Philip Huff, Dagen van gras

De kaft van het boek Dagen van Gras van Philip Huff
Voorkant van het boek Dagen van Gras van Philip Huff

Beoordeling: 3 sterren

Er gebeurt niet zo veel in Dagen van gras en toch gebeurt er een heleboel. Je leeft helemaal mee in de binnenwereld van hoofdpersoon Ben die in zijn puberteit rondhangt. Hij doet dus niet heel veel, maar langzaam zakt hij weg in een psychose. Op een bepaalde manier doet de leegheid van Bens bestaan en de saaiheid van het verhaal denken aan De Avonden. Dit boek leest wel sneller dan dat van Reve en raakt ook minder diep de ziel van een generatie. Het verhaal zelf bleef mij niet echt bij: een maand na het lezen moest ik opzoeken waar het ook weer over ging. Ik heb me vermaakt, maar dat is het dan ook wel.

Rango (regie: Gore Verbinski)

Filmposter van de film Rango

Beoordeling: 4 sterren

Rango sprak me in eerste instantie niet zo aan op basis van de poster en trailer. Maar deze inmiddels 12 jaar oude film bleek opvallend leuk. De vormgeving was erg mooi en het verhaal bevat veel grappige verwijzingen naar westerns. Ik heb daarvan vast meer dan de helft gemist, gezien mijn beperkte westernkennis. Het verhaal is spannend en zoveel jaar na dato nog steeds erg mooi.

Miles Davis: Birth of the Cool (regie: Stanley Nelson Jr.)

Filmposter van Miles Davis Birth of the cool.

Beoordeling: 4 sterren

De documentaire Miles Davis: birth of the cool geeft een mooie dwarsdoorsnede van het leven van deze jazzgrootheid. Zijn muziek vormt de leidraad en daarmee een mooie basis voor de rest van het verhaal. Het laat niet alleen de mooie kanten van het leven zien, zoals bij Queen wel gebeurde, maar past meer in de lijn van Walk the line. Maar dan als mooi gemaakt documentaire. Liefhebber van jazz? Op naar Netflix!

Everything, everywhere all at once (regie: Daniel Kwan&Daniel Scheinert)

Poster van de film Everything Everywhere all at once
Poster van de film Everything Everywhere all at once

Beoordeling:5 sterren 

Everything Everywhere all at once is een bijzondere film. Het is een combinatie van The Matrix en Kick Ass met daarbij ook wat arthouse- en familiedrama-invloeden. En die hele mix is prachtig in balans. De film is verder mooi gemaakt met goede special effects, prachtige sfeerbeelden, briljant ingerichte decors en een mooi samenhangend verhaal waarbij je wel actief moet blijven opletten. En dat terwijl ik de film alleen maar ging kijken omdat Michelle Yeoh de hoofdrol speelt. Een Oscar meer dan waard en in tegenstelling tot sommige andere winnaars ook vijf sterren van mij.

Aleid Truijens, Leven in de verbeelding. Hella S. Haasse 1918-2011

Kaft van het boek Aleid Truijens, Leven in de verbeelding. Hella S. Haasse 1918-2011

Beoordeling: 3 sterren

Op 27 september 2023 interview ik Aleid Truijens bij het Literair Café Helmond. En ter voorbereiding las ik haar biografie van Hella Haasse. Van die schrijfster las ik diverse boeken, waaronder Dat weet ik zelf niet (boekenweekgeschenk 1959), Transit (boekenweekgeschenk 1994), De ingewijden, Sleuteloog en uiteraard Oeroeg (boekenweekgeschenk 1948). En ik heb een bijzondere band met haar doordat ik in de Volkskrant terecht kwam vlak na haar overlijden.

De biografie is zeer gedetailleerd geworden. Je kunt het leven van Haasse echt volgen, maar het tempo dat daardoor nogal laag ligt is in het begin erg wennen. Truijens gaat uitgebreid in op het leven en de verschillende boeken van de auteur. Als Haasse niet meer schrijft gaat het tempo flink omhoog, wat natuurlijk niet onlogisch is. En dat resulteert in een zeer complete maar ook erg overvolle biografie. En die biografie roept enkele vragen op die ik graag meeneem naar 27 september. Zo zegt Haasse over haar eigen werk dat je gaat zien wat haar bezighoudt in haar werk. Is dat ook zo?

Sluit de toon van de biografie ook aan bij de toon van Haasses schrijfwerk? Hoe zou Mulisch tegen Haassse hebben aangekeken: het lijkt mij geen gemakkelijke tante. Staat haar werk inderdaad zo centraal in haar leven als ze zelf zegt? Is ze nu wel of geen feministe? En is het huwelijk inderdaad een terugkerend motief in haar werk? Of is dat maar interpretatie van de biograaf? We gaan het horen.

Sappho, Gedichten

Kaft van het boek Gedichten van Sappho

Beoordeling: 2 sterren

Pas als je naar het originele materiaal gaat kijken, ontdek je wat het echt is. Dat heb ik bij Sappho onlangs gedaan en zo ontdekte ik, dat er van haar gedichten vooral fragmenten over zijn. Nooit geweten!

In die fragmenten zie je dat ze een eigen sterke stijl heeft, maar echt volgen kun je de inhoud helaas niet meer. De mythe is groter dan wat er nog over is. Historisch interessanter dan als literair object.

Lize Spit, Eerlijke vinder

Kaft van het boek Eerlijke Vinder van Lize Spit

Beoordeling: 2 sterren

Het is toch jammer dat in een boek alleen de laatste scène mooi beschreven is. Dat is bij Eerlijke vinder van Lize Spit het geval. Het boek blijft je ook niet bij en dat is jammer, omdat het boekenweekgeschenk een goede reeks heeft gehad de laatste jaren (zie 2020, 2021, 2022).

Bij Spit zijn de eerste 90 bladzijdes een tergend trage aanloop naar die slotscène. En ondertussen strooit Spit met details die nadere uitwerking behoeven maar waarvoor ze in zo’n boekenweekgeschenk te weinig ruimte had. Daardoor staat het boek vol losse eindjes. Nu duimen voor een beter boek in 2024.

Marita Mathijsen, L, de lezer van de 19e eeuw

Kaft van L, lezer in de 19e eeuw

Beoordeling: 4 sterren

L, is een interessant boek dat een bijzonderuitgangspunt heeft. Met L wil Marita Mathijsen ons laten zien wat de lezer van de 19e eeuw las. Wat we in de literatuurgeschiedenis bestuderen en wat de negentiende-eeuwer heeft ervaren en wat de verschillen daartussen zijn.

Door de lezer als personage in te voegen, weet Mathijsen de ervaring van de mensen van toen goed te laten zien. Je kijkt met andere ogen dan als historisch geïnteresseerde persoon uit de 21e eeuw. Dat ’trucje gaat na verloop van tijd en ook afhankelijk van de mate waarin het deelonderwerp je interesseert soms vervelen.

Gelukkig kun je kiezen of je die gedeeltes leest of niet, want ook zonder is het een heldere uiteenzetting. De continue stijlwisseling tussen de feitelijke gedeeltes en belevende L, vraagt wel wat van de lezer, maar het is een bijzonder boek geworden dat aanbeveling verdient..

Le fabuleux destin d’Amélie Poulain (regie: Jean-Pierre Jeunet)

Filmposter van Le Fabuleau Destin d'Amelie Poulin

Beoordeling: 5 sterren

In 2002 toen ik ging studeren was Le fabuleux destin d’Amelie Poulain een hit. Destijds heb ik de film meerdere keren gezien (twee of drie keer denk ik). Nu zie ik hem pas weer, omdat Daan de muziek van de film speelt op zijn piano. En wat blijft het een mooie film! Het verhaal is lief, de vorm ontzettend grappig en de sfeerbeelden prachtig. Het blijft wat mij betreft een vijfsterrenfilm.

Sander Schimmelpenninck, Sander en de brug

De kaft van het boek Sander en de Brug van Sander Schimmelpenninck.

Beoordeling: 4 sterren

Sander en de brug is het vervolg op de interessante tv-serie Sander en de kloof. Het is een mooi compact boek met concrete ideeën om de kloof in Nederland te verkleinen. Het leest prettig qua toon en uitlegniveau. Voor publiek met een 3F-leesniveau of hoger wordt voldoende uitgelegd, zonder storend belerend te worden; voor mensen met een leesniveau 2F of lager zal het boekje toch nog wel wat lastige termen kennen.

Inhoudelijk doet Schimmelpenninck heldere voorstellen waar ik mij grotendeels in kan vinden. Maar als liberaal zie ik niet echt iets in de sociale diensttijd. Andersom zal een conservatieve CDA’er zichzelf waarschijnlijk in enkele andere voorstellen niet kunnen vinden, dus bereikt het boek een breed publiek en voedt het een breed debat.

Wat ik mis in de voorstellen is het onvoorwaardelijk basisinkomen (UBI). Onderzoek laat zien dat sociale inzet vanzelf ontstaat vanwege financiële zekerheid en dan heb je dienstplicht om mensen tot inzet aan te zetten niet nodig. Maar toch: de auteur bereikt wel dat ik ga nadenken over hoe mensen tot sociale inzet komen, dus doel geslaagd.