Wim Pelgrim » Tag » dichtbundel

Tag archieven: dichtbundel

Ingmar Heytze, “Nietzsche schrijft een laatste vers”

Door | |
1 reactie

 Beoordeling: 5 sterren

In Nietzsche schrijft een laatste vers dicht Ingmar Heytze over de grote filosofen van de afgelopen eeuwen. Steeds opnieuw probeert hij in de huid van een groot denker te kruipen en de wereld door diens ogen te bekijken. In heldere taal en met de hem kenmerkende ironie roept Heytze beelden op van Aristoteles die zijn uitgever faxt, Socrates die amok maakt bij de Schoenenreus en Adorno die besluit de volgende bus te nemen. Zijn gedichten herinneren ons eraan dat zelfs de grootste filosofen mensen van vlees en bloed waren, met herkenbare zorgen en verlangens.*

Ingmar Heytze is een fantastisch goede dichter die humor met inhoud weet te combineren. In deze bundel heeft hij een ontzettend leuk concept uitgewerkt. Daarbij heeft Heytze echt een kwaliteitsbundel neergezet: de filosofen zijn herkenbaar in de poëzie, die talig sterk in elkaar zit, humoristisch is en vaak met een kwinkslag een filosoof benadert. Een absolute aanrader voor iedereen!

*Bron: Bol.com

Benne van der Velde, “Opgeruimd razen”

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 3 sterren

De gedichten van Benne van der Velde zijn leuk, maar niet ontzettend bijzonder. Van der Velde is een dichter en een aardige mens, maar het is geen wereldschokkende, literiare-wereld-verpulverende poëzie die hij in Opgeruimd razen heeft samengebracht. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar zijn nieuwste bundel die dit jaar uit is gekomen.

Tjeerd Bruinja & Daniël Dee (red.), “Klotengedichten”

Door | |
Plaats een reactie

 Beoordeling:2 sterren

Een bundel met gedichten over het mannelijk gelachtsdeel… je verwacht er niet zo veel van. Het viel me uiteindelijk mee, er zaten leuke gedichten tussen, maar het is niet het summum van de Nederlandse poëzie op dit moment. Gelukkig was het bij de ramsj niet zo duur, want hier geef je geen tientjes aan uit!

Anna Enquist, “Hier was vuur”

Door | |
Plaats een reactie

 Beoordeling: 3 sterren

Ik vind Anna Enquist al zeer lang een goede dichteres en schrijfster. Diverse romans en dichtbundels en ook haar voordrachten uit eigen werk spreken mij zeer aan. Maar de bundel Hier was vuur viel me eerlijk gezegd wat tegen. De passie en kracht die ik in de bundels De tweede helft en vooral in De tussentijd aantrof, ontbreken hier geheel en dat vind ik jammer.
De gedichten in deze bundel lijken zeer onpersoonlijk, zijn vormtechnisch niet heel bijzonder en het lijkt alsof . Het gedicht Mijn zoon is de enige positieve uitzondering hierop. Deze bundel bracht mij niet wat ik er van hoopte. Gelukkig weet ik dat hierna nog erg mooi werk is uitgekomen, dus laten we het een dipje noemen.

Jean Pierre Rawie, “Oude Gedichten”

Door | |
Plaats een reactie

 Beoordeling: 5 sterren

Oude Gedichten is een bundeling van de eerder verschenen bundels Het meisje en de dood, Intensive Care, Kwade Trouw en enkele liederen in opdracht en vertalingen.

Met bundels van Rawie haal je kwaliteit in huis. Deze meester van het vormvaste dicht weet inhoudelijk een snaar te raken en vormtechnisch geeft Rawie je het gevoel dat het schrijven van een vormvast gedicht eigenlijk heel gemakkelijk is. Hij weet de instrumenten die hij tot zijn beschikking heeft tot in de finesses te gebruiken. Daarnaast is Rawie ook nog eens een leuke man die zeer bewust zichzelf als een laat-negentiende-eeuwse kunstenaar heeft laten portretteren voor de flapfoto. Kwaliteit,dat is het enige woord dat past.

Jacques Perk, “Gedichten”

Door | |
Plaats een reactie

 Beoordeling: 3 sterren

De gedichten van Jacques Perk zijn vanaf het eerst verschijnen zo ‘hoog in de markt gezet’, dat het bijna onmogelijk is nog iets te schrijven over deze gedichten, zonder het juk van die hele historie te voelen. Toch heb ik geprobeerd deze gedichten te lezen zonder alle kennis hierover. En de gedichten getuigen van talent. Het zijn degelijke verzen met een boodschap die past binnen de tijd. Degelijk, maar niet zo mooi als bijvoorbeeld de verzen van Gorter van nog geen decennium later.

Menno Wigman, “Zwart als kaviaar”

Door | |
Plaats een reactie

 Beoordeling:5 sterren

Sinds ik Menno Wigman op de studentenfinale van Onbederf’lijk Vers heb zien voordragen ben ik fan van deze man. Hij schrijft mooie gedichten, inderdaad ‘romantisch en robuust’, zoals de flaptekst vermeldt. Met name het gedicht Leerplicht vind ik erg mooi en herkenbaar. Iedereen móét gewoon een bundel van Wigman in de kast hebben staan en eens in de zoveel tijd weer even op het nachtkastje leggen om van te genieten voor het slapengaan.

Hans Warren, “Dit is werkelijk voor jou geschreven”

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 4 sterren

Hans Warren is een getalenteerd dichter die in dit verzameld werk vele goede gedichten heeft staan. De gedichten raken mij echter niet. Het is vakmanschap van deze vrij traditionele dichter en de prijzen die Warren heeft ontvangen absoluut waardig, maar geen poëzie die ik voor haar schoonheid of mijn persoonlijke kunstbeleving uit de kast pak.

Judith Herzberg, “Doen en laten”

Door | |
Plaats een reactie

 Beoordeling: 3 sterren

Tja, goede vraag: doen of laten?

Optredens van Judith Herzberg op Onbederf’lijk Vers en Het Tuinfeest waren behoorlijk leuk, de bundel vind ik ietsje minder. Er staan leuke gedichten in, zoals Planetarium te Franeker of enkele van de gedichten over vliegen, maar over het algemeen doen de gedichten me niet zo veel.

Dat neemt niet weg dat Herzberg een goede dichteres is die zeker mensen zal doen uitroepen ‘Doen!’, maar dat ‘laten’ we dan maar aan die mensen…