Beoordeling: 
Wat een baggerboek: niet te volgen, saai en warrig. Ik heb 1/3e gelezen en heb het boek toen weggelegd. Wat een prut. Wat mij betreft een onetrickpony met een eenmalig succes.
Jan Siebelink, Jas van belofte (boekenweekgeschenk 2019
Tag archieven: boekenweekgeschenk
Jacques den Haan, Adriaan Morriën & Charles Boost, Goed geboekt (boekenweekgeschenk 1954)
Beoordeling: 
Eindelijk weer eens een echt leuk boekenweekgeschenk. Het leukste van dit boekje vond ik het lezen van de verhalen zonder eerst te kijken welke auteur het betreft. En dan zie je dat de auteurs die we nu nog steeds kennen ook dan komen bovendrijven: Annie M.G. Schmidt, Hella Haasse (haar derde (bijdrage aan een) boekenweekgeschenk), Godfried Bomans en de mij nog onbekende Jac. van der Ster. Een erg goed geschenk, dus verdiend vijf sterren!
Clare Lennart, Op schrijversvoeten door Nederland (boekenweekgeschenk 1955)
Beoordeling: 
Toen ik onlangs P.J. Ritter besprak, was ik niet zo gecharmeerd van zijn manier van schrijven, terwijl het Boekenweekgeschenk wel een mooi tijdsbeeld gaf. Het jaar ervoor werd door Clare Lennart wel een zeer charmant schrijversbeeld neergezet met Op schrijversvoeten door Nederland. Haar bezoek aan verschillende schrijvers bevat veel prachtige observaties en mooie metaforen. Ze zet bovendien een geweldig sfeertje neer: het zijn echte mensen in echte ruimtes die echte verhalen vertellen. Ritter is klinischer.
P.H. Ritter jr., Ontmoetingen met schrijvers (boekenweekgeschenk 1956)
Beoordeling: 
Hoewel Ontmoetingen met schrijvers een mooi beeld geeft van het tijdperk 1900-1950, is dit Boekenweekgeschenk van 1956 toch echt te lang geleden verschenen. Het is gedateerd en slechts enkele fragmenten zijn nog echt interessant.
Daarom kom ik ook niet verder dan twee sterren, want ik kan wel veel positieve zaken nog verder noemen: de mooie anekdotes, de levensecht beschreven auteurs die daardoor erg menselijk worden, de vele vergeten namen waar je kennis mee kunt maken. Maar die vergeten namen, de gedateerdheid inhoudelijk dus, en de langdradige stijl (gedateerde stijl) maken het boekje niet aanbevelenswaardig. Maar wel leuk om een keer in handen gehad te hebben.
Griet op de Beeck, Gezien de feiten (boekenweekgeschenk 2018)
Beoordeling:
Je vraagt je af als je al andere recensies hebt gelezen over Gezien de feiten of je dan ook de moeite moet nemen om dit boek bij de enkels af te zagen. Maar ja, ik heb het gelezen, ik deel via mijn site alle boeken die ik lees, dus ook deze.
En teleurstellend dat het was! Ik heb eerder werk van Op de Beeck gelezen en daarover was ik enthousiast. Maar als je hetzelfde kunstje met dezelfde toon nogmaals en nogmaals uitvoert, wordt het sleets. En dan is het geen literatuur meer, maar lectuur of zelfs pulp.
Het verhaal is niet geloofwaardig, voorspelbaar en leest wel snel, maar blijft niet hangen. Volgend jaar hopelijk meer kwaliteit met Jan Siebelink.
Jacques Presser, De nacht der girondijnen (boekenweekgeschenk 1957)
Beoordeling: 
De nacht der girondijnen is een lastig te lezen novelle door de vele associaties. Naarmate het verhaal vordert, wordt het verhaal helderder en zijn de associaties beter te volgen. Maar dit maakt het verhaal lastig te volgen.
Met kennis achteraf, wanneer je het uiteindelijk best aangrijpende verhaal vanuit Westerbork hebt gelezen, kun je veel invullen. En dat maakt het boek uiteindelijk wel mooi. Maar het is niet mijn boek.
A. Defresne, Het gehucht (boekenweekgeschenk 1958)
Beoordeling:
Wat een saai, nikszeggend boek met een storende alwetende verteller. Hij kijkt neer op de mensen in Het gehucht. Het verhaal sleept zich wat voort na de aanvankelijke set dressing. Ik heb het boek wel uitgelezen, dus daarom krijgt het boek van mij twee sterren, maar nee, dit is een van de slechtste boekenweekgeschenken die ik gelezen heb.
Hella S. Haasse, Dat weet ik zelf niet (boekenweekgeschenk 1959)
Beoordeling:
Dat weet ik zelf niet is geen onaardig essay. Zelfs voor een boekenweekgeschenk dat bijna 70 jaar oud is, is het bij vlagen nog herkenbaar in het nu. De jeugd van tegenwoordig is in elke tijd een dankbaar onderwerp. Echt spannend wordt het essay echter niet, de stijl wordt wat opsommerig en slechts een week na het lezen van de tekst is mij niet meer bijgebleven waar het nou allemaal precies over ging.
Elisabeth de Jong-Keesing, De zalenman (boekenweekgeschenk 1960)
Beoordeling:
De zalenman is een ouder boekenweekgeschenk, een novelle uit de vooroorlogse traditie. De psychologische roman over een stervende patiënt in het ziekenhuis is een monologue interieur die aan de ene kant nogal saai lijkt, maar aan de andere kant genoeg weet te boeien om het boek vrij snel uit te lezen. Het tijdsbeeld dat het ziekenhuis uit het einde van de jaren ’50 oproept is mooi en wanneer de patiënt overlijdt aan het einde van het boek, voel je dat zelfs een beetje mee.
Herman Koch, Makkelijk leven (boekenweekgeschenk 2017)
Beoordeling:
Herman Koch kennen we van bestsellers en ook door mij gewaardeerde boeken als Het diner en Zomerhuis met zwembad. Als zo iemand dan een boekenweekgeschenk mag schrijven zijn de verwachtingen altijd wat hoog gespannen. Sommigen maken dat waar, zoals Tommy Wieringa. Herman Koch lost met Makkelijk leven de belofte niet helemaal in.
Het boek is een typische Koch met een hoofdpersoon die nogal cynisch tegen het een en ander aankijkt. Maar het is allemaal ook net iets te bekend: de zelfhulpgoeroe met zelf een probleem kennen we uit Love happens, de cynische blik uit Zomerhuis met zwembad en het verhaalverloop is ook niet erg onvoorspelbaar. Het is veel geneuzel zonder grote spanningsboog. Een aardig vermakelijk verhaal, maar ik had gehoopt op meer.