Wim Pelgrim » Tag » roman/novelle

Tag archieven: roman/novelle

Marieke Lucas Rijneveld, Het warmtefront

Door | | ,
Plaats een reactie
Kaft van het boek Warmtefront van Marieke Lucas Rijneveld.

Beoordeling: 4 sterren

Warmtefront is een veel toegankelijker boek dan haar andere werk, zoals Mijn lieve gunsteling of De avond is ongemak. En toch is dit boek heel herkenbaar voor wie dat werkt kent, omdat de personages allemaal in hetzelfde universum lijken te wonen. Daarin lijkt het werk erg op de door Rijneveld bewonderde Jan Wolkers: natuur, zonderlinge mensen en verbanden binnen en tussen boeken in het oeuvre.

De schetsen in Warmtefront vormen een nostalgisch beeld van een dorp van weleer. Een leuk boek om cadeau te krijgen van je zoon (van zijn eigen geld!) voor Sinterklaas.

Ilja Leonard Pfeijffer, Grand Hotel Europa

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 3 sterren

De roman Grand hotel Europa is er niet één om in een ruk uit te lezen. Daarvoor is de stijl van Pfeijffer te barok en dat vertraagt het lezen. Ook wisselt de schrijver nogal eens tussen de verschillende verhaallijnen en bevat het boek naast een liefdesverhaal ook essays, een Dan Brownachtige verhaallijn en de levensverhalen van bijpersonages. In zekere zin doet de opzet me denken aan Camera Obscura, waarbij de verteller ook commentaar levert op het verhaal waar hij zelf aan deelneemt. Alleen kent Pfeijffer ook nog de nodige zelfspot die Beets niet bezat. Dat was in het boekenweekgeschenk nog duidelijker te zien. Maar hoe rijk en interessant de roman ook is, hij is door alle uitstapjes wat traag en door de iets té mooie afronding wat ongeloofwaardig.

Elke Geurts, Ik nog wel van jou

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 2 sterren

Ondanks de ronkende blurbs op de voorkant van het boek, heb ik het boek met weinig plezier gelezen. Ik nog wel van jou gaat over liefdesverdriet. Maar zoals in veel niet te beste boeken, worden er erg veel bijvoeglijke naamwoorden gebruikt om de sfeer eens flink in de verf te zetten. Bovendien legt Geurts allerlei meta-opmerkingen over het schrijven er erg dik bovenop. Het lijkt bijna op een soort gimmick.

Inhoudelijk doet ze ook niet wat ze belooft. De hoofdpersoon zegt dat elke goede roman een tegenstrijdigheid in zich moet hebben om interessant te zijn. Maar in Ik nog wel van jou ontbreekt dat of is het zo flinterdun dat het mij niet is opgevallen. Uiteindelijk raakte ik nogal vermoeid van het geratel van deze eenzijdige zeur en haalde ik met moeite de eindstreep.

Jef Geeraerts, Gangreen 1: Black Diva

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 1 ster

Soms heb je van die boeken, die als klassiekers bekend staan, die je gelezen wil hebben. Maar na het lezen van de helft van het boek Gangreen 1, Black Venus heb ik het weggelegd. Zoveel seks zonder doel, daar kan ik echt niets mee. En ik vermoed anderen ook niet.

Fjodor Dostojevski, Misdaad en straf

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 3 sterren

Ik heb wat mixed feelings bij dit boek. Aan de ene kant is er de emotie van het krijgen van een verjaardagscadeau van een leerling. Dan is er de intrigerende wereld van het negentiende-eeuwse Rusland. Maar er zijn ook, zoals bij Vestdijk, de oneindige monologues interieur die mij op de helft van het boek nogal gingen vervelen. Ik heb het boek niet uitgelezen, maar ik heb me er ook wel mee vermaakt. Uiteindelijk was het verhaal me te klein om me te blijven boeien, maar de wereld van het verhaal groot genoeg om wel een indruk achter te laten.

Abdelkader Benali, De weekendmiljonair

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 3 sterren

Abdelkader Benali heeft met De weekend miljonair een leuke roman geschreven. Het is niet zo origineel, er zijn meer verhalen over vader-zoonrelaties en migranten in Nederland, zoals Eus. De parallellen tussen vaders oude en nieuwe leven zijn een mooi gegeven en er zitten mooie beschrijvingen in de roman. Bovendien helpt het hoopvolle einde, maar het is geen verhaal dat je bijblijft..

Frederik van Eeden, De kleine Johannes

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 4 sterren

Sommige klassiekers vallen tegen, maar De kleine Johannes is een mooi en rijk boek. Van Eeden schrijft beeldend, zoals we dat ook al uit onder andere Pauls ontwaken kennen. Maar dit boek is veel sprookjesachtiger en de naturalistische tendensen zijn veel minder sterk op de voorgrond. Het is minder medisch beschreven en dat is prettig. Ook komt het Pantheïsme erg mooi naar voren. Ik werd daar in 2002 al door geraakt toen ik hierover hoorde in mijn colleges negentiende-eeuwse letterkunde, maar het blijft ook nu een interessante gedachte.

Manon Uphoff, Vallen is als vliegen

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 2 sterren

Vallen is als vliegen is een mooi geschreven roman die intrigeert vanaf het begin. En dat ondanks het feit dat vanaf het begin helder is waar het heen moet (zoals bij Griet op de Beeck). Het grootste probleem met deze roman van Uphoff is echter dat zij over de helft in herhaling begint te vallen, zodat je je aan het einde van het boek afvraagt, wat nou het doel van het boek was. Ik snap dat mensen geraakt zijn, maar het boek heeft te weinig urgentie. Het is te veel poëzie, te weinig verhalend en zal geen breed publiek aanspreken. 

Renate Dorrestein, Het duister dat ons scheidt

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 3 sterren

Ik heb eerder werk gelezen van Renate Dorrestein en ik ben niet echt fan. Ook dit boek scoort bij mij niet echt punten. Het is een degelijk geschreven roman, minder voorspelbaar dan haar boekenweekgeschenk, maar ik krijg nooit écht een gevoel bij het lezen. Ik leef niet mee, ik word niet boos, verdrietig, blij, ik walg niet bij wat ik lees. Ik lees het, en dat is het. Het is goed geschreven, wel weer over schuld en boete als thema en niet voor mij.

Ilja Leonard Pfeijffer, Monteresso mon amour (boekenweekgeschenk 2022)

Door | | ,
Plaats een reactie

Beoordeling: 5 sterren

Ilja Leonard Pfeijffer is een grote persoon in de Nederlandse literatuur, zowel letterlijk als figuurlijk. En die mogen het boekenweekgeschenk schrijven. Eindelijk was het aan Pfeijffer; een schrijver die op de lange baan meer geoefend is dan binnen de grenzen van de 90 bladzijdes. Maar ook hier excelleert hij: een verhaal dat op zichzelf niet opvallend origineel is, maar vermengd met veel zelfspot, verhaaltechnische termen die commentaar geven op wat er in het verhaal gebeurt en een kluchtige samenkomst van alle verhaallijnen. Dan ben je een een hele grote!