Wim Pelgrim » Tag » recensie

Tag archieven: recensie

Arthur Japin, De grote wereld (boekenweekgeschenk 2006)

Door | | ,
2 Reacties

De grote wereld Beoordeling: 4 sterren

In zijn jeugd koestert Lemmy, een dwerg, lange tijd de illusie dat zíjn maat ook de maat der dingen is. Tot onvermijdelijk de grotemensenwereld zijn kleine universum binnendringt – met rampzalige gevolgen. Nadat zijn ouders tijdens een circusact op tragische wijze om het leven komen, neemt Lemmy’s stoïcijnse grootmoeder hem onder haar hoede. Wanneer zich later de kans aandient om met het rondtrekkende gezelschap Märchenstadt Lilliput door Europa te reizen, heeft Lemmy weer een eigen plek gevonden. Hij ontmoet er zelfs zijn grote liefde Rosa. Maar de Tweede Wereldoorlog staat op uitbreken. Lemmy en Rosa zien zich door de buitengewone omstandigheden geconfronteerd met een vraag die ieder mens zich vroeg of laat kan stellen: hoe ver zijn wij bereid te gaan om bij anderen in de smaak te vallen?*

De boeken van Arthur Japin zijn eigenlijk altijd goed, zo ook dit boekenweekgeschenk De grote wereld. Het verhaal bestaat uit twee verhaallijnen die naadloos in elkaar overlopen. Veel wordt aan de interpretatie van de lezer overgelaten, terwijl Japin wel duidelijke aanwijzingen geeft. Na het bezoek van Japin aan het Canisius College heeft dit boek aan betekenis gewonnen, omdat de personages van Japin mooie parallellen hebben; zowel wanneer je de boeken naast elkaar legt, als wanneer je de boeken naast het leven van de auteur legt. Arthur Japin is een van mijn favorieten en als je op eenvoudige wijze kennis wilt maken met zijn werk, lees dan De grote wereld!

*Bron: Bol.com

Harry Mulisch, Het stenen bruidsbed

Door | |
Plaats een reactie

Het stenen bruidsbed Beoordeling: 3 sterren

De Amerikaans Norman Corinth gaat voor een tandartsencongres terug naar de dan Oost – Duitse stad Dresden. Het is geen willekeurige Amerikaan in een willekeurige stad: ze hebben iets met elkaar te maken, de stad en deze man. Corinth heeft in zijn bommenwerper Dresden vernietigd en vernietigde daarmee zichzelf. Hij ontmoet een Duitse vrouw met wie hij een kortstondige verhouding heeft. Opnieuw verovert hij, en verlaat hij.*

Hoewel ik eerder boeken van Harry Mulisch heb gelezen (o.a. Twee vrouwen, Het zwarte licht) en Het stenen bruidsbed als één van de hoogtepunten uit Mulisch’ oeuvre wordt beschouwd, is dit boek me toch wel tegengevallen. Het is een zeer moeilijk boek waar je maar traag doorheen komt. In de loop van het boek, wordt het verhaal wat concreter en wordt duidelijker wat er gebeurt, maar veel wordt overgelaten aan suggestie en eigen interpretatie. Het taalgebruik is wollig, filosofisch en wat archaïsch. Maar toch, na lezing van dit boek zie ik ook wel wat mensen in dit boek zien. Je moet het (zoals veel ‘grote’ literatuur) lezen als interessant literair document, niet als boek om eens lekker mee bij de open haard te kruipen.

*Bron: Bol.com

Willem Bilderdijk, Leven, ach! Wat zijt gij toch?

Door | |
2 Reacties

Leven ach wat zijt gij toch Beoordeling: 4 sterren

Willem Bilderdijk (1756-1831) was een omstreden figuur, maar vriend en vijand beschouwden hem als de grootste Nederlandse dichter van zijn tijd. Als aartsconservatief keerde hij zich tegen de geest van zijn eeuw, in verzen die van een grote virtuositeit getuigen. Inhoudelijk wordt zijn poëzie vooral bepaald door romantische motieven als onvrede met het bestaan en verlangen naar de dood. Zijn wonderlijke levensloop vol bittere ervaringen, zoals zijn ballingschap en het sterven van vele kinderen, weerspiegelt zich in zijn dichtwerk. Bilderdijk schiep een omvangrijk oeuvre van driehonderdduizend versregels, en beoefende schijnbaar moeiteloos de meest uiteenlopende genres, van erotische tot politieke poëzie, van romancen tot rouwzangen. Een keuze uit zijn kortere gedichten is in deze bloemlezing bijeengebracht.*

Willem Bilderdijk is een zeer getalenteerd dichter. Zijn poëzie is soms lastig, maar vaak ook erg mooi en deze uitgave (Griffioenreeks) maakt het ook voor lezers van nu heel goed mogelijk Bilderdijk te leren kennen. Zeker na het lezen van De kunst der poëzy is Bilderdijk voor mij een openbaring en ik ben van plan binnenkort meer van hem te gaan lezen. Zou u ook eens moeten doen!

*Bron: Bol.com

Iphigeneia, twee toneelstukken

Door | |
Plaats een reactie

In juni 2010 heb ik twee voorstellingen van het stuk Iphigeneia (tekstbewerking: Pauline Mol) bezocht. De eerste was op het Canisius College in Nijmegen en de tweede in Den Durpsherd in Berlicum door Gymnasium Beekvliet.

Het stuk is een bewerking van de oude Griekse tragedie waarin Iphigeneia, de dochter van Klytaimnestra en koning Agamemnon, geofferd zou worden door haar vader in opdracht van Artemis. Zo hoopte hij een  gunstige wind te verkrijgen om uit te varen vanaf Aulis voor de Trojaanse oorlog. Iphigenia koos er uiteindelijk zelf voor geofferd te worden. Ze wilde dit voor Hellas doen en bedacht dat ze als heldin in de geschiedenis zou worden beschreven. Artemis had bij de offerande echter medelijden met het meisje en legde een hinde in haar plaats.

Het is leuk te zien dat er tussen de beide schooltoneelstukken veel overeenkomsten en ook verschillen zitten. Zo heeft het Canisius gekozen voor een decor van het strand bij Aulis, waar Beekvliet koos voor een kaal toneel met een rode trap en enkele rode blokken. Daarnaast heeft het Canisius voor een vastere ‘zoneverdeling’ van de spelers gekozen, waar het stuk van Beekvliet dynamischer is. Ook de toevoeging van muziek en dans (Beekvliet) ten opzichte van de puur theatrale versie (Canisius) maakt de twee stukken zeer verschillend.

Wat betreft tekstbehandeling zijn de twee stukken zo mogelijk nog verschillender, al vallen die een bezoeker minder snel op. De regisseuse van het stuk op het Canisius heeft het aantal rollen teruggebracht tot ongeveer 8, waar Beekvliet meer spelers op het podium brengt. Dat maakt het stuk van het Canisius overzichtelijker. Zo zijn de kleine rollen van Paris en Helena geschrapt. Dat is ook niet erg: in het stuk van Beekvliet voegen deze rollen weinig toe.

Hoewel de regisseuse op  Beekvliet meer dan voldoende spelers ter beschikking had, heeft zij veel wijzigingen in de tekst doorgevoerd, waardoor veel rollen  minder ruimte en tekst kregen. Vooral in het geval van de rol van Artemis is dat jammer, omdat deze duistere godin een belangrijke toevoeging aan het geheel van het stuk is.

De overeenkomsten zijn echter nog frappanter dan de verschillen. Beide scholen hebben leerlingen uit voornamelijk de klassen 2, 3 en 4 geselecteerd. En voor veel rollen zijn leerlingen met eenzelfde karakter, uitstraling en soms zelfs uiterlijk geselecteerd. Ook hebben de regisseuses van beide stukken veel gelijksoortige accenten gelegd als het gaat om manier van spelen van diverse scènes.

Beide stukken waren zeer de moeite waard om te bezoeken. De sfeer van decor en aankleding die gekozen was door Gymnasium Beekvliet sprak mij wat meer aan dan de sfeer van het Canisius College, maar de tekstbehandeling van het Canisius vond ik dan weer te prefereren boven die van Gymnasium Beekvliet. In elk geval een compliment aan beide casts en crews: er is een hoge kwaliteit neergezet!

Walk the line (regie: James Mangold)

Door | |
Plaats een reactie

Walk The Line Beoordeling: 5 sterren

Zanger. Rebel. Verstoteling. Held. De legendarische “Man in Black” heeft voor een revolutie gezorgd in de muziekwereld en heeft het geschopt tot icoon van de Amerikaanse samenleving. Joaquin Phoenix en Reese Witherspoon schitteren en zingen als Johnny Cash en June Carter in dit inspirerende waargebeurde verhaal over de toewijding van een man aan zijn muziek, zijn boodschap en de liefde van zijn leven.*

Walk the line is een prachige film: het verhaal is mooi, de manier van filmen is goed, de muziek was al goed, maar is ook op een briljante manier in de film verwerkt. De muziek versterkt de sfeer en het verhaal. Er zijn een paar momenten in de film waar de spanningsboog een klein beetje inzakt, maar dat duurt slechts een paar minuten en dan ga je weer helemaal mee in het leven van June en Johnny. Een aanrader die iedereen in de kast moet hebben staan.

*Bron: Bol.com

Willem Bilderdijk, De kunst der poëzy

Door | |
1 reactie

De kunst der poezy Beoordeling: 4 sterren

In de discussie over Bilderdijks dichterschap spitsen de rehabilitatiepogingen zich toe op de vraag in hoeverre Bilderdijk al dan niet te beschouwen is als een volwaardig representant van Europese Romantiek. Bilderdijks meest uitgesproken poëtisch manifest, de kunst der poëzy, is in dit debat een vaak geciteerde tekst. Van dit belangwekkende gedicht verschijnt nu, na honderd jaar, weer een complete, geannoteerde editie. Hieraan vooraf gaat een uitvoerige inleiding, waarin de bezorgers hun eigen positie in het debat bepalen.*

De kunst der poëzy is een zeer mooi geschreven poëtica, waarin Bilderdijk met prachtige beeldspraken en rijkelijk strooiend met stijlfiguren zijn visie op de poëzie uiteen zet. Zijn gedicht is niet heel toegankelijk, maar de geannoteerde uitgave uit de reeks Nederlandse Klassieken maakt het lange gedicht toch nog steeds zeer leesbaar. Een mooie tekst om gelezen te hebben voor ik aan de gedichten van Bilderdijk ga beginnen.

*Bron: Bol.com

Star Wars episode III: Revenge of the Sith (regie: George Lucas)

Door | |
Plaats een reactie

Star Wars III - Revenge Of The Sith (2DVD) Beoordeling: 3 sterren

In het laatste deel van de Star Wars saga, ‘The Revenge of the Sith’, groeit de kloof tussen Chancellor Palpatine en De Raad van de Jedi’s. De jonge Jedi Anakin Skywalker voelt zich gevangen tussen de twee kampen en zijn trouw aan De Raad neemt steeds verder af. Hij voelt een sterke aantrekkingskracht tot de ‘The Dark Side’ door de vele verleidingen en beloftes die macht met zich meebrengt. Toch valt hij voor deze ‘Dark Side’ en zweert hij trouw aan de kwaadaardige Darth Sidious. De ‘Sith Lords’…*

Revenge of the Sith vind ik het minste deel van de zes die er verschenen zijn. Lucas heeft zichtbaar moeite gehad zijn oudere delen (4 t/m 6) aan het eerste en tweede deel vast te knopen. Nogal opvallend en kunstmatig zijn de verhaallijnen doorgetrokken en dat zorgt ervoor dat je maar met moeite door de film gegrepen wordt. Lucas is niet zo vrij geweest als in eerdere delen en de (opnieuw) adembenemende omgevingen en special effects kunnen die gebondenheid niet verbloemen. Een leuke film, maar de andere delen boeiden me meer.

*Bron: Bol.com

Joost Zwagerman, Duel (boekenweekgeschenk 2010)

Door | | ,
Plaats een reactie

Beoordeling: 4 sterren

“Voor zijn ogen zag hij gebeurenw at nog niet was gebeurd en op datzelfde ogenblik al gebeurd leek te zijn: zijn hand, de vuist, het canvas.”*

Duel komt maar langzaam op gang. De ruimte die Zwagerman in romans van 200 of meer pagina’s had om het verhaal rustig in te leiden, die heeft hij hier eigenlijk niet. Bij hoofdstuk 3 begint het verhaal pas een plezierig tempo te krijgen en het verhaal leest vanaf dan lekker. Het verhaal is door Zwagerman prachtig gecomponeerd: naast de plot zijn er diverse maatschappijkritische opmerkingen en kunstzinnige grapjes. Een leuk boekenweekgeschenk en voor je gevoel heb je een roman gelezen in minder dan 100 bladzijdes (wat zowel positief als negatief mag worden opgevat).

*Bron: Flaptekst Duel

Roald Dahl, De heksen

Door | |
1 reactie

De Heksen Beoordeling: 3 sterren

‘Dit is geen sprookje. Het gaat hier om echte heksen’. Zo begint Roald Dahl zijn verhaal. Je zult in dit boek niet lezen over rare zwarte puntmutsen en bezemstelen. Echte heksen hebben gewone kleren aan en zien er net zo uit als gewone vrouwen. Ze wonen in gewone huizen en hebben gewone banen… en ze smeden snode plannen om kinderen te laten verdwijnen! Is dat niet vreselijk? Hoe kun je weten wie ze zijn? Misschien woont er wel een heks bij jou in de buurt! Dit boek kan je helpen een echte hekst te herkennen, voor het geval je het ongeluk hebt er een te ontmoeten.*

Na onder andere De fantastische Meneer Vos en de GVR viel De Heksen me een beetje tegen. Het verhaal komt langzaam op gang en wordt pas spannend in het hotel waar de heksen samenkomen. Zodra de heksen het hotel hebben verlaten is de spanning ook direct weer verdwenen. Dahl blijft een meesterverteller, maar dit boek is binnen zijn bandbreedte dan toch weer ff minder, helaas.

*Bron: Bol.com

Astro Boy (regie: David Bowers)

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling:

De film speelt zich af in de futuristische stad Metro City, waar Astro Boy is ontworpen door een briljante wetenschapper, die de robot met superkrachten ontwierp na het overlijden van zijn zoon. Astro Boy is dan ook naar zijn gelijkenis ontworpen. Echter, omdat de robot niet kan voorkomen dat zijn geestelijk vader het verdriet van zijn overleden zoon vergeet, loopt Astro Boy weg. Na een gevaarlijke tocht zal hij toch moeten terugkeren om de wereld, die wordt aangevallen door ruimtewezens, te behoeden van de ondergang.*

Het verhaal van Astro Boy is voorspelbaar en niet echt spannend. Ook zijn de animaties ver beneden peil in vergelijking met de creaties van Dreamworks of Pixar. Deels is dat keuze: men heeft geprobeerd de Japanse Mangastijl te bewaren, maar die keuze is in mijn optiek een verkeerde: het maakt dat de film een ‘cheap’ voorkomen krijgt. Deels is dit ook een kwestie van gebrek aan kwaliteit en materiaal. Toch had een briljante kwaliteit het gebrek aan verhaal en inhoud niet weten te verbloemen. Omdat we, na een overlegmoment na zo’n 20 minuten, de film toch hebben uitgekeken 2 sterren.

*Bron: MovieMeter.nl