Beoordeling: 
The social network is inmiddels een aantal jaren oud, maar zeker nu Meta/Facebook minder positief in beeld komt, is het mooi deze film nog eens te kijken. Het is geen briljante film, zowel het acteerwerk als het verhaal voelt een beetje stroef. Maar hoewel Zuckerberg destijds aangaf dat hij zich niet herkende in film, is de manier waarop hij is geportretteerd inmiddels herkenbaar in zijn optredens in de Senaat onder andere.
Beoordeling: 
Een documentaire kijken over iets waar je uitkomst al van weet, waarbij de uitkomst de climax van de documentaire wordt, is niet altijd even handig. Het levert dan een verhaal op dat voorspelbaar wordt. Een andere invalshoek pakken is dan soms een goede oplossing. Bij Knock down the house zit het interessante niet in de zetel die AOC pakt, maar in de reis van de andere vrouwen die een gooi doen naar de macht. De vervlochten verhalen met alle ups en downs en het feit dat er een generatie opstaat is wat deze documentaire interessant maakt. Voor iedereen met een politiek hart: deze moet je willen zien.
Beoordeling:
Benedict Cumberbatch, Alan Turing, cryptografie: mijn verwachtingen waren hoog gespannen. En die werden behoorlijk goed waargemaakt. Zoals het een goede biopic betaamd leer je meer kennen over de persoonlijke achtergrond en diepere gevoelens van de hoofdpersoon. Bij Turing is zijn homoseksualiteit in de jaren ’40 van de vorige eeuw een dramatisch mooi uitgangspunt, waar de filmmakers goed gebruik van hebben gemaakt. Maar ook de spanning rondom de Tweede Wereldoorlog en een man met een haast onbereikbaar doel zijn belangrijke ingrediënten. Het enige jammere is dat je al weet dat de machine van Turing uiteindelijk succes zal hebben, wat een deel van die spanning wegneemt.
Beoordeling:
Big Fish is een aardige film, maar laat vooral zien waar de oorsprong ligt van het kunstje dat Burton in veel films toepast. Zowel de vormgeving als de acteerwijze beginnen hier. Bovendien zie je dat Burton behoorlijk naar Forest Gump heeft gekeken voor deze film. Ik heb me vermaakt, maar ik was niet echt verrast.
Beoordeling:
Ghostbusters kwam uit in mijn geboortejaar. En ik ken de naam vooral van de tekenfilmserie uit mijn jeugd. Maar ik had de oorspronkelijke film nooit gezien. En het was leuk om deze een keer helemaal gezien te hebben. Je ziet wel dat de tand des tijds wat doet met de film, maar voor een film van bijna 40 jaar oud is hij nog steeds best leuk. Geen briljante film, maar vermakelijk.
Beoordeling:
Encanto is een hit. De muziek staat bij ons thuis regelmatig op en de film is een aantal maal al bekeken. Maar mij raakt hij niet zo. Ja, de nummers zijn wel goed, maar niet opvallend goed. En de sfeer van de film is goed, maar die van Raya of Frozen spreken me meer aan. En dan is er het verhaal dat ik erg rommelig vind. En om een film nou alleen te kijken vanwege wat leuke muziek en een aardig sfeertje, dat gaat mij te ver.
Beoordeling: 
Als je kinderen hebt, ga je vanzelf je eigen jeugdklassiekers aan je kinderen voorschotelen. En dat doen we dus ook met Home Alone. We hebben 3, 4 en 5 ook gekeken, maar daar ga ik niets over zeggen. Maar Home Alone & Home Alone 2: Lost in New York blijven supersterke films. Ze geven een goed gevoel en zoals ik zelf dubbel lach (en stiekem nog steeds lig), lachen ook mijn kinderen zich helemaal scheel bij deze films. En stiekem vind ik film 2 nog mooier dan het origineel. Ze blijven vijf sterren meer dan waard!
Beoordeling:
Er verschijnen erg veel kerstfilms. En lang niet allemaal zijn ze goed, maar A boy called Christmas is een erg mooie. Maar het scheelt ook dat dit een boekverfilming is, dan zijn de verhalen meestal diepgaander. Het verhaal is goed en de film is met smaak gemaakt: mooie beelden, decors en cameravoering. Ook de cast is ontzettend sterk. Het enige minpunt aan deze film is de voorspelbaarheid, maar ja, dat hoort ook wel een beetje bij het genre.
Beoordeling:
Wat hebben we lang op deze film moeten wachten. Jessie en ik waren al van plan om in 2020 te gaan, maar ja… lockdowns. Ondanks alle kritiek die er ook op deze film is geweest, vind ik No time to die een goede en mooie afsluiting Bond. Het is een lange film (2,5 uur) maar dat voelt niet zo. Er zitten veel mooie knipogen in naar oude Bonds en ook sluit de film mooi aan op Spectre. Maar Skyfall was bijvoorbeeld veel beter.
Beoordeling:
Yes day was een hypeje onder basisschoolleerlingen bij ons in de buurt. Het is ook wel een droom van veel kinderen: zij zijn de baas en ouders moeten doen wat de kinderen willen. Het verhaal zit dan ook vrolijk in elkaar, gericht op het gezin en met een (zij het wat oppervlakkige) diepere laag. Maar zoals met veel gezinsfilms is deze ook best voorspelbaar. Het lijntje loopt van slapstick naar slapstick en maakt vooral dat kinderen zelf ook een yes day willen.