Wim Pelgrim » Tag » filmbespreking

Tag archieven: filmbespreking

Beauty and the Beast (regie: Gary Trousdale & Kirk Wise)

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 4 sterren

In de film Beauty and the Beast volg je de avonturen van Belle, een vrolijke jonge vrouw die in het kasteel belandt van een prins die in een mysterieus beest is veranderd. Met de hulp van het betoverde personeel van het kasteel leert Belle al snel de belangrijkste les die er is: ware schoonheid zit van binnen.

Wat is er leuker dan op een willekeurige zaterdagavond een videoband (voor wie niet meer weet wat dat is: check Wikipedia) van Disney uit de kast pakken en je weer even helemaal kind voelen. Dat is wat Jessie en ik onlangs deden met Beauty and the Beast. Hoewel de kwaliteit van het beeld op een videoband niet echt briljant is, hebben we erg genoten van deze film. Beauty and the Beast is een echte Disney Classic: een sprookje vol aansprekende muziek, personages waar je je in kunt inleven en uiteraard een happy end.  Wat daarbij wel opvalt, is dat veel van deze films soortgelijke elementen hebben, zoals een grappige badscène, de slechterik die zichzelf dodelijk verwond (en niet door een ander wordt vermoord) en een duidelijke moraal. Toch winnen de plussen van de nostalgie het van de minnen van de  ‘deskundige’ benadering.

Angels & Demons (regie: Ron Howard)

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 5 sterren

In dit vervolg op de Da Vinci Code wordt professor Robert Langdon om hulp gevraagd bij het oplossen van de moord op een wetenschapper. Hij ontdekt dat de Illuminati, een doodgewaande, mysterieuze sekte, een bom onder het Vaticaan heeft gelegd, net tijdens een conclaaf. Samen met de dochter van de wetenschapper, Vittoria Vetra, volgt Langdon een eeuwenoud spoor dwars door Rome om de daders te pakken…*

Waar ik al superenthousiast was over de Da Vinci Code, nu ben ik nog enthousiaster over Angels & Demons. Deze film is duisterder dan de vorige verfilmde Dan Brown en daardoor nog veel spannender. Hoewel het verhaal wat minder geloofwaardig is (antimaterie die in een soort hypermoderne reageerbuis wordt bewaard), is de speurtocht spannender doordat deze rond de standbeelden van één kunstenaar (Bernini) in één stad wordt gevoerd. Wel zijn een aantal denkstappen wel erg groot in deze film (daar is volgens Jessie Mensink in het boek meer tijd voor genomen). Een aanrader voor iedereen die van intelligente whodunits houdt.

*Bron: dvd-hoes Angels and Demons

Finding Neverland (regie: Marc Forster)

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 4 sterren

Londen, 1904. Toneelschrijver James M. Barrie (Johnny Depp) voelt zich geklemd in de regels van zijn bestaan. Hij vindt toevlucht in zijn kleurrijke fantasie waarin alles mogelijk is. Wanneer hij weduwe Sylvia (Kate Winslet) en haar vier kinderen ontmoet, vindt Barrie de inspiratie voor zijn bekendste werk: Peter Pan. Hij deelt met de familie de magie van het geloven in je eigen fantasie zodat een wereld ontstaat waarin alles mogelijk is.*

Eens in de zoveel jaar verschijnt er een film die de achtergrond laat zien bij een bekend toneelstuk of boek. Zo was ik helemaal weg van Shakespeare in love toen ik een jaar of 15 was en zelf mijn eerste toneelstukken schreef. Finding Neverland is er ook zo één en daarbij vond en vind ik het verhaal van Peter Pan een fantastisch verhaal. De uitvoering mist echter iets. Waar ik bij Shakespeare in love zelf gegrepen werd door Shakespeares enthousiasme om te schrijven, mist deze film toch net die sprankel die het een topfilm maakt. De aankondiging dat de film een Oscar heeft gewonnen doet meer vermoeden, maar het blijkt te gaan om beste muziek; en die was mij nou niet echt opgevallen bij het kijken. Het is een goede Hollywood-film, zeer vermakelijk en mooi gemaakt. Ook de acteurs (Johnny Depp onder andere) maken het een leuke film om te kijken en dat moet je ook zeker doen, maar het mist net iets: vier sterren.

*Bron: MovieMeter.nl

Sarah’s key / Haar naam was Sarah (regie: Gilles Paquet-Brenner)

Door | | ,
Plaats een reactie

Beoordeling: 3 sterren

De tienjarige Sarah wordt in de nacht van 16 juli 1942 samen met haar ouders opgepakt en naar het Vélodrome d’Hiver in Parijs gebracht, waar duizenden joden worden verzameld voor deportatie. Niemand heeft echter gezien dat Sarah haar kleine broertje Michel in een kast opsloot, net voordat de politie het appartement binnendrong. Zestig jaar later krijgt Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs, de opdracht een artikel te schrijven over deze razzia, een inktzwarte bladzijde in de Franse geschiedenis. Ze gaat op zoek in archieven, en via het dossier van Sarah ontdekt ze een goed verborgen geheim van haar eigen schoonfamilie.*

De dvd van een boekverfilming nodigt meestal uit tot het lezen van het boek (als je het boek niet al gelezen hebt natuurlijk). Zo niet deze film. Sarah’s key of Haar naam was Sarah of Elle s’appelait Sarah. De film is namelijk behoorlijk voorspelbaar en gaat van cliché naar cliché. Voorbeelden zijn de scheiding van gezinnen bij het kamp en de grote locomotief die eerst in beeld komt, waarna mensen in wagons worden geladen. Dergelijke beelden komen in elke Tweede Wereldoorlogfilm voorbij. De tweetaligheid is een mooi onderdeel van de film en het verhaal kent wel een enigszins originele verhaallijn, maar de zoektocht naar een verleden met alle wendingen van dien zijn ook niet nieuw. De film is best leuk en goed gemaakt, maar niet meer dan dat. Het boek hoef ik in elk geval niet meer te lezen.

*Bron: Bol.com

The king’s speech (regie: Tom Hooper)

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 5 sterren

Nadat zijn broer aftreedt wordt George nogal ongewild de nieuwe Koning van Engeland en gaat door het leven als George VI. Helaas stottert hij, wat niet echt Koninklijk overkomt. Hiervoor schakelt hij de hulp in van de onorthodoxe spraaktherapeut Lionel Logue wat resulteert in een reeks ongewone technieken en een bijzondere vriendschap.*

The king’s speech is in alles een briljante film: een briljante cast, prachtige omgevingen en decors, goede muziek, bijzonder camerawerk en het verhaal blijft van begin tot eind boeien. Een welverdiende Oscar-winnaar, een prachtige film en eigenlijk meer dan vijf sterren waard.

*Bron: MovieMeter.nl

Burlesque (regie: Steve Antin)

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 1 ster

Ali is een zangeres met een grote stem uit een kleine stad die vlucht voor ontbering en een onzekere toekomst om haar dromen waar te maken in Los Angeles. Ze belandt in The Burlesque Lounge, een majestueus maar in verval geraakt theater waar een bezield muzikaal gezelschap onderdak heeft. Tess, eigenares van de club en tevens ook de hoofdact, geeft Ali een baantje als serveerster. De overweldigende kostuums en de gedurfde choreografie in Burlesque verrukken de jonge zangeres, die zweert ooit zelf op het podium te staan. Met de hulp van een gevatte podiummeester en een barman, belandt Ali vanachter de bar op het podium. Met haar spectaculaire stem herstelt ze The Burlesque Lounge in haar oude glorie, tot een charismatische zakenman met een aanlokkelijk voorstel komt.*

Wat een ongelooflijk slechte film is dit zeg: Burlesque is een anderhalf uur durende videoclip van Christina Aguilera. En wie mij een beetje kent, weet dat ik er niet van houdt naar muziek te kijken (daar moet je naar luisteren). En wie ervan baalt dat ik bijna het volledige verhaal hierboven heb beschreven, geen punt. Het verhaal doet er toch niet toe. Het is allemaal erg gemakkelijk, goedkoop en doet te veel denken aan Moulin Rouge. Drie keer flut en eigenlijk is één ster nog te veel voor dit wanproduct om Christina Aguilera’s carrière een zetje in een andere richting te geven.

*Bron: FilmTotaal.nl

Annie M.G. (regie: Dana Nechushtan)

Door | | ,
2 Reacties

Beoordeling:5 sterren

Annie M.G. is een liefdesepos over het leven van Annie M.G. Schmidt. De serie vertelt het verhaal van de schuchtere domineesdochter uit Zeeland, die uitgroeit tot één van de meest geliefde schrijfsters van de twintigste eeuw. Annie laat met haar geestige en relativerende werk een nieuwe wind waaien in het naoorlogse Nederland. Privé is Annie een zoekende, hartstochtelijke vrouw, die verliefd wordt op een getrouwde man. Jarenlang is ze zijn minnares en op latere leeftijd de moeder van zijn kind. Een vrouw die hunkert naar liefde en er alles voor over heeft haar man gelukkig te maken tot in zijn – zelfgeregisseerde – dood. De serie is geïnspireerd op de biografie Anna, van Annejet van der Zijl.*

Toen de serie Annie MG werd uitgezonden op tv, wees mijn schoonmoeder mij vol enthousiasme op deze serie. Ik kreeg het echter niet voor elkaar de serie toen te volgen. Ik was dan ook erg blij toen ik deze serie toch nog te zien kreeg op dvd. Wat een prachtserie! De hoofdrolspeelster spelen fantastisch goed, evenals de overige acteurs, de muziek en het verhaal grijpen mooi in elkaar, ook de verhaallijnen (tegenwoordige en verleden tijd) grijpen mooi in elkaar. Omdat ik niet zo’n musicalfan ben, is de hoeveelheid muziek en de positionering van sommige nummers in mijn ogen (of oren?) niet optimaal, maar dat is zo’n klein smetje op dit blazoen, dat ik daar niet van wakker lig en vijf sterren geef aan deze mooie tv-serie. Dit maakt het bijna jammer dat ik Annejet van der Zijls boek net weg heb gedaan…

Bron: AnnieMG.nl

Black Swan (regie: Darren Aronofsky)

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 2 sterren

Balletdanseres Nina maakt deel uit van een balletgezelschap waarbinnen hevige concurrentie heerst. De belangrijkste danseres van dat moment, Beth, staat op het punt om te vertrekken en iedereen wil haar plaats innemen, te meer daar zij tot dan toe een hoofdrol vertolkte in het populaire Zwanenmeer-ballet van Tsjaikovski. Volgens artistiek leider Thomas Leroy heeft ze zeker talent, maar mist ze het één en ander op het mentale vlak. Ook moet ze afrekenen met haar speelzieke rivale Lily wil zij een kans maken om de hoofdrol te gaan vertolken.*

Black Swan wordt geprezen, Oscar-nominaties, lovende recensies… maar wat een flutfilm. Het verhaal is wat goedkoop, met opzichtige verwijzingen en parallellen met het Zwanenmeer, horrorachtige scènes en lesbische liefdesscènes die het toonbeeld vormen van goedkoop effectbejag. Wat echter nog het meest stoort is het proberen: de makers hebben vooral geprobeerd een heel bijzondere film te maken, maar dat ligt er zo dik bovenop, dat het nogal sneu wordt. Jammer van het goede acteerwerk van onder andere Natalie Portman en Mila Kunis, dus vooruit: twee sterren in plaats van één.

*Bron: MovieMeter.nl

Shrek (regie: Andrew Adamson & Vicky Jenson)

Door | |
1 reactie

Beoordeling: 4 sterren

Shrek woont in z’n eentje in een verlaten moeras, maar is daar geheel tevreden mee. Hij is immers een boeman en contact zoeken met mensen zou alleen maar leiden tot vervelende confrontaties met fakkels en hooivorken. Plotseling wordt Shreks rustige moeras overspoeld door een trucklading sprookjesfiguren. Prins Farquaad belooft Shrek dat hij zijn moeras weer terugkrijgt als hij Prinses Fiona naar hem weet te brengen. Samen met Donkey gaat Shrek op pad om Fiona van de draak te redden…

Na het zien van Shrek 4 – Forever after hebben we deel 1 maar weer eens uit de kast gehaald. En na de delen 2, 3 en 4, valt deel 1 een beetje tegen. De film is leuk en origineel, maar ik miste Puss in Boots toch wel en de graphics waren (logischerwijs) ook nog niet 100%. Daarnaast waren de verwijzingen en grapjes niet zo leuk als ik me herinner. Toch blijft Shrek een supergrappige film, een aanrader en een blijvertje!

Two lovers (regie: James Gray)

Door | |
Plaats een reactie

Two Lovers Beoordeling: 4 sterren

Leonard (Joaquin Phoenix) is na afloop van een pijnlijke relatie tijdelijk weer bij zijn ouders ingetrokken. Zij proberen hem te koppelen aan Sandra (Vinessa Shaw), de dochter van een zakenrelatie. Maar dan valt Leonard als een blok voor de mysterieuze en aantrekkelijke buurvrouw Michelle (Gwyneth Paltrow). Deze heftige verliefdheid stelt Leonard voor een moeilijke keuze: volgt hij zijn hart of zijn verstand?*

De cast belooft een kwaliteitsfilm en dat wordt helemaal waargemaakt. De acteurs spelen briljant, de decors zijn prachtig en dragen bij aan de wat beklemmende sfeer in deze film. Het is op een filmhuisachtige manier gefilmd, niet zo strak alsde typische Hollywood blockbuster, maar dat maakt de film echt. Het enige minpunt is dat de film, zeker in de eerste helft, erg traag is. Toch blijf je de dag erna nog wel aan de film terugdenken. Een aanrader voor de liefhebber!

*Bron: dvd-hoes Two lovers