Tara Westover, Leerschool

Beoordeling: 4 sterren

Soms heb je van die boeken die je raken, die je aan het denken zetten en dat ook na lezen nog een tijdje doen. Dat is het geval bij Leerschool van Tara Westover. Het boek is indrukwekkend en de lessen die Westover leert, neem je als lezer mee.

Wat wel wat storend is, is het eerste gedeelte van het boek. Het verhaal is daar wat traag en kent nogal wat herhaling. Die is nodig om de groei van Westover in het tweede deel te verklaren, maar dat effect had ook met een iets hoger tempo behaald kunnen worden.

Bovendien zijn sommige gebeurtenissen bijna zo ongeloofwaardig dat je als daardoor wat uit het verhaal wordt gehaald. Maar wetende dat dit haar levensverhaal is, zij het haar interpretatie van de gebeurtenissen, maakt dat je toch mee wilt gaan in haar realiteit.

Tosca Menten, Juffrouw Pots

Beoordeling: 4 sterren

Sommige kinderboeken zijn te leuk om niet ook als volwassene te willen (mee)lezen. Juffrouw Pots is er zo een. Het boek hebben we samen gelezen als gezin en we hebben hardop gelachen om alle rare dingen die juffrouw Pots doet. Ook kent het verhaal een goede spanningsboog.

Er zijn twee zaken wat storend aan het boek. Zeker in het begin doet het handelen van de juffrouw nogal denken aan de Bulstronk uit Matilda. En de zinsbouw van Menten is nogal verwarrend soms. Bij het voorlezen heb je zelfs als volwassene regelmatig zinnen die onnatuurlijk aanvoelen en daardoor ook slecht voor te lezen zijn.

Maar veel in het verhaal maakt dat je die minpunten snel vergeet. Een erg leuk boek voor kinderen van alle leeftijden, ook boven de 18.

Hartger Wassink, ® zijn als leider

Beoordeling: 3 sterren

® zijn als leider is een aardig managementboek van de maker van een behoorlijk interessante podcastreeks. Net zoals in de podcastinterviews is de stijl en toon van Wassink in dit boek toegankelijk en in het audioboek heeft hij een prettige wijze van voorlezen. Het boek is leuk, maar niet zo origineel.

Veel van wat er in dit boek staat, staat ook in honderden andere managementboeken. De accenten zijn anders, persoonlijk gelegd door Wassink, maar als je meer van dit soort boeken leest, wat voegt deze dan toe? Hij leest en luistert fijn. Dat wel.

Rutger Bregman, Wat maakt een verzetsheld?

Beoordeling: 4 sterren

Ik las al eerder werk van Bregman, zoals De meeste mensen deugen en Het water komt. Dit boek zit in dezelfde lijn als de verhalen uit die boeken. Daarbij zie je wel dat Bregman een bepaalde stijl en een bepaalde opbouw hanteert. Wat hij vertelt is interessant, leuk om te lezen, maar ook steeds minder origineel in zijn aanpak. Ik blijf enthousiast, maar Bregman moet wel opletten dat hij niet te vaak iets uitbrengt, zodat hij snel van 5 naar 4 naar 3 naar 2 naar 1 ster zakt.

P.J. Cohen de Vries, Kinderen uit m’n klas

Beoordeling: 3 sterren

Een docent is een docent, of hij nu in 1312, 1930 of 2021 werkt. En een columnbundel van een docente uit 1923 is dus ook het werk van een docente. Literair is ze niet zo sterk als een Theo Thijssen maar de wijze van portretteren maken de kinderen levensecht. De taal is wel wat verouderd en niet heel bijzonder en dat maakt het je verplaatsen in de bundel soms wat lastig. Het is niet een boek dat je in één ruk van kaft tot kaft wilt lezen, zoals ook moderne columnbundels. Maar als je regelmatig wat leest, kun je zeker genieten van deze krantenstukjes.

Marianne Philips, De zaak Beukenoot (boekenweekgeschenk 1950)

Beoordeling: 2 sterren

Hoewel de uitgever op de website hoog opgeeft van de kwaliteiten van De zaak Beukenoot heb ik die in dit boekje nog niet helemaal ontdekt. Ja de auteur doet een aanval op de klassenjustitie in Nederland. Ja, het is een snel leesbaar boek. Maar het is ook niet heel erg spannend en je vraagt je af waarom dit verhaal tot deze lengte moest worden opgerekt.

De mooiste uitspraak doet de president van de rechtbank: ‘Als fouten in de rechtspleging eenmaal onherstelbaar zijn, moeten ze niet openbaar worden gemaakt.’ Een thema dat helaas vandaag de dag (zie de Toeslagenaffaire en andere misstanden bij de overheid) helaas nog erg actueel is.

Gerbrand Bakker, Perenbomen bloeien wit

Beoordeling: 3 sterren

Perenbomen bloeien wit is een mooi en toegankelijk boek van Gerbrand Bakker. Het verhaal is helder, chronologisch opgezet en beschrijft de emotionele reis van een gezin waarbij één zoon blind wordt. Wat spel met het perspectief (vanuit een tweeling en vanuit een hond) geven het verhaal wat extra’s.

Maar het is ook geen boek dat je lang bijblijft. En voor een ervaren lezer is het boek wat te eenvoudig en talig niet erg spannend. Je zult er een paar leuke uren aan beleven, maar ik raad het boek eerder aan voor een beginnende lezer, een 16-jarige die de overstap van jeugd- naar volwassen literatuur gaat maken.

Tom Fletcher, De Knerpers

Beoordeling: 5 sterren

Dit jaar hebben wij als gezin één van de beste kinderboekschrijvers van de laatste jaren ontdekt: Tom Fletcher. Na De Kerstmisaurus lazen wij De Knerpers en opnieuw: briljant!

Hoewel voor een volwassen lezer het verhaal herkenbare, minder originele elementen heeft, is het uitgangspunt nieuw en oorspronkelijk. Onder je bed wonen wezens, de Knerpers, in een soort omgekeerde wereld. En ’s nachts komen ze onder je bed uit op zoek naar troep. Thema’s die heel dicht aansluiten bij de angsten van veel jongere (4-8 jaar) kinderen. Monsters onder je bed, omgekeerde wereld spelen en troep maken.

Met een taalgebruik dat heel eigentijds en authentiek is, maar niet altijd even soepel voorleest, neemt Fletcher je mee in een spannend verhaal waar kinderen helemaal in op gaan. Een echte aanrader!

Andreas Burnier, De zwembadmentaliteit

Beoordeling: 2 sterren

Het eerste essay in deze bundel van Andreas Burnier is erg interessant. Het thema van het masculiene en het feminiene past heel goed in de tweede feministische golf en inhoudelijk merk je dat we inmiddels een feministische golf verder zijn. Los van de afstand in tijd en thema, worden de volgende essays echter ook minder boeiend. Ze zijn te filosofisch en het is niet helemaal mijn thema. Een belangrijke bundel met belangrijke inzichten, maar voor mij niet iets om van kaft tot kaft uit te lezen.

James Buckland, Weggeloopen!

James Bucklands boek dat pas begin twintigste eeuw in Nederland uitkwam, is een typisch product van de negentiende eeuw. Het is een moralistische klucht waarbij alle lijntjes die de schrijver aan het begin uitzet samenkomen. Het boek is afstandelijk geschreven en weinig invoelend, anders dan sommige andere boeken uit die tijd. Het is niet meer geschikt voor kinderen van nu, maar wel een zeer vermakelijk boek.