Beoordeling: 
Sommige films zijn klassiekers. Dan denk je meestal aan films als One flew over the cuckoo’s nest, maar The Truman Show is dat zeker ook. De film is prachtig gemaakt, zowel in meeleven met Truman als de algehele emotie in de film. Ook adresseert het een probleem dat in programma’s als Big Brother zichtbaar werd. En de film heeft prachtige teksten, die ik nu pas waardeer nu ik ouder ben en zie wat de schrijvers hebben gedaan. Nog nooit gezien? Ga hem kijken!
Beoordeling: 
Ik had van deze film de slecht recensies al gezien en alles wat erin staat klopt: het is een warrig verhaal en er komen zonder enige logische reden aliens voor in de film. De film lijkt vooral gericht op effectbejag en vervalt daarom maar in herhaling van situaties uit eerdere films. Bovendien valt de film qua verhaal buiten de buiten canon van de X-men. Ook is de uitvoering goedkoper, wat vooral in de slechtere kostuums, met name die van Mistique, zichtbaar is. Jammer.
Beoordeling:
Deze X-menfilm is de beste uit de reeks sinds de eerste film. De film is erg mooi gemaakt en doet qua sfeer een beetje Matrix-achtig aan. Vooral omdat in deze film een nieuwe invalshoek wordt gekozen door de regisseur van de eerste twee films. Een creatieve, goed gemaakte film die wat mij betreft de vijf sterren zeker verdient.
Beoordeling: 
X-men: First Class is weer een erg goede film in deze reeks. De stap die de film terugzet naar de begindagen van de X-men maakt het interessant. Bovendien biedt het een natuurlijke manier om in de film nieuwe acteurs te introduceren voor de belangrijkste rollen. Het verhaal is interessant en de vormgeving is mooi. Zo mooi als de eerste X-menfilm wordt het echter niet.
Beoordeling:
Oké, het kan dus echt slecht, zo’n prequel. De film roept bij de kijker geen enkel gevoel op. Het is vechten om het vechten, effect om het effect en extreem voorspelbaar. En dat terwijl Wolverine een interessante voorgeschiedenis heeft. Je had hier een prachtige kans en schiet zo ontzettend naast. Zeer teleurstellend.
Beoordeling: 
Na de eerste twee X-men films wordt het langzaam steeds minder goed. Het verhaal in deze derde film is wat dun en onsamenhangend en de film lijkt meer op effectbejag gericht, dan op de inhoud. X-men blijft voor mij een van de weinige (de enige) superheldenfranchise die ik leuk vindt, maar ik weet niet of ik nog verder moet kijken voor het nóg minder goed wordt.
Beoordeling:
Vervolgfilms zijn meestal minder dan hun voorganger en dat is bij X2 ook wel het geval. Maar 4 sterren in plaats van 5 is echt geen slechte score. De film zit zowel qua spel, cast en effecten net zo goed in elkaar als de vorige film. Alleen is het verhaal wat minder in balans: er worden diverse zijlijnen bewandeld en het hoofdverhaal heeft ook allerlei effectgerichte onderdelen. Maar nog steeds een erg goede film.
Beoordeling:
De eerste X-men zag ik in 2000 in de bioscoop. En wat een fantastische ervaring was dat. En nu ik de film 22 jaar later weer zie is die ervaring nog steeds ontzettend goed. De graphics zijn nauwelijks verouderd, het verhaal blijft goed en wat een sterrencast die hier echt goede personages neerzet. In het genre superheldenfilms zijn niet alle films even goed, hoewel ik ook andere goede heb gezien. Maar X-men heeft al mijn hele leven een speciaal plekje en dat geldt vooral ook voor deze film.
Met een abonnement op Disney+ ben ik toch maar weer eens naar wat Star Wars films gaan kijken. Ze zijn niet echt mijn ding (ik ben een echte Star Trekfan) en ik bleek zelfs vergeten dat ik over deel 3 en deel 4 al eens had gezien en hier besproken.
The Phantom Menace vind ik (in tegenstelling tot veel Star Warsfans) de leukste film uit de reeks. Attack of the Clones biedt mij te weinig verhaal om echt te blijven boeien. Maar als ik terugkijk naar wat ik over de andere delen schreef, sta ik daar nog steeds achter: de sfeer is mij te veel Lord of the Rings en te weinig Star Trek. Het is mij te veel een sprookje en dat trekt mij helaas niet.
Beoordeling:
Het is knap dat de makers van Sully een spannende film hebben weten te maken over een situatie die de hele wereld al kent en waarvan iedereen weet dat het goed afloopt. De gekozen invalshoek, de dagen dat het onderzoek naar schuld en onschuld liep, voegt die spanning toe. Je leeft ontzettend mee, omdat je meegaat in de twijfels die de filmmakers je voorleggen. De opluchting aan het einde komt ook echt binnen, mede door het briljante acteerwerk van Tom Hanks en regisseur Clint Eastwood.