Wim Pelgrim »

Auteur archieven: Wim Pelgrim

Over Wim Pelgrim

Vader van Noor en Daan | man van Jessie | docent Nederlands | skillspasport | eIDAS 2.0 | MIEExpert | podcast | D66 | 4daagse

Kluun, “Komt een vrouw bij de dokter”

Door | |
1 reactie

Beoordeling: 4 sterren

Stijn en Carmen behoren tot de hip, healthy and wealthy. Ze hebben beiden een eigen bedrijf en zijn de trotse ouders van de eenjarige Luna. Aan geld en vrienden geen gebrek. Ze leven als God in Amsterdam. Totdat bij de mooie en optimistische Carmen borstkanker wordt geconstateerd. Op slag verandert hun wereld in een rollercoaster-rit langs artsen en ziekenhuizen. De hedonistische Stijn gaat trouw mee naar Carmens chemokuren en bestralingen, maar stort zich ’s avonds in het nachtleven en op de vrouwen van Amsterdam, Miami en Breda. Naarmate Carmens dood nadert, komen ze echter weer nader tot elkaar.

Hoewel het boek stilistisch weinig te bieden heeft, is het zo eerlijk en puur, dat het in één ruk uitleest. De (soms wat gezochte) motto’s geven ieder hoofdstuk een bepaalde sfeer en hoe eens of oneens je het ook kunt zijn met Stijn, het is vertederend, prachtig en een absolute aanrader! (en ja, ook ik moest huilen…)

Jeanne van Schaik-Willing & Simon Vestdijk, “De overnachting”

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 2 sterren

Het taalgebruik van de generatie van Vestdijk blijft mij te traag en stroperig. Hoewel de inhoud van het verhaal, en ook briefromans over het algemeen, mij prima boeit, kost het doorgronden van de archaïsche zinnen mij zoveel moeite dat het plezier van het lezen verdwijnt. Geen aanrader.

Geert Mak, “De brug” (boekenweekgeschenk 2007)

Door | | ,
Plaats een reactie

Beoordeling: 2 sterren

Op de Galatabrug in Istanbul (Turkije) werken diverse markante figuren die door Mak in dit boekenweekgeschenk worden beschreven. Deze beschrijvingen zijn vervlochten met stukken historie en enkele hedendaagse maatschappelijke issues die de figuren op de brug bezig houden.

Het geschenk van dit jaar viel me erg tegen. Ik vond het taai en weinig boeiend. De verschillende verhalen en de historie interesseren mij in principe wel, maar het duurt me te lang en zonder plot, clou of bedoeling raak ik al snel het spoor bijster… Helaas. Volgend jaar beter!

Connie Palmen, “I.M.”

Door | |
1 reactie

I.M.<br>Connie Palmen Beoordeling: 3 sterren

Connie Palmen en Ischa Meijer zijn voor elkaar bestemd, dat is vanaf hun eerste ontmoeting duidelijk. I.M. beschrijft hun liefdesrelatie door de ogen van Connie Palmen, de wijze waarop zij het overlijden van Ischa heeft beleefd en de rouwperiode die volgde.

Het is best een aardig boek, geschreven in de leuke schrijfstijl die Connie Palmen eigen is, maar het boek kan me niet boeien. Er zit geen lijn, geen plot in en de filosofische bespiegelingen die je vaker in boeken van Palmen aantreft, zijn hier ook niet zo veel aanwezig. Aardig, maar niet geweldig…

Harry Mulisch, “Het zwarte licht”

Door | |
1 reactie

Het zwarte licht<br>Harry Mulisch Beoordeling: 3 sterren

Het zwarte licht is het relaas van één dag uit het leven van de klokkenspeler Maurits Akelei. Het is zijn verjaardag, en toevallig ook de dag dat sommige beweren dat de wereld zal vergaan, en Akelei heeft zich voorgenomen om een feestje te organiseren. Hij is een klein volstrekt eenzaam mannetje, dat eens zijn hart heeft verloren aan de grote blonde Marjolein (die hij echter eens met een ‘echte neger’ heeft aangetroffen), en alleen iedere dag zijn beiaard bespeelt, zó dat alle mensen naar hem moeten luisteren. Als hij een (dodelijk saai) feestje viert, verschijnt er een zwarte zon aan de hemel; mensen verzamelen zich in de straten en Maurits sluit zich bij hen aan. Voor het eerst in lange tijd voelt hij zich weer bij de wereld horen.

Het Zwarte licht is en echte Mulisch: rijk van taal, vol verwijzingen en haast ondoorgrondelijk. Het is een puzzel waarvan de stukjes nog eens doormidden zijn geknipt. Een leuk boek, maar ik vind het geen aanrader. Een meer ervaren literatuurlezer kan er, denk ik, plezier aan beleven, maar het is zeker geen boek voor het grote publiek.

Harry Mulisch, Gerrit Komrij, Adriaan van Dis, Maarten ’t Hart, Remco Campert, Marga Minco, Hugo Claus en Joost Zwagerman, “De Schrijver”

Door | |
Plaats een reactie

De schrijver<br> Beoordeling: 5 sterren

De Schrijver is het verhaal van de mysterieuze Matthijs de Schrijver, auteur van het boek Weerzin, dat in de jaren vijftig grote beroering teweegbracht in de Nederlandse letteren. De zevenentwintigjarige neerlandicus Ton Botvanger droomt veertig jaar later dat hij een tweede manuscript in handen krijgt van dezelfde auteur. Hij onderneemt een onstuimige zoektocht naar de persoon die zich achter de naam Matthijs de Schrijver schuilhoudt. Ondertussen zijn in het estafette-feuilleton amusante verwijzingen naar de literaire wereld verstopt.

Het is een prachtige roman geschreven door acht meesterlijke auteurs. Het verhaal begint als spannende detective, maar uiteindelijk grijpt alles in elkaar. Fantastisch om de acht auteurs met elk een eigen stijl aan het werk te zien. De inhoud klopt, de stijlen zijn bijzonder gecombineerd: een aanrader!

Gerrit Komrij, “De ontzetting van de kraaivanger”

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 3 sterren

Dit kleine boekje, waar slechts 300 exemplaren van verschenen zijn en er 100 zijn genummerd en gesigneerd is een bijzonder boekje. Het verhaal is leuk, maar niet heel bijzonder. Het boekje zelf des te meer en staat als curiositeit leuk in de boekenkast.

Tom Lanoye, “Een slagerszoon met een brilletje”

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 4 sterren

In Een slagerszoon met een brilletje bundelt Lanoy vier verhalen. In het titelverhaal schrijft hij over de dagen voor zijn eigen geboorte. In een droom krijgt Lanoys moeder van een van Toms voorvaderen de opdracht hem de slagerswinkel te laten overnemen. Zijn  moeder vindt echter dat hij zelf moet weten wat hij doet met zijn leven.
In het tweede verhaal spelen Jules en Alice de hoofdrol. De relatie wordt door de keuze van Jules om antiquair te worden onder druk gezet. In een waas snijdt Jules zijn testikels af, onderweg naar het ziekenhuis raakt hij betrokken in een auto-ongeluk en verliest zijn benen, om tenslotte te sterven aan aan een hartinfarct, kanker, verveling, overeten…
Het derde verhaal gaat over het leeswonder Achille. In tien seconden kan hij een boek uitlezen en na werk als kermisattractie en als medewerker van een professor stelt hij zich ten doel alle boeken ter wereld te lezen. Als het op zijn 47e zo ver is, blijkt er één niet uit te lezen boek voor Achille: zijn eigen levensverhaal. Pas jaren later zal ook dat boek uit zijn.
In het slotverhaal, Oh land der blinden, springen achtereenvolgens de 8-jarige, 22-jarige en 65-jarige Tom op een podium om het verhaal van zijn broer Guy te vertellen. Na afloop van deze voorstelling zien we nog enkele gebeurtenissen uit het leven van de oude Tom om te eindigen met de absurde passage waarin Tom en zijn bril een gesprek hebben over de wijze waarop Tom de bril kan doden.

Het is een zeer vermakelijk boek met vier topverhalen van deze Vlaamse dichter/schrijver. Zeer fantasierijk, op bepaalde momenten absurd, maar in een zeer heldere en directe taal geschreven. Er staat geen woord te veel en het leest als een trein. Heerlijk boek!