James Bond: A view to a kill (regie: John Glen)

A View To A Kill PosterBeoordeling: 4 sterren

Er valt een heleboel aan te merken op A view to a kill. Misschien verdient deze film wel geen vier sterren. Maar deze film maakt toen ik 9 a 10 was zo’n grote indruk, dat ik begin met wat ik goed vind aan de film.

Het verhaal is passend bij de tijd: een nieuwe schurk, nieuwe techniek, nieuwe omgeving. Ook zet Grace Jones een erg krachtige vrouwelijke slechterik neer, sterker in elk geval dan Christopher Walken. De achtervolging door Parijs is spannend en leuk, de achtervolging met de brandweerwagen is spectaculair.

Maar wat is er dan mis, dat is helaas eigenlijk meer dan het goede. Roger Moore (en Moneypenny) is te oud voor zijn rol. Net als Sean Connery in Diamonds are forever is ook Roger Moore net iets te lang doorgegaan met zijn rol als 007.
Daarnaast is er naast de goede achtervolgingsscènes ook weer (als opener) een ski-scène, net als in For your eyes only, The spy who loved me, On her majesty’s secret service en diverse andere.
Dan de Bond-girl. Tanya Roberts, die ik me bewuster van That 70’s show herinner dan van deze Bond-film, zet een sullige, nuffige, domme bimbo neer. Blijkbaar is dat het enige dat ze kan spelen. Er is daardoor totaal geen spanning tussen haar en Bond, waar die er in veel andere Bond-films wel is. De spanning tussen Bond en May Day is vele malen groter.

Een klassieker in mijn ogen, maar dat is meer op sentiment gestoeld, dan op de kwaliteit van de film. Dat had ik al eerder, maar daaraan moet je ook kunnen toegeven.

James Bond: Octopussy (regie: John Glen)

OctopussyBeoordeling: 5 sterren

Deze briljante Bond kan ik me nog erg goed herinneren. De film maakt, zelfs voor een film die ruim een jaar ouder is dan ik, nog steeds indruk. Veel scènes uit de film kan ik me goed herinneren. De intrige, het verraad van de Russen, het verhaal: het zit allemaal strak in elkaar.

Daarnaast hebben de makers de achtervolging opnieuw uitgevonden, die daardoor spannend zijn en de film meer naar deze tijd stapt. Bovendien maakt ook de techniek een duidelijke stap richting onze tijd met een pc op het bureau van Moneypenny bijvoorbeeld.

Deze film heeft alles wat een goede Bond nodig heeft, inclusief Roger Moore. Niks op aan te merken, weinig aan toe te voegen.

James Bond: For your eyes only (regie: John Glen)

For your eyes onlyBeoordeling: 4 sterren

Met For your eyes only grijpen de mankers van James Bond weer terug op de meer traditionele Bond, na een uitstapje in de ruimte. Dat heeft positieve kanten, maar ik heb ook wel een enkele kritische noot te kraken.

De film begint met een gave openingsscène, waarin symbolisch afscheid wordt genomen van het verleden (een breuk met de traditie, zo lijkt het), maar er wordt daarmee ook direct ingezet op een ander type film. James Bond gaat wat ruigere actie aan, zo lijkt de boodschap.

De film rijgt zichzelf vervolgens aaneen van de ene spannende scène naar de volgende, maar het is helaas minder een verhaal dan een reeks scènes. Deze film kent wel weer de typische James Bond humor, zoals de koe die Bond nakijkt wanneer hij met zijn ski’s de bobsleebaan uitvliegt.

Maar er zit dus alweer(!) een skiscène in, zoals ook al in On her majesty’s secret service en een duikscène zoals in Thunderball. Toch voegen de makers er wel weer wat aan toe, zoals hier een bobsleebaan om overheen te skiën en dat maakt dat deze film net iets extra’s heeft ten opzichte van enkele vorige. Maar iets meer originaliteit zou binnen de kaders van een echte Bond mooi zijn.

James Bond: Moonraker (regie: Lewis Gilbert)

MoonrakerBeoordeling: 4 sterren

Vroeger vond ik Moonraker één van de beste James Bondfilms. Maar nu ik de film opnieuw gezien heb, is mijn waardering voor de film toch wat minder groot. Toch merk ik wel vanuit sentimentele gronden, dat het me moeite kost om de film maar drie sterren te geven.

Met Moonraker hebben de filmmakers een poging gedaan de verhalen weer naar de eigen tijd te brengen. Maar de Bondmakers hebben te veel hun beste gedaan om Star Wars te immiteren. Het is meer een science fictionfilm geworden, dan een spionnenfilm of actiefilm. Het grote ruimtegevecht is lachwekkend, evenals het amateuristisch gespeelde gewichtsloos zijn.

Moore blijft echter een briljante Bond en ook Jaws is een icoon die in deze  film een mooie rol heeft. Zijn verliefdheid op het meisje met de blonde vlechtjes is karikaturaal, maar humoristisch. Ook kent het verhaal mooie wendingen en enkele spannende momenten.

Met Moonraker blijft James Bond een filmreeks die veel zegt over de tijd waarin de film is gemaakt. Dat was met You only live twice al het geval en dat is in dit geval (helaas minder geslaagd) opnieuw gebeurd.

James Bond: The spy who loved me (regie: Lewis Gilbert)

The spy who loved meBeoordeling: 4 sterren

The spy who loved me is een leuke en goede James Bondfilm. De strijd tussen Triple X en Bond is een leuk gegeven, Jaws is natuurlijk een iconische slechterik, Stromburg is de typische Bond-tegenstander. Roger Moore begin langzaam wat ouder te worden (50) en het flirten met krijgt een wat tacky karakter, zeker wanneer je bedenkt dat 20 jaar jongere Barbara Bach meestal het lijdend voorwerp is.

Wat verder opvalt bij deze film is de locatie waar uiteindelijk alles bij elkaar komt, Stromburgs hoofdkwartier. Deze lijkt erg op de vulkaan uit You only live twice. Misschien dat de overeenkomst in regie maakt dat deze parallellen zichtbaar worden.

Een leuke Bond-film die in een reeks erg goede zit met The man with the golden gun en Live and let die.

James Bond: The man with the golden gun (regie: Guy Hamilton)

Beoordeling: 5 sterren

Zolang als ik James Bondfilms kijk en dat is zo ongeveer sinds mijn 10e levensjaar, is The man with the golden gun mijn absolute favoriet. Inmiddels staan er nog enkele andere naast, waaronder Skyfall en You only live twice, maar deze blijft één van de toppers.

Wat maakt deze film goed? Een bijzondere en interessante crimineel, Roger Moore, het vernuft van James Bond om buiten Scaramanga’s box te denken, Nick Nack, de locaties, kortom eigenlijk alles!

James Bond: Live and let die (regie: Guy Hamilton)

Live and let die

Beoordeling: 4 sterren

In deze eerste James Bond met Roger Moore ga ik alleerst even bij deze man stilstaan. Ik ben altijd een zeer groot fan geweest van Moore als Bond, zo ook in deze eerste film met hem in de hoofdrol: Live and let die. De gereserveerheid, de droge humor, de typische ‘Britishness’, het is allemaal dat waar ik ook op mijn 11e al op viel.

Bovendien is Live and let die een mooie nieuwe doorstart in de reeks Bond-films. Waar de laatste film met Sean Connerey een dipje betrof is dit weer een erg leuke film. Dat begint al met het zeer sterke openingsnummer van Paul McCartney. Daarnaast lopen er in weer slechterikken rond in deze film met een ijzersterk karakter. De locaties en soms absurde zaken die daar voorvallen, zoals de begrafenismars die tot tweemaal toe voorbij komt, zijn mooi en gevarieerd.

Wat valt er dan tegen aan de film, want het bovenstaande lijkt naar een vijfsterrenfilm te leiden? De ontzettend lange achtervolgingen. Blijkbaar was dat in de jaren ’60 en ’70 mode want ook in Thunderball en On her majesty’s secret service had ik hier al moeite mee. Als ik langdurige achtervolgingen wil zien, ga ik wel naar de Tour de France of een marathon kijken. Maar die vier sterren is Live and let die meer dan waard.

James Bond: Diamonds are forever (regie: Guy Hamilton)

Beoordeling: 3 sterren

Het leuke aan deze James Bond is dat ik de locaties in Diamonds are forever bijna allemaal ken: Amsterdam uiteraard en ook Las Vegas en omgeving vanwege onze huwelijksreis. Bovendien hebben Jessie en ik in 2012 zelf in hotel Tropicana gelogeerd tijdens ons verblijf in de pokerhoofdstad van de VS. En opvallend genoeg was Circus Circus destijds een mogelijke Bond-locatie, terwijl wij bij ons bezoek aan dit casino en hotel de term ‘white trash’ in de mond namen. Er is wat veranderd in de laatste decennia.

Maar als dat het leuke is, wat is er dan minder? Sean Connery begint een beetje oud te worden, de openingsscène gaat wel erg hard en het verhaal is niet zo goed. De film weet niet te boeien en het verhaal is erg lastig te volgen. Wanneer je een James Bond moet kijken met een aantekeningenboekje maakt dat de ervaring wel minder. Een mindere Bond, maar nog wel voldoende.

James Bond: On her majesty’s secret service (regie: Peter R. Hunt)

James Bond: On her majesty's secret serviceBeoordeling: 3 sterren

On her majesty’s secret service is een veelbekritiseerde Bondfilm. George Lazenby zou geen goede vertolking van James Bond neerzetten. Met die kritiek ben ik het niet eens. Het acteerwerk van Lazenby is niet storend of of onder de maat.

Wat wel onder de maat is, is de rest van de film. Waar Thunderball inzakte door de lange onderwaterscènes, heeft On her majesty’s secret service dat door de vele en lange achtervolgingen op ski’s. Dat Lazenby en enkele andere acteurs kunnen skiën geloof ik na verloop van tijd wel.

Bovendien mis ik nog wat: de techniek. James Bond loopt (en skiet!) vriendelijk rond, maar de gadgets van Q of een raket om in de ruimte capsules te kunnen ontvoeren horen wat mij betreft echt wel bij een goede Bondfilm. Dat James boven op de berg in een soort walhalla vol gewillige vrouwen terechtkomt doet aan dit gemis niets af.

De film is te langgerekt, kent te weinig afwisseling en is daardoor echt minder dan bijvoorbeeld zijn voorganger You only live twice. Maar voldoende is hij wel.

James Bond: You only live twice (regie: Lewis Gilbert)

James Bond: You only live twiceBeoordeling: 5 sterren

You only live twice is een van de beste James Bonds die ik ooit gezien heb. Deze herinner ik me bovendien goed van rond mijn 12e toen ik veel Bonds op tv keek.

Niet alleen is het verhaal sterk en kent het alle typische kenmerken voor een Bondfilm, zoals een in koffers vervoerbare helikopter (Little Nellie), een groot gevecht tussen ‘de goeden en de slechten’, prachtige locaties en een kennismaking met een andere cultuur. Ook komt daar in deze film bovendien het futuristsche van de spacerace tussen Rusland en de VS, met de ontvoeringen in de ruimte door SPECTRE bij.

Kortom: alles wat ik zoek in Bond zit in You only live twice, die daarmee op hetzelfde niveau komt als o.a. Skyfall.