Dimitri Verhulst, De helaasheid der dingen

Beoordeling: 5 sterren

In De helaasheid der dingen keert de schrijver terug naar zijn geboortegrond in Reetveerdegem. We maken kennis met zijn vader, Pierre, die zijn paar uur oude zoontje in een postzak op zijn fiets langs alle kroegen van het dorp rijdt om hem aan zijn vrienden te tonen; zijn grootmoeder, wier nachtrust al te vaak verstoord wordt door de politie als die weer eens een van haar dronken zonen thuis komt afleveren: en niet te vergeten de werkloze nonkels Potrel, Witten en Zwaren, voor wie een wereldkampioenschap zuipen het hoogst haalbare is en die leven volgens het adagium ‘God schiep de dag en wij slepen ons erdoorheen’.*

Soms zou een recensie uit één regel tekst moeten bestaan: De helaasheid der dingen is een mooi boek. Ik leer mijn leerlingen echter altijd dat je bij je mening ook uitleg moet geven. Waarom is De helaasheid der dingen een mooi boek? Dat zit hem in eerste instantie in de taal. Dimitri Verhulst gebruikt prachtige woorden en zinnen. Zijn vocabulaire is zeer uitgebreid van plat tot archaïsch en van beeldend tot filosofisch. Daarnaast beschrijft Verhulst een wereld die weinigen van ons (en met ons bedoel ik dan het lezende publiek) kennen of herkennen. Zijn beschrijving van de Verhulsten uit Reetveerdegem maken de ooms, grootmoeder, vader en andere familieleden tot meer dan asociale typetjes. We leren de mensen kennen en op Man-bijt-hondachtige wijze raken we emotioneel betrokken bij de familie. De gebeurtenissen blijken na verloop van tijd wat gelijksoortig, waardoor het boek op ongeveer tweederde wat inzakt, maar nadat Dimitri zelf vader blijk te worden, biedt dat Verhulst een mooie zij-ingang om opnieuw het leven van de nonkels in te duiken. Een mooi boek, een aanrader zelfs!

*Bron: Bol.com

The king’s speech (regie: Tom Hooper)

Beoordeling: 5 sterren

Nadat zijn broer aftreedt wordt George nogal ongewild de nieuwe Koning van Engeland en gaat door het leven als George VI. Helaas stottert hij, wat niet echt Koninklijk overkomt. Hiervoor schakelt hij de hulp in van de onorthodoxe spraaktherapeut Lionel Logue wat resulteert in een reeks ongewone technieken en een bijzondere vriendschap.*

The king’s speech is in alles een briljante film: een briljante cast, prachtige omgevingen en decors, goede muziek, bijzonder camerawerk en het verhaal blijft van begin tot eind boeien. Een welverdiende Oscar-winnaar, een prachtige film en eigenlijk meer dan vijf sterren waard.

*Bron: MovieMeter.nl

Annie M.G. (regie: Dana Nechushtan)

Beoordeling:5 sterren

Annie M.G. is een liefdesepos over het leven van Annie M.G. Schmidt. De serie vertelt het verhaal van de schuchtere domineesdochter uit Zeeland, die uitgroeit tot één van de meest geliefde schrijfsters van de twintigste eeuw. Annie laat met haar geestige en relativerende werk een nieuwe wind waaien in het naoorlogse Nederland. Privé is Annie een zoekende, hartstochtelijke vrouw, die verliefd wordt op een getrouwde man. Jarenlang is ze zijn minnares en op latere leeftijd de moeder van zijn kind. Een vrouw die hunkert naar liefde en er alles voor over heeft haar man gelukkig te maken tot in zijn – zelfgeregisseerde – dood. De serie is geïnspireerd op de biografie Anna, van Annejet van der Zijl.*

Toen de serie Annie MG werd uitgezonden op tv, wees mijn schoonmoeder mij vol enthousiasme op deze serie. Ik kreeg het echter niet voor elkaar de serie toen te volgen. Ik was dan ook erg blij toen ik deze serie toch nog te zien kreeg op dvd. Wat een prachtserie! De hoofdrolspeelster spelen fantastisch goed, evenals de overige acteurs, de muziek en het verhaal grijpen mooi in elkaar, ook de verhaallijnen (tegenwoordige en verleden tijd) grijpen mooi in elkaar. Omdat ik niet zo’n musicalfan ben, is de hoeveelheid muziek en de positionering van sommige nummers in mijn ogen (of oren?) niet optimaal, maar dat is zo’n klein smetje op dit blazoen, dat ik daar niet van wakker lig en vijf sterren geef aan deze mooie tv-serie. Dit maakt het bijna jammer dat ik Annejet van der Zijls boek net weg heb gedaan…

Bron: AnnieMG.nl

The Grinch (regie: Ron Howard)

Grinch, The Beoordeling: 5 sterren

Opgepast! Hij is groen…hij is gemeen… en hij haat Kerstmis! De Grinch is een slechtgeluimd, harig, groen schepsel dat in een grot bovenop Mount Crumpit woont, met uitzicht op het dorp Whoville. Terwijl de Whos uit Whoville ijverig voorbereidingen treffen voor het kerstfeest, besluit de Grinch voor eens en altijd een eind te maken aan Kerstmis. Op kerstavond steelt hij daarom al hun cadeautjes en kerstversieringen. en ontdekt dan dat de ware kerstgedachte veel meer betekent dan alleen engelenhaar en speelgoed.*

Bij kerst hoort een kerstfilm en wie zegt kerstfilm, zegt The Grinch. De film is grappig, lief en gezellig en zorgt met een kerstboom, kaarsjes en kaasfondue voor een supersfeervolle kerstavond. Jim Carey speelt de rol van zijn leven, de decors zijn prachtig, speciale effecten zijn prima en de muziek is prachtig. Ik moet nu alleen nog mijn handen op het boek en de tekenfilm zien te leggen. Zet deze film in elk geval maar vast klaar voor kerst 2011!

*Bron: Bol.com

The reader (regie: Stephen Daldry)

Reader, The Beoordeling: 5 sterren

In Duitsland, vlak na de Tweede Wereldoorlog, begint de 15-jarige Michael een gepassioneerde maar heimelijke affaire met de veel oudere Hanna. Hun relatie wordt intenser wanneer ze hun gezamenlijke liefde voor boeken ontdekken. Elke avond leest Michael zijn geliefde Hanna voor uit grote werken. Ondanks hun innige band is Hanna op een dag spoorloos verdwenen. Michael blijft aangeslagen achter… Jaren later komt Michael haar opnieuw tegen, wanneer hij als rechtenstudent een proces tegen oorlogscriminelen bijwoont. Hanna is een van de beklaagden. Michael ontdekt een diep geheim over de vrouw die hij ooit liefhad…*

The reader weet vanaf de eerste scène te boeien en is een prachtige film. Het knappe van het verhaal is dat je compassie voelt met een SS-bewaker, een personage waar je doorgaans geen enkele positieve emotie bij voelt. De kracht van deze film zit hem voor een groot deel in het verhaal, maar ook in het briljante acteerwerk van o.a. Kate Winslet, Ralp Fiennes en de jonge David Kross en de structuur van de film die je nieuwsgierig maakt, zonder dat je de draad van het verhaal kwijtraakt. Een aanrader voor iedereen, een prachtige film en een van de beste films die ik de laatste tijd heb gezien.

*Bron: dvd-hoes The reader

Watership down (regie: Martin Rosen)

Watership Down Beoordeling: 5 sterren

Verscholen tussen de glooiende heuvels en de vredige weilanden van Engeland leeft een groep konijnen. Wanneer hun kolonie wordt bedreigd, vlucht een groepje dappere konijnen de onbekende wijde wereld in op zoek naar een nieuw huis. Hun aanvoerder, de helderziende Fiver, de dappere Bigwig, de schrandere Blackberry en de eerbiedwaardige Hazel gaan onverschrokken alle uitdagingen aan; door hun kracht en sluwheid slagen ze erin te overleven en ook hun dromen te blijven nastreven. Op hun zoektocht sluiten ze vriendschap met de gekke zeemeeuw Kehaar en moeten ze het opnemen tegen de boosaardige generaal Woundwort, de wrede leider van een andere kolonie.*

Watership down is een prachtige film die zowel kinderen als volwassenen zal aanspreken. Het verhaal is spannend, de manier van verfilmen, de muziek en de tekeningen zijn prachtig. Bovendien bevat de film talloze historische verwijzingen, zonder dat deze er dik bovenop liggen. Het is een film die je vaker wilt zien, die je elke keer opnieuw kunt bekijken zonder dat hij gaat vervelen. En het boek staat vanaf nu op mijn lijstje!

*Bron: DVD-hoes Watership down

Harry Mulisch, Het theater de brief en de waarheid (boekenweekgeschenk 2000)

Beoordeling: 5 sterren

Harry Mulisch heeft zijn fantasie losgelaten op de affaire Croiset uit 1987, waarbij de acteur Jules Croiset naar aanleiding van de voorgenomen opvoering van Fassbinders toneelstuk ‘Het vuil, de stad en de dood’, een dreigbrief schreef aan zichzelf en zijn gezin en zijn eigen ontvoering ensceneerde.*

Harry Mulisch heeft briljante boeken geschreven en dit boekenweekgeschenk is er één van. Het theater de brief en de waarheid is een prachtig verhaal waarin Mulisch een spannend spel speelt met de waarheid. In prachtige (doch eenvoudige) bewoordingen schetst hij een verhaal en via een elegante ‘bridge’ zet hij er een verhaal diametraal tegenover die een bijzondere symbiose aangaan. En ondanks dit ingenieuze spel, is het nog steeds een leesbaar boek waarin concrete zaken een rol spelen. Het theater de brief en de waarheid zou met gemak een magisch-realistisch of surrealistisch boek genoemd kunnen worden en sinds mijn ‘ontdekking’ van het genre met Belcampo ben ik echt een fan van dit soort werken. Een topper!

*Bron: boeken.vpro.nl

Roald Dahl, Sjakie en de chocoladefabriek

Sjakie en de chocoladefabriek Beoordeling: 5 sterren

Als Sjakie een Gouden Toegangskaart vindt in een reep chocola, gaat zijn diepste wens in vervulling: hij krijgt een rondleiding door de geheimzinnige chocoladefabriek van meneer Willie Wonka, de ongelofelijkste, geweldigste mees verbazingwekkende chocoladefabrikant ooit. En wie zou niet willen rondwandelen op de plek waar ze opstijglimonade met prik, hollekiezen-vullende-caramels, aardbeiensap-waterpistolen of aflikbaar behang voor kinderkamers maken? Maar in de fabriek schuilen ook grote gevaren.*

Na het zien van de verfilming van Charlie and the chocolate factory door Tim Burton had ik zin om het boek weer eens te lezen. Ik heb Sjakie en de chocoladefabriek gelezen toen ik een jaar of 8/9 was en wat mij het meest trof in het boek was het duistere karakter van Willie Wonka dat door Tim Burton sterk naar voren is gehaald en een psychologische lading kreeg. Toen ik jonger was, was deze duistere kant van Wonka me niet opgevallen en vond ik hem vooral een soort magische tovenaar. Nu bleek Willie Wonka een morbide plan te hebben gehad om de opvolging van zijn fabriek veilig te stellen.
Een belangrijk argument voor de kracht van dit boek, ook voor ouderen, is het feit dat ik op reis naar Berlijn met leerlingen van de 4e klas van het Canisius College een deel van dit boek in de bus heb voorgelezen en een groot deel van de groep ademloos heeft zitten luisteren. Een typische Roald Dahl en een vijfsterrenboek!

*Bron: Bol.com

Anna Enquist, De ijsdragers (boekenweekgeschenk 2002)

Ijsdragers Beoordeling: 5 sterren

Nico en Loes van der Doelen wonen in een ouderwets en ruim huis, schitterend gelegen aan de duinrand, omringd door een flinke lap grond. Maar of dit veel bijdraagt aan hun levensgeluk? Hun dochter Maj is vorig jaar van huis weggelopen en heeft niets meer van zich laten horen. Loes, lerares klassieke talen, is gevlucht in haar passie voor tuinieren. Nico heeft zich met nog grotere verbetenheid dan voorheen toegelegd op zijn werk in de staf van een psychiatrisch ziekenhuis. Nu hij daar directeur gaat worden, heeft hij zich voorgenomen met straffe hand een reorganisatie door te voeren die moet leiden tot een zuivere concentratie op de kerntaken van de instelling.*

Al enige jaren heb ik een wat ambigue houding ten opzichte van het werk van Anna Enquist: ik vind het nooit briljant, maar altijd wel erg mooi, hoewel ik ook niet helemaal blij wordt van het tempo in haar werk, maar haar schrijfstijl wel weer kan waarderen en haar manier van voordragen op Onbederf’lijk Vers sprak me erg aan, hoewel ze ook wel iets slooms heeft. Kortom: een wat ambigue houding. De ijsdragers is het sterkste boek van Enquist dat ik tot nu toe heb gelezen, vandaar ook de beoordeling met vijf sterren. De compacte vorm van het boekenweekgeschenk maakt dat Enquist haar verteltempo wat moet verhogen. Zonder dat ze daarbij haar intensiteit en bijzondere psychologische diepgang verliest, weet ze te voorkomen dat het verhaal soms iets inzakt. Een prachtig boek, waardoor ik toch weer positiever denk over Enquist dan bijvoorbeeld na De thuiskomst.

*Bron: Bol.com

Roald Dahl, Matilda

Matilda Beoordeling: 5 sterren

Matilda is briljant. Ze is een gevoelig meisje, dat geweldig goed kan leren. Maar haar vader en moeder behandelen haar als een onderkruipsel, niet als een dochter. Ze vinden haar maar een lastig persoontje, dat ze dulden totdat ze haar het huis uit kunnen jagen naar een ander deel van het land, of liever nog veel verder weg. Matilda kon praten als een volwassene toen ze anderhalf was, lezen met drie, en al vóór ze vijf jaar was, las ze boeken van wereldberoemde schrijvers als Dickens, Hemingway, Kipling en Steinbeck. En toch vinden haar ouders haar alleen maar een lastpost. Matilda besluit zich eens goed kwaad te maken. Ze bedenkt heel slimme straffen voor haar ouders. En als het hoofd van de school, de gruwelijke juffrouw Bulstronk, haar ook wil aanpakken, ontdekt Matilda dat ze iets kan wat niemand kan.*

Ik heb ooit een paar stukjes van de film Matilda gezien en op basis daarvan heb ik dit boek altijd vermeden. En hoewel de film me nog steeds helemaal niets lijkt, vond ik het boek briljant. Het is een typisch Dahlboek waarin een vervelende, strenge, lelijke vrouw het leven van een kind vergalt. Het verhaal grijpt uiteindelijk volledig in elkaar en voor een volwassen lezer is dat wat voorspelbaar, maar de manier waarop Dahl de gebeurtenissen beschrijft en de types die hij neerzet zijn zo mooi beschreven, dat je het boek in één ruk uitleest.

*Bron: Bol.com