Videotheek | Wim Pelgrim

Zoek naar:

The Muppets (regie: James Bobin)

Door Wim Pelgrim | 8 juni 2012 05:00 - 05:00 |13 november 2014 07:05 Videotheek

The Muppets 2011 Beoordeling:

De nieuwste film van de Muppets, origineel genoeg The Muppets getiteld, is een echte Muppet-klassieker. Het verhaal is goed in elkaar gezet, is geloofwaardig en past goed bij de werkelijke positie van The Muppets in onze samenleving. De zelfspot die daarmee wordt getoond is grappig en zeer te waarderen.

Het leuke van de Muppets zijn de grappen over de media, bekend mensen en de maatschappij. Daarbij valt op dat celebrity’s vaak ook voldoende zelfspot hebben om mee te werken. Ook de muziek is bij deze film weer briljant, waaronder een barbershopversie van Smell’s like teen spirit.

Het enige minpuntje aan de film zijn de kleine typische Disney-dingetjes die in de film zitten, zoals de typische Disney-slechterik, camerafilters en het soms wat overacteren.

Deze film maakt in elk geval dat ik graag weer wat oude Muppets-tv-programma’s terug zou zien en ook andere films zeker ga kijken!

Jack and Jill (regie: Dennis Dugan)

Door Wim Pelgrim | 30 mei 2012 05:00 - 05:00 |28 november 2012 21:24 Videotheek

Plaats een reactie

Jack and Jill Beoordeling:

Voor het eerst in het bestaan van mijn website ga ik nul sterren uitdelen. Slechts één keer eerder ben ik afgeweken van het systeem met vijf sterren, toen ik er drieënhalf uitdeelde. Jack and Jill is werkelijk waar de slechtste film die ik ooit heb gezien. Niet alleen is het acteerwerk belabberd, ook het verhaal slaat nergens op, de montage is rommelig en te fragmentarisch, muziekjes clichématig en weinig vernieuwend. Het oogst dan ook veel verbazing dat Johnny Depp, John McEnroe en vooral Al Pacino zich leent voor dit stuk bagger.

De 12 prijzen die de film inmiddels heeft ontvangen (12 Golden Raspberries voor de slechtste filmperstaties) zijn dan ook niet meer dan terecht!

American Pie: Reunion (regie: Jon Hurwitz & Hayden Schlossberg)

Door Wim Pelgrim | 24 mei 2012 05:00 - 05:00 |9 juli 2012 06:52 Videotheek

Plaats een reactie

American Pie: Reunion

Beoordeling:

Toen bleek dat ik met mijn mentorklas niet naar het Triavium kon om te gaan schaatsen (wat mij waarschijnlijk enkele gebroken botten heeft gescheeld, maar dat terzijde), besloten de leerlingen naar de bioscoop te gaan om American Pie: Reunion te zien.

Na de eerste twee American Pie-films heb ik het voor gezien gehouden en ik heb The wedding en alle spin-offs niet meer gezien. Deze reünie bracht leuke herinneringen boven. Wat dat betreft is het een geslaagde film die meerdere types publiek weet aan te spreken: tieners die voor het eerst een blote borst op het witte doek voorbij zien komen, maar ook ouderen die zich de film uit 1999 kunnen herinneren.

Wel is opvallend dat de film preutser lijkt geworden dan eerdere films. Dat kan komen doordat tijden veranderd zijn, maar ook omdat ik zelf ouder ben geworden en de platte humor in het verhaal minder indruk maakt dan toen ik 15 was. Het verhaal is verder behoorlijk slap (maar was dat in de eerdere films niet ook al?), maar de film is vermakelijk genoeg om te willen kijken. Doe dat alleen niet in de bioscoop: daarvoor is de film niet leuk of bijzonder genoeg.

Coco avant Chanel (regie: Anne Fontaine)

Door Wim Pelgrim | 16 mei 2012 05:00 - 05:00 |28 augustus 2012 19:48 Boekverfilmingen, Videotheek

Plaats een reactie

Coco avant Chanel

Beoordeling:

Als zelfs Jessie besluit om een film over mode uit te zetten, dan zegt dat eigenlijk voldoende. Deze film is ontzettend saai. Het verhaal verloopt veel te traag en eigenlijk gebeurt er niets. Je kijkt zo’n biografische film, omdat je meer wilt weten over de mens die centraal staat. In deze film leer je weinig boeiends. En als de mens die centraal staat je ook al niet interesseert, zoals in mijn geval, is het geven van één ster de enige logische conclusie.

The jungle book (regie: Wolfgang Reitherman)

Door Wim Pelgrim | 1 mei 2012 05:00 - 05:00 |28 augustus 2022 07:58 Videotheek

Plaats een reactie

Jungle Book

Beoordeling:

Hoewel ik The Jungle Book en de bekendste liedjes ken, had ik de originele film nog nooit gezien. Het is een prachtig staaltje animatietechniek en laat de hoogtijdagen van Walt Disney zien. Eind jaren ’90 is het fout gegaan met Disney en de authentieke tekenfilm. Na enkele miskleunen als Atlantis en Piratenplaneet was Brother bear weer de eerste Disney Classic waar ik enthousiast over werd. Dit is een authentiek meesterwerkje.

Niet alleen heeft de film leuke karakters en prachtige muziek, maar het vakmanschap dat deze film uitstraalt in alles is bijzonder om te zien. Het enige minpuntje aan de film is de fragmentarische opzet van het verhaal. Soms oogt het geheel wat van de hak op de tak.

Een laatste tip als je deze film gaat kijken: pak de videoband van deze film en zet warme chocomel en voor je het weet voel je je weer even 6.

Pluk van de Petteflet (regie: Ben Sombogaart & Pieter van Rijn)

Door Wim Pelgrim | 28 april 2012 05:00 - 05:00 |28 augustus 2022 07:58 Boekverfilmingen, Videotheek

Plaats een reactie

Pluk van de Petteflet Beoordeling:

Pluk van de Petteflet is een fantastisch leuk kinderboek van de begenadigde, geroemde en nog steeds veelgelezen Annie M.G. Schmidt. Waarom maak je er dan zo’n weinig interessante film van? Waar Minoes, die ik een paar dagen geleden besprak, een familiefilm is die voor de hele familie leuk is, is Pluk van de Petteflet volledig gericht op een publiek van 3 tot 7 jaar oud.

Het boek van Annie M.G.Schmidt is omgezet in een cartooneske wereld, met respect voor het oorspronkelijke verhaal. Maar de kinderlijke acteerprestaties, overdrevenheid van de karakters en felheid van de kleuren in de film storen een volwassen kijker, evenals de dierenpoppen (die kwalitatief inferieur zijn) en amateuristische animaties.

Voor de gemiddelde kleuter zal de film een genot zijn om te kijken, zeker wanneer het kind het boek herkent, maar ik kon er niet zoveel mee.

Minoes (regie: Vincent Bal)

Door Wim Pelgrim | 25 april 2012 05:00 - 05:00 |28 augustus 2022 07:58 Boekverfilmingen, Videotheek

1 reactie

Minoes Beoordeling:

Enkele jaren geleden las ik het jeugdboek Minoes van Annie M.G. Schmidt. Met wat vrije tijd over en een Annie M.G. Kids Box in huis vond ik het hoog tijd worden ook de boekverfilming maar eens te kijken en ik kwam niet bedrogen uit.

Het verhaal van Minoes, die eerst een kat was en daarna een mens, is mooi verfilmd met een cast die ook echt kan acteren. Dat lijkt logisch, maar dat is lang niet bij elke boekverfilming het geval. De sfeer in het verhaal is goed in film overgebracht, onder andere door de locatiekeuze. Bovendien zijn de graphics, ‘stunts’ en decors van hoge kwaliteit, zeker in vergelijking met veel andere Nederlandse films.

De kracht van het verhaal, dat het verhaal zowel kinderen als ouderen kan aanspreken, is ook de kracht van de film. Familiefilms zijn vaak films voor kinderen die ouders moeten uitzitten met hun kinderen. Deze film is anders: het is een film die leuk is voor de hele familie, die zowel volwassenen als kinderen aanspreekt.

Een aanrader voor iedereen!

Happy Feet Two (regie: George Miller)

Door Wim Pelgrim | 19 april 2012 05:00 - 05:00 |28 augustus 2022 07:58 Videotheek

Plaats een reactie

Happy Feet Two Beoordeling:

Het tweede deel van Happy Feet vind ik leuker dan het eerste deel en toch hetzelfde aantal sterren. Dat komt doordat het nog steeds geen film is die mij écht weet te overtuigen. Het sfeertje en het verhaal zijn niet sterk genoeg en onvergelijkbaar met animatiefilms als Finding Nemo of The Polar Expres.

Gelukkig bevat dit tweede deel een stuk minder expliciete milieuboodschap dan het eerste deel. Het is nog wel aanwezig, maar het maakt meer een integraal en impliciet deel uit van de film. In het eerste deel was de tweede helft van de film geheel geweid aan de ecologie, waardoor Happy Feet een vervelende gespletenheid kreeg.

Ook zijn de graphics in deze film weer beter dan in de vorige. Vooral wanneer computerbeelden met de beelden van echte mensen worden vermengd is de kwaliteit echt met sprongen vooruit gegaan in vijf jaar tijd. Ook de toevoeging van de krill aan de film leuk: het zijn grappige en goed vormgegeven karakters die echter weinig raakvlakken vertonen met de grote lijn van het verhaal.

Uiteindelijk is Happy Feet Two wel duidelijk een sequal, hoewel deze film het als oorspronkelijke film ook wel aardig had gedaan. Dat ligt echter vooral aan de voorganger van Happy Feet Two dan aan deze film zelf.

The iron lady (regie: Phyllida Lloyd)

Door Wim Pelgrim | 12 april 2012 05:00 - 05:00 |28 augustus 2022 07:59 Videotheek

Plaats een reactie

The iron lady Beoordeling:

Al sinds de aankondiging verscheen van The iron lady wilden Jessie en ik deze film gaan zien. Al snel bleek dat de film alleen nog maar in de Verkadefabriek draaide in ‘s-Hertogenbosch. Ook verschenen er gemengde reacties op de film. En ook ik houd het maar bij drie sterren, vooral vanwege het slappe verhaal. Als ik sterren mocht uitdelen voor het acteerwerk van alleskunner Meryl Streep, dan waren het er zeker vijf geworden.

De film schetst een bepaald beeld van Margareth Thatcher, een beeld dat ik niet kan toetsen aan eigen ervaringen, omdat zij aftrad toen ik zeven jaar oud was, maar het geschetste beeld vind ik erg mooi. Bovendien geeft de film een prachtige beeld van de politiek en geschiedenis van midden twintigste eeuw.

Opvallend genoeg doet de opbouw van het verhaal mij sterk denken aan de film Annie M.G.. Ook daar een sterke vrouw die tegen een mannenmaatschappij moet opboksen, een dementerende hoofdrolspeelster die strijd met een overleden echtgenoot, iemand die terug kan kijken op een succesvolle carrère, maar zich ook de vraag stelt in hoeverre zij geslaagd is als echtgenote.

Wat de film echter mist is een rode lijn die de film draagt. Dat komt nu volledig op de schouders van Meryl Streep neer. Zij kan dat tot op zekere hoogte, maar waar Thatcher niet heel Engeland kon dragen tot het einde toe, zo kan Streep dat niet anderhalf uur lang.

The green mile (regie: Frank Darabont)

Door Wim Pelgrim | 3 april 2012 05:00 - 05:00 |28 augustus 2022 07:59 Boekverfilmingen, Videotheek

Plaats een reactie

The green mile Beoordeling:

Al verscheidene keren kwam ik op tv langs The green mile gezapt, maar elke keer viel ik er middenin. In de voorjaarsvakantie heb ik deze prachtfilm eindelijk eens kunnen kijken en ik ben er helemaal verrukt over: wat een goede film.

Het verhaal, gebaseerd op een boek van Stephen King, is al fantastisch. Waar het verhaal eerst een realistisch verhaal lijkt te zijn, wordt dit langzamerhand een bijna magisch realistisch te noemen verhaal. Elke scène in deze film raak: het verhaal wordt mooi opgebouwd en de spanning zakt op geen enkel moment gedurende drie uur(!) in.

De personages, briljant gespeeld door een topcast, boeien vanaf het eerste moment en je voelt je direct verbonden met hun emoties en karakter: Coffey wekt medelijden op, aan Percey heb je vanaf moment een hekel en Del adoreert.

De filmografie en muziek ten slotte completeren de pracht van deze film: de omgevingen, decors, rekwisieten, manier van filmen, alles klopt. De muziek, hoewel deze niet echt opvalt bij het kijken, draagt onmiskenbaar bij aan de sfeer in de film en de kracht van de scènes. Een onmiskenbare topfilm die iedereen moet kijken. Ik ga ‘m in de toekomst zeker nog een keer (en daarna misschien wel nog een keer) kijken!