gefilmd. Zonder veel bloederige details is de film ongekend spannend en beangstigend. De machtsbalans in de relatie tussen Todd en Arthur verschuift continu en het briljante spel van Brad Renfro en Ian McKellen tilt deze film naar ongekend hoog niveau. Bovendien is het opvallend te melden dat na The pallbearer, Kissing a fool en Since you’ve been gone, allemaal geen hoogstandjes, dit de eerste film met David Schwimmer is die vijf sterren krijgt.

*Bron: MovieMeter.nl

Atonement (regie: Joe Wright)

Door | | ,
Plaats een reactie

Beoordeling: 4 sterren

Briony, een aankomende schrijfster, is een meisje met een levendige verbeelding. Na een aantal catastrofale misverstanden beschuldigt ze Robbie Turner, de zoon van de huishoudster en minnaar van haar zusje Cecelia, van een misdrijf dat hij nooit begaan heeft. Deze beschuldiging vernielt de prille liefde van Robbie en Cecelia en verandert op dramatische wijze voorgoed de levensloop van alle betrokkenen.*

Atonement begint prachtig: de sfeer die wordt opgeroepen, camerawerk, locatie, kleuren, muziek, het past allemaal prachtig bij elkaar. Je wordt als kijker nieuwsgierig en wilt weten wat er met het fantasievolle meisje (fantastisch vertolkt door Saoirse Ronan) gaat gebeuren. De film is echter wat te traag: spanningsbogen zijn net iets te lang gemaakt, zeker waar het het verblijf van Robbie in Duinkerken betreft. Toch maakt het slot van de film (met de briljante Vanessa Redgrave) heel erg veel van het slepende verhaal goed. Atonement is bijna briljant, als hij een twintig minuten korter was geweest.

*Bron: Bol.com

La solitudine dei numeri primi (regie: Saverio Constanzo)

Door | | ,
Plaats een reactie

La solitudine dei numeri primiBeoordeling: 2 sterren

1984, 1991, 1998, 2007. Alice en Mattia zijn twee personen die een zware jeugd hebben en zich niet open kunnen stellen voor het dagelijkse leven dat buiten hen ligt. Ze weten precies hoe de ander zich voelt, maar kunnen hun liefde voor elkaar nooit uiten. In het kort: ze zijn twee priemgetallen. Priemgetallen zijn alleen deelbaar door 1 en zichzelf. Alice en Mattia willen net zoals alle anderen nummers zijn, maar er zit altijd een even getal tussen hen in. Ze zullen elkaar nooit raken.*

Na het lezen van het prachtige boek De eenzaamheid van de priemgetalen viel de film ongelooflijk tegen. Voor iemand die het boek niet gelezen heeft is deze overdreven arty film moeilijk te volgen en voor iemand die het boek wel gelezen heeft zal de afstand van de film tot het boek teleurstellen. De belangrijkste oorzaak daarvoor is het loslaten van de sfeer in het boek. Die charmante spanning tussen Mattia en Alice is vervangen door een rauwe confrontatie van twee mensen met overduidelijke psychische problemen. Daarnaast zijn de ingrepen in het verhaal (met als belangrijkste voorbeeld de twee kussen van Viola en Alice die zijn toegevoegd, maar waarom?) onlogisch. Waarom de spannende ontwikkeling van deze twee levens loslaten voor een hak-op-de-takopbouw? Waarom dit boek aan gort geknipt en willekeurig weer bij elkaar geraapt, de helft op de grond achterlatend? Het enige dat deze teleurstellende verfilming boven het niveau van één ster weet te tillen is het hoogstaande acteerwerk van alle acteurs.

*Bron: Film1.nl

Horton hears a Who! (regie: Jimmy Hayward & Steve Martiano)

Door | | ,
Plaats een reactie

Horton hears a Who!Beoordeling: 4 sterren

Diep in de jungle hoort een kleine olifant plots een stem uit een klein stofdeeltje. Het blijkt een minuscule planeet te zijn waar de stad Who-Ville op gelegen is. De Who’s geven Horton de opdracht hun planeet te beschermen met behulp van zijn vrienden. Naar het verhaal van Dr. Seuss.*

Op een avond in juli was de film Horton hears a Who! op televisie en vielen Jessie en ik er na vijf minuten in. Een leuke, grappige film met gezellige fluffy beestjes en een zeer expressieve olifant. Hoewel ik dit niet een van de beste animatiefilms van de laatste jaren vindt (met name de kwaliteit van de graphics en de gekozen cartooneske stijl spraken me niet zo aan), sprak het verhaal me wel erg aan. Na The Grinch is dit de tweede film die ik in de laatste jaren gezien heb die gebasseerd was op een boek van dr. Seuss. Naar aanleiding hiervan ben ik erg benieuwd geworden naar de boeken van Dr. Seuss. Die gaan dus op mijn lijstje!

*Bron: MovieMeter.nl

De brief voor de koning (regie: Pieter Verhoeff)

Door | | ,
Plaats een reactie

Beoordeling:4 sterren

In De Brief voor de koning zet de 16-jarige Tiuri zijn toekomst als ridder op het spel wanneer een stervende ridder hem een opdracht geeft. Hij moet een uiterst geheime brief voor de Koning van Unauwen bezorgen. Zijn avontuurlijke tocht leidt hem door bergen, bossen en dalen, waar het gevaar altijd op de loer ligt. De brief mag beslist niet in verkeerde handen vallen!*

Een boekverfilming van een jeugdboek moet mijns inziens de toets der kritiek doorstaan van de doelgroep: in dit geval jongeren van 10 tot 14 jaar oud. Als ik zie hoe mijn brugklas geboeid heeft zitten kijken naar deze film, dan moet ik wel concluderen dat dit een goede film is. Wel vond ik zelf de film, ondanks zijn goed gekozen locaties, mooie sfeer en mindere acteerwerk van sommige acteurs, vooral bij vlagen erg traag. In 20/25 minuten minder had de film volgens mij zeer aan kracht gewonnen. Gezien de reactie van mijn brugklassers: vier sterren.

*Bron: Bol.com

Sarah’s key / Haar naam was Sarah (regie: Gilles Paquet-Brenner)

Door | | ,
Plaats een reactie

Beoordeling: 3 sterren

De tienjarige Sarah wordt in de nacht van 16 juli 1942 samen met haar ouders opgepakt en naar het Vélodrome d’Hiver in Parijs gebracht, waar duizenden joden worden verzameld voor deportatie. Niemand heeft echter gezien dat Sarah haar kleine broertje Michel in een kast opsloot, net voordat de politie het appartement binnendrong. Zestig jaar later krijgt Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs, de opdracht een artikel te schrijven over deze razzia, een inktzwarte bladzijde in de Franse geschiedenis. Ze gaat op zoek in archieven, en via het dossier van Sarah ontdekt ze een goed verborgen geheim van haar eigen schoonfamilie.*

De dvd van een boekverfilming nodigt meestal uit tot het lezen van het boek (als je het boek niet al gelezen hebt natuurlijk). Zo niet deze film. Sarah’s key of Haar naam was Sarah of Elle s’appelait Sarah. De film is namelijk behoorlijk voorspelbaar en gaat van cliché naar cliché. Voorbeelden zijn de scheiding van gezinnen bij het kamp en de grote locomotief die eerst in beeld komt, waarna mensen in wagons worden geladen. Dergelijke beelden komen in elke Tweede Wereldoorlogfilm voorbij. De tweetaligheid is een mooi onderdeel van de film en het verhaal kent wel een enigszins originele verhaallijn, maar de zoektocht naar een verleden met alle wendingen van dien zijn ook niet nieuw. De film is best leuk en goed gemaakt, maar niet meer dan dat. Het boek hoef ik in elk geval niet meer te lezen.

*Bron: Bol.com

Annie M.G. (regie: Dana Nechushtan)

Door | | ,
2 Reacties

Beoordeling:5 sterren

Annie M.G. is een liefdesepos over het leven van Annie M.G. Schmidt. De serie vertelt het verhaal van de schuchtere domineesdochter uit Zeeland, die uitgroeit tot één van de meest geliefde schrijfsters van de twintigste eeuw. Annie laat met haar geestige en relativerende werk een nieuwe wind waaien in het naoorlogse Nederland. Privé is Annie een zoekende, hartstochtelijke vrouw, die verliefd wordt op een getrouwde man. Jarenlang is ze zijn minnares en op latere leeftijd de moeder van zijn kind. Een vrouw die hunkert naar liefde en er alles voor over heeft haar man gelukkig te maken tot in zijn – zelfgeregisseerde – dood. De serie is geïnspireerd op de biografie Anna, van Annejet van der Zijl.*

Toen de serie Annie MG werd uitgezonden op tv, wees mijn schoonmoeder mij vol enthousiasme op deze serie. Ik kreeg het echter niet voor elkaar de serie toen te volgen. Ik was dan ook erg blij toen ik deze serie toch nog te zien kreeg op dvd. Wat een prachtserie! De hoofdrolspeelster spelen fantastisch goed, evenals de overige acteurs, de muziek en het verhaal grijpen mooi in elkaar, ook de verhaallijnen (tegenwoordige en verleden tijd) grijpen mooi in elkaar. Omdat ik niet zo’n musicalfan ben, is de hoeveelheid muziek en de positionering van sommige nummers in mijn ogen (of oren?) niet optimaal, maar dat is zo’n klein smetje op dit blazoen, dat ik daar niet van wakker lig en vijf sterren geef aan deze mooie tv-serie. Dit maakt het bijna jammer dat ik Annejet van der Zijls boek net weg heb gedaan…

Bron: AnnieMG.nl