Wim Pelgrim » Tag » recensie

Tag archieven: recensie

Lize Spit, Eerlijke vinder

Door | | ,
Plaats een reactie
Kaft van het boek Eerlijke Vinder van Lize Spit

Beoordeling: 2 sterren

Het is toch jammer dat in een boek alleen de laatste scène mooi beschreven is. Dat is bij Eerlijke vinder van Lize Spit het geval. Het boek blijft je ook niet bij en dat is jammer, omdat het boekenweekgeschenk een goede reeks heeft gehad de laatste jaren (zie 2020, 2021, 2022).

Bij Spit zijn de eerste 90 bladzijdes een tergend trage aanloop naar die slotscène. En ondertussen strooit Spit met details die nadere uitwerking behoeven maar waarvoor ze in zo’n boekenweekgeschenk te weinig ruimte had. Daardoor staat het boek vol losse eindjes. Nu duimen voor een beter boek in 2024.

Marita Mathijsen, L, de lezer van de 19e eeuw

Door | |
Plaats een reactie
Kaft van L, lezer in de 19e eeuw

Beoordeling: 4 sterren

L, is een interessant boek dat een bijzonderuitgangspunt heeft. Met L wil Marita Mathijsen ons laten zien wat de lezer van de 19e eeuw las. Wat we in de literatuurgeschiedenis bestuderen en wat de negentiende-eeuwer heeft ervaren en wat de verschillen daartussen zijn.

Door de lezer als personage in te voegen, weet Mathijsen de ervaring van de mensen van toen goed te laten zien. Je kijkt met andere ogen dan als historisch geïnteresseerde persoon uit de 21e eeuw. Dat ’trucje gaat na verloop van tijd en ook afhankelijk van de mate waarin het deelonderwerp je interesseert soms vervelen.

Gelukkig kun je kiezen of je die gedeeltes leest of niet, want ook zonder is het een heldere uiteenzetting. De continue stijlwisseling tussen de feitelijke gedeeltes en belevende L, vraagt wel wat van de lezer, maar het is een bijzonder boek geworden dat aanbeveling verdient..

Le fabuleux destin d’Amélie Poulain (regie: Jean-Pierre Jeunet)

Door | |
Plaats een reactie
Filmposter van Le Fabuleau Destin d'Amelie Poulin

Beoordeling: 5 sterren

In 2002 toen ik ging studeren was Le fabuleux destin d’Amelie Poulain een hit. Destijds heb ik de film meerdere keren gezien (twee of drie keer denk ik). Nu zie ik hem pas weer, omdat Daan de muziek van de film speelt op zijn piano. En wat blijft het een mooie film! Het verhaal is lief, de vorm ontzettend grappig en de sfeerbeelden prachtig. Het blijft wat mij betreft een vijfsterrenfilm.

Sander Schimmelpenninck, Sander en de brug

Door | |
Plaats een reactie
De kaft van het boek Sander en de Brug van Sander Schimmelpenninck.

Beoordeling: 4 sterren

Sander en de brug is het vervolg op de interessante tv-serie Sander en de kloof. Het is een mooi compact boek met concrete ideeën om de kloof in Nederland te verkleinen. Het leest prettig qua toon en uitlegniveau. Voor publiek met een 3F-leesniveau of hoger wordt voldoende uitgelegd, zonder storend belerend te worden; voor mensen met een leesniveau 2F of lager zal het boekje toch nog wel wat lastige termen kennen.

Inhoudelijk doet Schimmelpenninck heldere voorstellen waar ik mij grotendeels in kan vinden. Maar als liberaal zie ik niet echt iets in de sociale diensttijd. Andersom zal een conservatieve CDA’er zichzelf waarschijnlijk in enkele andere voorstellen niet kunnen vinden, dus bereikt het boek een breed publiek en voedt het een breed debat.

Wat ik mis in de voorstellen is het onvoorwaardelijk basisinkomen (UBI). Onderzoek laat zien dat sociale inzet vanzelf ontstaat vanwege financiële zekerheid en dan heb je dienstplicht om mensen tot inzet aan te zetten niet nodig. Maar toch: de auteur bereikt wel dat ik ga nadenken over hoe mensen tot sociale inzet komen, dus doel geslaagd.

Sybren Polet, Persoon/Onpersoon

Door | |
Plaats een reactie
Kaft van de verzamelbundel Persoon/Onpersoon van Sybren Polet.

Beoordeling:1 ster

Soms is poëzie geen fijne poëzie. Het past niet bij je, het is niet jouw stijl of je kunt er weinig mee. Dat heb ik sowieso al bij een deel van de Vijftigers, zoals een Gerrit Kouwenaar en soms bij het werk van Lucebert. Terwijl ik Vinkenoog en Campert wel kan waarderen. Polet bevindt zich onderaan mijn lijstje met favoriete Vijftigers. Het is te experimenteel, ik kan er te weinig mee en de dwarsdoorsnede van zijn werk die ik met Persoon/Onpersoon heb gekregen is voor mij voldoende geweest om hem verder links te laten liggen.

Toon Tellegen, Het komt goed

Door | |
Plaats een reactie
Kaft van de verhalenbundel Het komt goed van Toon Tellegen.

Beoordeling: 3 sterren

Hoewel ik een groot fan ben van het werk van Toon Tellegen, viel mij Het komt goed wat tegen. De taal blijft prachtig en de sfeer in de verhalen ook. Maar inhoudelijk worden de verhalen in deze bundel soms zo vaag, dat ik er niet meer helemaal wijs uit kom. Een aardig en lief boekje met een mooie kaft, maar geen topper.

The sound of music (regie: Robert Wise)

Door | |
Plaats een reactie
Filmposter van The sound of music
Filmposter van The sound of music

Beoordeling: 5 sterren

Ik heb The sound of music al heel lang niet gezien. De eerste keer dat ik hem zag moet ik een jaar of 11/12 zijn geweest. Mijn ouders hadden hem besteld uit de folder van de ECI en ik heb hem zitten kijken terwijl ik alleen thuis was in de kerstvakantie (wat de rest van het gezin ging doen, geen idee).

Het mooie is dat ik nu zie hoeveel meer er in de film zit dan je er als kind in ziet. Het acteerwerk is fantastsich en met heel kleine gebaartjes en met mimiek wordt een heel verhaal verteld: tussen de barones en Von Trapp, tussen Maria en Von Trapp, rondom de opkomst van het nazisme. De muziek heeft zijn eeuwigheidswaarde al wel bewezen en het is mooi om te zien dat mijn eigen kinderen 58 jaar na dat nog steeds kunnen genieten van deze film.

Joris Luyendijk, De zeven vinkjes

Door | |
Plaats een reactie
Kaft van het boek De Zeven Vinkjes van Joris Luyendijk

Beoordeling: 5 sterren

Ik hoorde als lid van De Correspondent natuurlijk al uitgebreid over De zeven vinkjes van Joris Luyendijk. Nu heb ik het ook echt gelezen en ben zeer enthousiast. Het boek is helder geschreven en biedt een compact kader om naar het thema representatie te kijken. En ja, het slaat een aantal zaken plat en slaat een aantal zaken over en vereenvoudigt de wereld die oneindig complex is tot zeven vinkjes. Maar het geeft wel woorden aan wat veel mensen zien gebeuren, ervaren om zich heen of waar ze zich aan ergeren. Ik kan nu goed benoemen waarom hockey ook een subcultuur is (heel veel vinkjes) en niet alleen hiphoppende en skatende grafitispuiters uit een achterbuurt (geen vinkjes) zoals het stereotiepe beeld wil. Een boekje dat iedereen (vooral mensen mét zeven vinkjes) tot zich zou moeten nemen.

Marieke Lucas Rijneveld, Het warmtefront

Door | | ,
Plaats een reactie
Kaft van het boek Warmtefront van Marieke Lucas Rijneveld.

Beoordeling: 4 sterren

Warmtefront is een veel toegankelijker boek dan haar andere werk, zoals Mijn lieve gunsteling of De avond is ongemak. En toch is dit boek heel herkenbaar voor wie dat werkt kent, omdat de personages allemaal in hetzelfde universum lijken te wonen. Daarin lijkt het werk erg op de door Rijneveld bewonderde Jan Wolkers: natuur, zonderlinge mensen en verbanden binnen en tussen boeken in het oeuvre.

De schetsen in Warmtefront vormen een nostalgisch beeld van een dorp van weleer. Een leuk boek om cadeau te krijgen van je zoon (van zijn eigen geld!) voor Sinterklaas.

Stijn de Paepe, De mooiste dagverzen

Door | |
Plaats een reactie
Kaft van de dichtbundel De mooiste Dagverzen van Stijn de Paepe.

Beoordeling: 4 sterren

Ik was al jaren fan van Stijn de Paepe op Twitter. En wat zonde dat deze taalvirtuoos, moderne rederijker en scherpe dichter zo jong dood moest gaan. Ik ben ook fan van deze bundel, maar ik ben wel bang dat hij snel in vergetelheid zal raken. Zijn poëzie is zo vastgeklonken aan het nieuws van de dag, dat over 10 jaar niemand meer precies snapt waar het over ging.