Kinderfilms en Disney+

De herfstvakantie is zo’n tijd waarin je met de kinderen in het bed samen een leuke film kunt kijken. En met de komst van Disney+ hebben we veel oude Disney Classics gezien. Peter Pan, Bambi, The Lion King, Aladdin, het is allemaal voorbij gekomen.

En de meeste films zijn nog net zo leuk als ik ze vroeger vond. De één ken ik beter dan de ander en de één spreekt volwassenen ook nog meer aan dan de ander, maar zeker Aladdin en The Lion King zou ik ook prima met Jessie ’s avonds op de bank nog een keer kunnen kijken. Dat hebben we natuurlijk met The Lion King ook al gedaan.

Maar ook op Netflix staat voor kinderen (daar heel lelijk “kids” genoemd), hoewel dat een heel andere selectie is: veel diverser en veel wisselender in kwaliteit. Sommige dingen vind ik minder leuk, zoals Booba, maar de film Sammy’s avonturen 2 vond ik gek genoeg best leuk. Vaak zijn tweede delen namelijk niet zo sterk en zijn rip offs van andere films (Finding Nemo in dit geval) meestal behoorlijk slecht, maar dat is in dit geval niet zo het geval. Gelukkig; dan kun je niet alleen met je kinderen genieten omdat zij genieten van een film, maar ook omdat je zelf blij wordt van zo’n film.

James M. Barrie, Peter Pan

Beoordeling: 3 sterren

Peter Pan is een typisch negentiende-eeuwse roman, terwijl het boek in 1911 verscheen. Dat maakt dat het originele prachtige verhaal vandaag de dag wat minder leesbaar is dan 100 jaar geleden. Dat komt met name door de uitgesponnen uitleg. Het fantasievolle verhaal vol avonturen wordt daardoor soms wat lang onderbroken voor beschrijvingen of een enkele uitweiding over Neverland. Dat hangt samen met dat andere typisch negentiende-eeuws fenomeen, dat in jeugdboeken tot op de dag van vandaag nog gebruikt wordt: de aanwezige verteller die de lezer ook expliciet aanspreekt. Hij stapt af en toe uit het verhaal als een aardrijkskundige die niet de antropologische bijzonderheden van de Oriënt beschrijft, maar die van Neverland.

Het verhaal blijft zeer krachtig: dat was het in 1911, dat was het in Finding Neverland, dat was het in Hook en dat was het in Peter Pan van Walt Disney. Wel is het verhaal gewelddadiger dan in de recentere verwerkingen. De strijd met de piraten is een echte strijd op leven en dood en Peter blijkt ook een moordend mannetje te zijn.

Al met al een hele leeservaring met mooie en minder mooie kanten.

Peter Pan (regie: Clyde Geronimi, Wilfred Jackson, Hamilton Luske)

Beoordeling: 3 sterren

De film begint in Londen, in het huis van de familie Lieveling. Meneer Lieveling en zijn vrouw zijn zich aan het klaarmaken voor een feest. Meneer Lieveling vindt echter dat Wendy zich een tikkeltje volwassener moet gaan gedragen en haar (kinderlijke)fantasie dient te beperken.Peter Pan en Tinkerbel komen langs en zijn op zoek naar de schaduw van Peter, die hij bij een vorig bezoek aan het huis is verloren en die toen door Wendy is gevonden. Wendy wordt wakker en helpt Peter zijn schaduw terug te krijgen. Wanneer Peter hoort dat Wendy volwassen moet worden van haar vader, besluit hij haar en haar broers mee te nemen naar Nooitgedachtland. Hij leert ze vliegen en samen vliegen ze weg over Londen.

De jaloezie van Tinkerbel zorgt ervoor dat de Slimme Jongens zich tegen Wendy keren, maar Peter redt haar en verbant Tinkerbel voor een week. De Slimme Jongens werden gevangen door een groep Indianen, terwijl Peter en Wendy ontdekken dat Haak een Indianendochter hebben ontvoerd. Hij redt het meisje en bevrijdt de jongens. Ondertussen weet Kapitein Haak via Tinkerbel een val te zetten voor Peter en de Slimme Jongens. Dankzij Tinkerbel weet Peter echter aan deze aanslag te ontsnappen en verslaat hij Kapitein Haak.

Peter Pan was helaas niet de film die ik me had voorgesteld en die ik me vaag meende te herinneren. Het verhaal is wat te ongestructureerd en rolt wat te snel door van de ene situatie in de andere om goed te kunnen volgen. Aan de andere kant kent de film wel de kwaliteit die van een Disney Classic mag verwachten: goede muziek, grappige typetjes, warme tekenstijl. Al met al een middenmoter.