Wim Pelgrim » Uit mijn boekenkast

Categorie archieven: Uit mijn boekenkast

Anna Bijns, ’t Is al vrouwenwerk: refreinen van Anna Bijns

Door | |
Plaats een reactie

't Is al vrouwenwerk Beoordeling: 4 sterren

Van Anna Bijns (1493-1575), levend en werkend te Antwerpen, is veel werk bewaard, voornamelijk in de vorm van refreinen: gedichten met een vaste slotregel per strofe die het thema aangeeft. Juist die ruime overlevering, zowel in handschriften als in gedrukte boeken, geeft aan hoezeer haar virtuositeit al tijdens haar leven erkenning vond. Maar ook in de moderne tijd wordt zij steeds weer opnieuw ontdekt.*

’t Is al vrouwenwerk laat zien dat Anna Bijns een begenadigd dichteres was die fel uit de hoek kon komen, maar ook literair haar vrouwtje stond. Inhoudelijk komen thema’s als de vrouw, macht en geloof regelmatig aan de orde en toont Bijns zich een betrokken vrouw die opkomt voor vrouwenrechten (wat haar helaas al heel lang in de feministische hoek houdt) en de katholieke kerk. Wat betreft de vorm verbaast ze regelmatig met mooie vondsten, klassieke verwijzingen en beeldspraken en gedichten die voor hun leeftijd van ongeveer 500 jaar nog steeds zeer leesbaar zijn.

*Naar: Bol.com

Harry Mulisch, Twee vrouwen

Door | |
1 reactie

Twee vrouwen Beoordeling: 5 sterren

Laura is op weg naar Nice om haar moeder te begraven. Gestrand in Avignon schrijft ze in ijltempo haar verhaal over de fatale liefde met Sylvia. Door haar man verlaten omdat ze geen kinderen kunnen krijgen, begint Laura een relatie met Sylvia. Nadat Sylvia haar liefde voor Laura heeft bekend, gaat ze er stiekem vandoor om een verhouding te beginnen met de exechtgenoot van haar geliefde. In een meeslepende vertelling verweeft Mulisch de fatale liefde tussen Laura en Sylvia met de klassieke noodlotsdrama’s van Orpheus en Oedipus.*

Met Twee vrouwen heeft Mulisch een roman geschreven met een mooi verhaal, een verhaal dat je laat meeleven, maar dat ook intellectueel aanspreekt. Mulisch heeft een zeer leesbaar boek geschreven dat (uiteraard) doorspekt is met allerlei intertekstuele verwijzingen, maar zonder dat dit er storend bovenop licht. De spanning is uitstekend opgebouwd en de climax is onverwacht en ontluisterend. Prachtig!

*Bron: Bol.com

Roald Dahl, De GVR

Door | |
2 Reacties

De GVR Beoordeling: 5 sterren

Je ligt in bed als er midden in de nacht een reus in de straat staat. Hij is wel vier keer zo groot als de grootste mens. Hij maakt stappen die zo lang zijn als een tennisbaan. De reus blaast dromen door een lange trompet in de slaapkamers van kinderen. Dan ziet hij jou. Het volgende moment heeft hij je te pakken en holt hij met een geweldige snelheid door de nacht. Sofie, met wie dit alles gebeurt, denkt: de reus rent zeker zo hard omdat hij honger heeft en zo gauw mogelijk thuis wil zijn om mij op te peuzelen. Maar dan leert ze de GVR, de Grote Vriendelijke Reus, kennen…*

De GVR is een prachtig mooi boek, dat zowel voor kinderen als voor volwassenen veel leesplezier meebrengt. Dahls is een echte verhalenverteller: zijn plot en verhaalopbouw zit prachtig in elkaar. Zijn beschrijvingen zijn prachtig en de grapjes in het boek (Charles Dickens die foutief wordt uitgesproken als Dahl’s Chickens) zijn erg leuk. Lezen en herlezen of je nu 8 of 88 bent!

*Bron: Bol.com

Marga Minco, Het bittere kruid

Door | |
Plaats een reactie

Het bittere kruid Beoordeling: 3 sterren

Het bittere kruid beschrijft het leven van een joodse familie in de Tweede Wereldoorlog. In het begin lijkt niemand te beseffen wat hun boven het hoofd hangt. ‘Hier zal ’t zo’n vaart niet lopen’, zegt de vader. En DAve, de broer van de jeugdige ik-vertelster, reageert enthousiast als er een oproep voor een werkkamp arriveert. Het lijkt hem wel avontuurlijk. Vijf jaar later is alles anders. De vertelster heeft als enige de oorlog overleefd. ‘Zij zouden nooit meer terugkomen, mijn vader niet, mijn moeder niet, Bettie niet, noch Dave en Lotte.’

Het bittere kruid is een leuke novelle waarin het aanvankelijke ongeloof van de Joodse gemeenschap om een mooie wijze is weergegeven. Toch gaat de eenvoudige stijl van Minco op een gegeven moment vervelen: de korte zinnetjes met telkens dezelfde opbouw en de afstandelijkheid waarmee een en ander wordt beschreven. Het maakt dat Minco mij niet echt weet te overtuigen. Een leuk boek voor veel leerlingen (lekker dun!) maar geen overtuigend succes.

Pieter Langendijk, Het wederzijds huwelijksbedrog

Door | |
Plaats een reactie

Wederzijdse huwelijksbedrog Beoordeling: 4 sterren

Lodewijk, een arme edelman, keert samen met Jan, een verlopen soldaat, terug naar zijn geboortestad Utrecht om zijn familie te zoeken. Lodewijk heeft op de Maliebaan een meisje, Charlotte, gezien, waar hij verliefd op is geworden. Lodewijk en Charlotte zijn van plan te trouwen, maar Charlotte is eigenlijk ook maar arm. Men probeert de andere partij ervan te overtuigen dat zij rijke aanzienlijke burgers zijn. Dit gaat goed, tot Karel, Charlottes broer thuiskomt. Deze ziet Jan en hij herkent hem als een van zijn gedeserteerde soldaten, die er zes maanden geleden met zijn beste paard vandoor ging. Het bedrog komt uit en Lodewijk blijkt de zwager van Karel. Jan wordt vrijgelaten en Karel is kapitein, dus die kan Lodewijk wel aan een officiersplaats helpen als ze naar Brussel gaan, zodat hij later met Charlotte kan trouwen. Hij vraagt Jan de waard en de ingehuurde lakeien te betalen en al hun spullen naar het huis te halen, maar Jan gaat er met het geld vandoor…

Zelfs ruim 200 jaar na dato is Het wederzijds huwelijksbedrog een vermakelijk blijspel dat ook nu nog heel goed opgevoerd zou kunnen worden. Niet alle grappen zijn nog steeds even grappig en het tempo in sommige scènes ligt wat laag, maar het is zeker een stuk dat de tand des tijds heeft doorstaan!

Burny Bos, “Snap je dan niet dat dat pijn doet”

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 4 sterren

Pèpè-pèpè! Een rode brandweerauto rijdt keihard door de straat van Henkie en Elsje. Elsje holt erachter aan. Over de stoep. Maar ze kan hem niet bijhouden. De brandweerauto rijdt veel te hard. Elsje zucht. Jammer, denkt ze. Ik heb net zo´n zin in brand. Henkie en Elsje wonen in dezelfde straat. Vlak bij elkaar. Ze spelen heel vaak samen en ze beleven van alles. Gewone dingen, maar ook heel bijzondere: fietsen, taarten bakken in de zandbak en… brand in de straat!*

Snap je dan niet dat dat pijn doet is een bundeling radioverhaaltjes en -liedjes van Burny Bos. Een leuke bundeling met grappige verhaaltjes en liedjes voor kinderen van een jaar of zes. Zelfs 20 jaar later zijn deze verhaaltjes nog steeds actueel en leuk om (voor) te lezen. Een leuk boek!

*Bron: Bol.com

Doeschka Meijsing, De tweede man

Door | |
1 reactie

De tweede man Beoordeling: 2 sterren

Als zijn broer sterft, wordt Robert Martin in één klap miljonair. Zijn nieuwe leven begint veelbelovend: een verliefdheid in Rome, een vriendschap in Oxford. Maar langzamerhand begint het raadsel van de steen die bij de nalatenschap zat de overhand te krijgen. Als na verloop van tijd de steen geen steen blijkt maar een brief bevat, begint de grote Speurtocht naar het onderwerp ervan. De brief gaat over niemand minder dan Alexander de Grote.*

De tweede man is in literair, stilistisch en inhoudelijk opzicht een goed boek, maar het weet mij als lezer niet te boeien. Het boek is te traag, te filosofisch en ik krijg de indruk dat de mannelijke hoofdpersoon vrouwenhersenen heeft. Erg jammer van een boek, waar ik me toch wel een beetje op had verheugd.

*Naar: flaptekst De tweede man

Jet Boeke, Dikkie Dik: Pleisters plakken & Dikkie Dik gaat buiten spelen

Door | |
Plaats een reactie
Dikkie Dik Dikkie Dik gaat buiten spelen

Beoordeling: 2 sterren

Over Dikkie Dik kan ik eigenlijk heel kort zijn: wat een lelijke tekeningen! De verhaaltjes zijn leuk voor de doelgroep, maar verre van origineel, nee Dikkie Dik is geen favoriet. Het is maar goed dat ik ze uit de afprijsbak van de Appie heb gehaald, het zou zonde zijn hier veel geld aan uit te geven.

Mies Bouhuys en Fiep Westendorp, Het geheim van Toermalijn

Door | |
Plaats een reactie

Het geheim van de Toermalijn Luisterboek 2 CD s Beoordeling: 3 sterren

“Wie ben ik? Waar hoor ik thuis?” vraagt Toermalijn, het rare lapjes- en pluizendier aan iedereen. Die vraag brengt hem bij de dieren van de straat, van het land en het water en de dierentuin. “Wie ben ik?” vragen zijn groene glinsterogen ook aan de mensen die hij tegenkomt. Die ogen zijn het geheim van Toermalijn. Maar ja, wie kijkt er nou naar zo’n raar knuffelbeest? Eentje maar: Milena, zijn vriendinnetje uit het Eethuis, die hem eindelijk vertelt waar hij thuishoort.*

Het geheim van Toermalijn is een vermakelijk prentenboek dat uitermate geschikt is om voor te lezen. Het heeft telkens hoofdstukken van twee pagina’s lengte. De tekeningen van Fiep Westendorp zijn wat je er van mag verwachten, maar het verhaal viel me wat tegen. Het is wat sloom en er gebeurt net te weinig om echt te kunnen boeien.

*Bron: flaptekst Het geheim van Toermalijn

Godfried Bomans, De avonturen van Pa Pinkelman en Tante Pollewop

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 3 sterren

In deze verzamelbundel zijn alle Avonturen van Pa Pinkelman en tante Pollewop samengebracht. Oorspronkelijk verschenen deze verhalen tussen 1945 en 1948 wekelijks in de Volkskrant. De reizen van Pa Pinkelman leiden de hoofdrolspelers van de Sahara via o.a. Amerika naar de maan.

Hoewel de stijl van Bomans zeer duidelijk herkenbaar is, evenals zijn talent, blijft Pa Pinkelman toch een te duidelijk voorbeeld van brave direct-naoorloogse verzuilingslectuur. De verhaaltjes zijn grappig, maar in de bundeling net even te veel van het goede. Na het eerste deel (De avonturen van Pa Pinkelman) heb ik de bundel dan ook even weggelegd en ga binnenkort weer verder lezen.
Een opvallend fragment is de kritiek die Pinkelman uit op de maanbewoners die mensen opsluiten en kaalscheren, omdat die mensen anderen hadden opgesloten en kaalgeschoren.  Opvallende kritiek vlak na de Tweede Wereldoorlog.