Cool als leerlingen bij deze kaart aan jou moeten denken en hem dan nog kopen ook. #blijei
Auteur archieven: Wim Pelgrim
The Social Dilemma (regie: Jeff Orlowski)
Beoordeling: 
The social dilemma was een film vol herkenning, veel wist ik al, maar om alles zo bij elkaar te zien; dat doet wel wat met je als kijker. Orlowski heeft in de film diverse interessante ervaringsdeskundigen aan het woord, die zorgen voor voldoende feitelijke informatie.
Maar het effect van die feiten komt met name door de manier waarop de documentaire is gefilmd en de visuele toevoegingen. Het beeld is heel indringend en de bijna speelfilmachtige manier van filmen zorgt dat je heel erg snel meegaat in wat er getoond wordt. Een aanrader voor iedereen, zeker iedereen die nog niet alles weet van sociale netwerken.
Désanne van Brederode, Stille zaterdag
Beoordeling: 
Stille zaterdag begin mooi. De confrontatie tussen de hoofdpersonen en hun religieuze beschouwingen zijn interessant en je bent als lezer ook benieuwd hoe het met hen verder gaat. Ook de stijl van Désanne van Brederode leest prettig.
Maar dan blijkt op de helft van het boek, dat je nog maar op de helft bent. Het duurt namelijk allemaal te lang. De religieuze beschouwingen gaan storen, de relatie tussen de hoofdpersonen blijkt niet spannend genoeg. Net over de helft heb ik het boek dus toch maar weggelegd.
Holidate (regie: John Whitesell)
Beoordeling: 
Tja, bij de Holidate hoef je alleen maar naar de poster te kijken en je kunt de film al ongeveer uitspellen. Zo clichématig. De film begint met kerst, twee mensen daten om niet alleen te zijn met de feestdagen, zijn bij elke volgende feestdag ook elkaars +1 en de volgende kerst worden ze echt verliefd. De film is wel aardig omdat hij op een bepaalde manier grappig is. Maar een goede film? Nee, dat niet.
Flyeren voor #teamd66 #teamkaag. Gelijk een ommetje in de ochtend. #gezond
Matilda (regie: Dany DeVito)
Beoordeling:
De boeken van Roald Dahl doen het goed bij ons thuis en ook ik heb Matilda 10 jaar geleden met veel plezier gelezen. De verfilming is leuk en grappig en is zelfs bijna 30 jaar na dato nog steeds goed gemaakt. De cartooneske manier van spelen en de cartooneske decors en kleding is niet helemaal mijn ding. Maar zelfs zonder ondertiteling weten Noor en Daan zich er erg goed mee te vermaken.
Remco Campert, Het satijnen hart
Beoordeling:
Als je een Campert uit de kast pakt, weet je dat je een fijn boek gaat lezen. Dat gold al voor Liefdes schijnbewegingen, voor het meer humoristische werk als De familie Kneupma en voor de prachtige roman Een liefde in Parijs.
Dat geldt nu ook voor Camperts roman Het satijnen hart. De schrijfstijl is snel en bedachtzaam tegelijk. Je wordt meegenomen in alle overwegingen van de hoofdpersoon, maar ondertussen gebeurt er ook genoeg. Je hebt sympathie voor de hoofdpersoon, maar hij werkt je ook op de zenuwen. De roman leest fijn, zet aan het denken, maar ik weet ook niet in hoeverre deze me gaat bijblijven.
Kom op www.kniplive.nl naar onze digitale open dag! #Knip #onderwijs
Olaf J. de Landell, De porselein tafel (boekenweekgeschenk 1951)
Beoordeling:
1951, we zitten middenin de wederopbouw maar literair moet de revolutie nog starten. De Vijftigers moesten hun revolutionaire werk nog doen en in de romancultuur hebben we protesteerders als Campert, Wolkers en Cremer nog niet gehad. En De porselein tafel is zo’n typisch burgerlijk braaf boekje als je mag verwachten van een boekenweekgeschenk uit die tijd. Maar net als Insecten in plastic is ook De porselein tafel erg leesbaar, zelfs na bijna 70 jaar.
Het verhaal is gesitueerd in de negentiende eeuw en daar maak je me natuurlijk al snel blij mee. En hoewel de moraal er wel erg dik bovenop ligt, spreekt het verhaal me wel aan en leef je best mee met de hoofdpersoon. Er gebeurt niet veel, maar wel genoeg.
Als de avondwandeling niet meer kan, dan ga je 's ochtends.
