Een mens lijdt dikwijls het meest,
door het lijden dat hij vreest,
doch dat nooit op zal dagen,
zo heeft men meer te dragen,
dan God te dragen geeft.
Auteur archieven: Wim Pelgrim
Mooie zinnenboek – Arthur Japin
Groepsvorming is een vorm van gemakzucht en zwakte: iets waartoe mensen hun toevlucht nemen die niet sterk genoeg zijn om alleen te staan, maar die het veiliger vinden met zijn allen bij elkaar allemaal hetzelfde te vinden.
(Boek magazine, jrg.5, nr. 4, p. 62)
Herman Gorter
Ach er stonden veel zich dood
te dromen, tot met hem hun leven vlood,
En ’t al voorbij was
(Mei, 1889)
Rutger Kopland
Gesprek
Ze kijkt me vragend aan
je zwijgt zegt ze en waarover
inderdaad waarover zwijg ik
en ik begin te zoeken naar
een antwoord
ik kijk voorbij haar gezicht
naar de muur en van de muur
naar het raam en van het raam
naar mijn handen in mijn schoot
en weer terug naar haar gezicht
ze kijkt mij nog steeds aan
ik hoor de stilte in haar kamer
ik zou haar willen zeggen dat ik zwijg
over mijzelf want ik weet niet
wie dat is
Imke Smeets, “Citonia”
Beoordeling:
De Cito-toets is begonnen en Citonia, de maakster van de Cito-toets, wil dit jaar dat niemand de toets foutloos maakt. De klas van meester Mathieu wordt bij opgave vijftien naar de wereld van Citonia gebracht en moet daar vele opdrachten uitvoeren om uiteindelijk in een grote veldslag ten strijde te trekken tegen Citonia.
De schrijfster, Imke Smeets, schreef dit verhaal toen ze 12 was, maar wat betreft schrijfstijl is ze al vele jaren verder. De wereld die wordt beschreven, doet veel denken aan de wereld van The lord of the rings of Narnia, maar de spanningsboog in het verhaal kan nog wat langer. Het talent van Smeets wekt echter goede verwachtingen voor de toekomst!
Presentatiefimpje Sophie in’t Veld – 8 november 2008
Khaled Hosseini, “De vliegeraar”
Amir en Hassan zijn gevoed door dezelfde min en groeien samen op in de hoofdstad van Afghanistan. Als blijk van hun verbondenheid kerft Amir hun namen in een granaatappelboom: ‘Amir en Hassan, de sultans van Kabul’. Maar sultans zijn ze alleen in hun fantasie, want Amir hoort tot de bevoorrechte bevolkingsgroep en Hassan en zijn vader zijn arme Hazaren, in dienst van Amirs vader.
Bij de jaarlijkse vliegerwedstrijd in Kabul is Amir de vliegeraar, degene die het touw van de vlieger in handen heeft. Hassan is zijn hulpje, de vliegervanger. ‘Voor jou doe ik alles!’ roept Hassan hem toe voordat hij wegrent om de vallende vlieger uit de lucht op te vangen. Die grenzeloze loyaliteit is niet wederzijds. Wanneer er iets vreselijks gebeurt met Hassan verraadt hij zijn trouwe metgezel.
Na de Russische inval vluchten Amir en zijn vader naar de Verenigde Staten. Amir bouwt er een nieuw bestaan op, maar hij slaagt er niet in Hassan te vergeten. De ontdekking van een schokkend familiegeheim voert hem uiteindelijk terug naar Afghanistan, dat inmiddels door de Taliban is bezet. Daar wordt Amir geconfronteerd met spoken uit zijn verleden. Zijn voornemen om zijn oude schuld jegens Hassan in te lossen sleept hem tegen wil en dank mee in een huiveringwekkend avontuur.*
Nadat ik enkele maanden geleden de film The kite runner heb gezien, heb ik nu het boek gelezen dat de basis vormde voor deze film. Eerlijk gezegd viel het boek me een beetje tegen en de oorzaak daarvan ligt bij de zeer nauwgezette verfilming die Marc Forster heeft gemaakt van dit zeer filmisch geschreven boek. De eerste helft van het boek is letterlijk in de film gekomen; de gedachtes van Amir in de tweede helft van het boek (gedachtes over zijn huwelijk, gedachtes over zijn relatie met Shorab) voegen voor het eerst wat toe. Toch blijven de stukken die de film niet haalden te tellen op één hand.
Ondanks alles is De vliegeraar een goed geschreven boek met een mooi verhaal. Alles in het boek wordt wel erg uitgelegd en er blijft weinig aan symboliek of diepere lagen te ontdekken voor de lezer, maar het verhaal sleept de lezer wel mee. Een boek dat zijn vier sterren vooral verdient wanneer je nog niet naar de bioscoop bent geweest en het is dan ook jammer dat ik de film eerder heb gezien.
*Bron:Bol.com
“The kite runner” (regie: Marc Forster)
Beoordeling:
The kite runner is de verfilming van het boek De vliegeraar van Khaled Hosseini. In een verscheurd land op de rand van oorlog worden twee jeugdvrienden, Amir en Hassan , voorgoed van elkaar gescheiden. Het is een schitterende middag in Kabul en er hangt blijdschap in de lucht vanwege het vliegertoernooi. Maar in de nasleep van de overwinning zorgt het verraad van een van de jongens voor iets dat hun leven voor altijd zal tekenen, en daarmee begint een epische zoektocht naar verlossing. Na twintig jaar in de Verenigde Staten te hebben gewoond, keert Amir terug naar een gevaarlijk Afghanistan dat in de ijzeren greep van de Taliban is, om daar de geheimen die hem achtervolgen onder ogen te zienen een laatste moedige poging te doen om de zaken recht te zetten.*
Zonder het boek gelezen te hebben heb ik enkele maanden geleden de film gezien en ik ben nog steeds erg enthousiast. Een prachtige film, zowel qua verhaal als qua manier van filmen. Prachtige beelden in mooie landschappen, in elke scène een sfeer neergezet die past bij wat er gebeurt en in alle rust aan de kijker gepresenteerd. Een mooie film die iedereen zou moeten gaan zien.
*Bron:Bol.com
“Privacy onder druk”
Rivka Galchen, “Atmosferische storingen” (voorpublicatie)
Beoordeling:
Bij het tijdschrift BOEK Magazine zat deze keer een voorpublicatie van de roman Atmosferische storingen van Rivka Galchen. Ondanks de onaantrekkelijke voorkant van het boek ben ik de eerste drie hoofdstukken in deze publicatie gaan lezen en ze maken me wel nieuwsgierig naar de rest. Al snel krijg je door dat de hoofdpersoon, een psychiater die denkt dat zijn vrouw door een dubbelgangster is vervangen, zelf niet helemaal fris is. Galchen schrijft zeer leesbaar, maar ik ben wel benieuwd of het verhaal wel spannend blijft in de ruim 225 pagina’s die nog gaan volgen. Drie sterren voorlopig.