Nelleke Noordervliet, Pelican bay

Pelican bay Beoordeling: 5 sterren

Aan het eind van de achttiende eeuw wordt op een Caribisch eiland een gruwelijke moord gepleegd. Het slachtoffer is de vrouw van suikerplanter en slavenhouder Jacob Rivers. Zijn nazaat Ada van de Wetering gaat op zoek naar de ontrafeling van het mysterie. Ze gaat ook op zoek naar haar verdwenen adoptiebroer Antonio. Zijn aanwezigheid was in het gezin Van de Wetering een splijtzwam. Door de waarheid te zoeken over Jacobs leven probeert Ada tegelijk antwoord te krijgen op de vragen omtrent haar eigen leven die ze altijd heeft ontlopen.
De waarheid van het verre historische verleden is net zo complex als de waarheid van Ada’s persoonlijke leven. Het verhaal van Jacob heeft alles te maken met het verhaal van Ada. Alle levens worden geraakt door de koloniale geschiedenis van uitbuiting, onderdrukking en bevrijding. De plaats waar je bent geboren bepaalt aan welke kant je staat. Hoe die voorbestemming te doorbreken?

Voor de cursus Verhaalanalyse van mijn studie Nederlandse taal en cultuur heb ik in 2003 Pelican Bay moeten lezen. Toen las ik het boek (meermaals) voor het maken van een analyse. Nu kon ik het boek voor mijn ontspanning lezen. Toch laten de herinneringen aan de analyses van mij en studiegenoten me tijdens het lezen niet los: alles wat we destijds onderzochten komt weer terug. Toch heb ik het boek wel ten volle kunnen waarderen als argeloze lezer. In feite is Pelican Bay een geraffineerd opgezette ‘whodonit’. Hoe vaker je het boek leest, hoe duidelijker het antwoord dat tussen de regels door wordt gegeven je gaat opvallen, zonder dat Noordervliet uiteindelijk één antwoord geeft. Noordervliet is een goed schrijfster die stilistisch niet excelleert, maar in structuur, lekker lezen en verhaal een briljante roman heeft neergezet.

Charlie and the chocolate factory (regie: Tim Burton)

Sjakie en de Chocoladefabriek Beoordeling: 5 sterren

Wat voor wonderbaarlijks staat je allemaal te wachten in de fabriek van Willy Wonka? Je kunt er velden van zacht, muntig suikergras verkennen in de Chocoladekamer… langs de Chocoladerivier varen in een boot van roze suiker… je kaken lam kauwen op Eindeloze Toverballen in de Uitvindkamer… de getalenteerde eekhoorns gadeslaan in de Notenkamer en naar de Televisiekamer reizen met de Grote Glazen Lift. Je zult er heel wat ontdekken wat grappig is, en een klein beetje wat geheimzinnig is… en een avontuur zo zoet en heerlijk als een reep van Wonka’s allerlekkerste chocolade.*

In het vliegtuig op weg naar onze vakantie New York en Florida heb ik deze film gezien en ik ben er weg van! Nadat ik in het verleden al een paar keer de nogal lieve en zoete verfilming uit 1971 heb gezien, heeft Tim Burton aan deze film een morbide randje toegevoegd en Willy Wonka een diepere psychologische laag meegegeven. Deze aanvullingen maken de film vele maken leuker om te kijken. Ook de vormgeving, special effects, decors, het kleurgebruik, kleding en make up voegen bijzonder veel toe aan het verhaal van Roald Dahl. De moraal, die ook al in het boek zit, past erg goed in de Verenigde Staten en is her en der wat sterk aangezet, maar past goed in het geheel van de film. Een absolute topper!

*Bron: Bol.com

Guus Kuijer, Krassen in het tafelblad

Dit artikel verschijnt in het kader van de Guus Kuijerweek op www.wimpelgrim.nl van 20 t/m 25 september

Het grote boek van Madelief Beoordeling: 5 sterren

Madelief heeft haar grootmoeder nauwelijks gekend, doordat haar moeder en haar grootmoeder niet van elkaar hielden. Maar nu komt grootvader logeren, en die praat veel over zijn vrouw. Madelief vraagt zich af waarom niemand haar oma lief vond. Ze praat veel met haar grootvader en lacht ook veel met hem. Langzamerhand komt Madelief te weten hoe het zo gelopen is met haar grootmoeder.*

Als het mogelijk was zes sterren te geven, zou ik dat doen. Krassen in het tafelblad is het beste boek van Guus Kuijer over Madelief en daarmee blijkt mijn herinnering aan dit boek volledig te kloppen. Het verhaal heeft de meeste diepgang, biedt de leukste inzichten en ‘doorkijkjes’ voor volwassenen en is, denk ik, het leerzaamste deel voor kinderen. Een topper die de vijf sterren meer dan waard is.

*Bron: Boekmeter.nl

Guus Kuijer, Op je kop in de prullenbak

Dit artikel verschijnt in het kader van de Guus Kuijerweek op www.wimpelgrim.nl van 20 t/m 25 september

Het grote boek van Madelief Beoordeling: 5 sterren

Op de school van Madelief is een nieuwe meester gekomen. De kinderen vinden dat hij gek doet, ze noemen hem meester Cowboy. Hij doet ook gek: de inspecteur, een deftige meneer, vindt dat ook. Maar na een tijdje merken de kinderen dat het helemaal nog niet zo gek is, wat de meester doet.*

Na een ietsje minder tweede Madeliefboek (Grote mensen daar kan je beter soep van koken) is dit weer een juweeltje. Kuijer heeft zijn vorm teruggevonden door alle gebeurtenissen in een iets lossere structuur neer te zetten. Bovendien zijn de personages sympathieker en kan ik mij heerlijk identificeren met de schoolse situatie. Wat mij na drie boeken over Madelief vooral opvalt, is hoe Guus Kuijer situaties zo kan beschrijven dat de woorden eenvoudig genoeg zijn voor de jeugd, zonder afbreuk te doen aan de volledigheid van een situatie. Ook zaken die kinderen misschien niet snappen benoemt hij en een volwassen lezer kan die situaties al snel invoelen en aanvullen, waardoor ook voor hem een volwaardig verhaal ontstaat. Zeer verdiend: vijf sterren voor Op je kop in de prullenbak.

*Bron: MarktPlaza

Guus Kuijer, Met de poppen gooien

Dit artikel verschijnt in het kader van de Guus Kuijerweek op www.wimpelgrim.nl van 20 t/m 25 september

Het grote boek van Madelief Beoordeling: 5 sterren

Met de poppen gooien is het eerste kinderboek van Guus Kuijer, gepubliceerd in 1975. Het boek gaat over de hoofdpersoon, Madelief, die samen met Jan Willem en Roos in dezelfde straat woont: de kinderen spelen vaak samen op een braakliggend stukje grond in de buurt. In 40 korte verhalen beschrijft de auteur het leven van de kinderen aan de rand van de stad.*

Guus Kuijer verstaat zijn vak: hij schrijft verhalen die voor kinderen van 8 tot 10 jaar fantastisch zijn om te lezen. Ik heb de boeken van Madelief zelf ook regelmatig gelezen op die leeftijd en herinner me ze nog steeds. Maar ook voor de voor- of meelezende ouder (of jeugdboeken lezende weblogger) zijn de verhalen herkenbaar en is de stijl niet storend eenvoudig. Bovendien een boek dat bij herlezing

*Bron: nl.wikipedia.org

Frits van Oostrom, Stemmen op schrift

Stemmen op schrift Beoordeling: 5 sterren

Stemmen op schrift vertelt in een breed cultuurhistorisch verhaal hoe de Nederlandse literatuur in enkele eeuwen van niet-bestaand volwassen werd. Natuurlijk komen de klassiekers van de Middelnederlandse literatuur uitgebreid aan bod,maar ook obscure teksten die tot nu toe alleen bij de specialisten bekend waren.*

Dit in meerdere opzichten eerste deel van de nieuwste Nederlandse literatuurgeschiedenis is een fantastisch mooi boek, niet alleen om in de kast te hebben staan, maar ook om te lezen. In het boek zijn de laatste onderzoeken opgenomen op het gebied van de Middelnederlandse literatuur en het boek kent een zeer brede opzet: cultuur, literatuur en een ruim gebied rondom het Nederlandse taalgebied komen aan bod.

Daarnaast is het boek zeer leesbaar geschreven: het leest alsof een fantastische geschiedenisdocent een uur lang zo prachtig vertelt dat een hele schoolklas er ademloos naar zou willen luisteren. Toch is het boek niet bedoeld voor ‘de massa’ in de breedste zin van het woord. Een zekere interesse en ‘hbo of wo werk- en denkniveau’ zijn wel een vereiste om dit boek te kunnen begrijpen en waarderen.

Wat stoort in het boek is het overdreven nationalisme dat van de bladzijdes druipt. Weet ik hoe vaak (ik heb niet de moeite willen nemen om te tellen) zijn wij de eerste in Europa, de enige in Europa, uniek of bijzonder. Jammer, want dat gaat opvallen en storen.

Tot slot nog enkele opmerkingen bij de verschillende hoofdstukken. Bij Wereld in losse woorden vond ik het vooral erg leuk om uitgebreid kennis te maken met het Oudnederlands. In mijn studie Nederlandse taal en cultuur werd hier vrij snel overheen gestapt en ik zie nu hoeveel ik daaraan gemist heb. In Veldekes Umwelt is van Oostrom soms wat te specialistisch en wijdt hij soms net wat te lang over bepaalde details uit (relatief ten opzichte van de rest van zijn tekst uiteraard). Het grote verhaal daaropvolgend is goed in balans en bevat vooral hele goede voorbeelden. Ook de conclusie van dat hoofdstuk is erg goed. De mystiek, besproken in het hoofdstuk Missie en mystiek, is niet mijn genre. Ik vond dit hoofdstuk ook wat langdradig, maar een causaal verband tussen deze twee feiten sluit ik beslist niet uit! In het laatste hoofdstuk ten slotte (Willem en Jacob) wordt je als lezer al snel moe van Van Oostroms Maerlantverering, met als absurd hoogtepunt dat Van Oostrom het doodnormaal zou vinden als de universiteit van Oxford aan Jacob van Maerlant postuum een eredoctoraat zou toekennen. Schrijf dan gewoon dat je een poster van hem boven je bed hebt hangen en een knipselmap hebt aangelegd, dan weten we ook dat je Van Maerlant een toffe peer vindt…

Al met al een geweldig boek om te lezen en de vijf sterren zijn, ondanks wat ergernissen hier en daar, zeker dik verdiend.

*Bron: Bol.com

Good Will Hunting (regie: Gus van Sant)

Good Will Hunting Beoordeling: 5 sterren

Will Hunting werkt als schoonmaker in een school en brengt de rest van zijn dagen voornamelijk door met vechten en het omzeilen van de wet. Op een dag blijkt echter dat Will een uitzondelijk talent heeft voor wiskunde. Een leraar wil kosten wat het kost dit talent uitbouwen maar merkt al vlug dat Will behoorlijk overhoop ligt met zichzelf en met z’n omgeving. De enigen die hem kunnen helpen zijn Sean McGuire, een psycholoog die bewondering heeft voorhet jonge genie en hem probeert te begrijpen en Skylar een studente geneeskunde die verliefd is op Will.*

Eens in de zoveel tijd kijken Jessie Mensink en ik weer naar Good Will Hunting. Het blijft iedere keer weer een prachtige film waar op zeer veel niveaus elementen aanwezig zijn die een kijker kunnen aanspreken: psychologisch, de academische wereld, sociale omstandigheden, bijzonder mooi taalgebruik, het in actie zien van een briljante groep topacteurs… Het is lastig uit te leggen wat van deze zaken mij nou het meeste aanspreekt, maar ik vermoed dat het de combinatie van die factoren is die het tot een geweldige film maakt.

*Bron: Bol.com

Harry Mulisch, De pupil

De pupil Beoordeling: 5 sterren

De pupil speelt in Italië in 1945. Hoofdpersonen zijn een oude dame, de schrijver en een vulkaan. Dan volgt de onthulling van een wonderbaarlijk geheim.*

De pupil is een typische Mulisch. Een boek dat vol raadsels zit en je achterlaat met diverse vragen. Toch is het geen complex verhaal vol doorwrochte zinnen: het is zelfs zeer leesbaar. Een prima boek voor iedere lezer: beginnend of ervarener!

*Bron: Bol.com

The Matrix (regie: the Wachowski brothers)

Matrix Trilogy (5DVD) Beoordeling: 5 sterren

Er zijn twee werelden, de een is een droom, de ander is de Matrix, de 22ste eeuw. Neo is een computer hacker, die door Trinity wordt gevraagd om een groep vrijheidsstrijders te helpen, onder aanvoering van de illustere Morpheus. Deze groep verzet zich tegen zelfdenkende computers die de menselijke beschaving beheersen. De computers houden de mensen onder de duim door ze letterlijk in te pluggen in een virtual reality omgeving, die er uit ziet als de 20ste eeuw zoals wij die kennen. Morpheus gelooft dat Neo de uitverkorene is om de computers te verslaan en bevrijdt hem uit de Matrix. De groep bereidt zich voor op een alles beslissende strijd met de beschermers van de Matrix, waarin fictie en realiteit dwars door elkaar heen lopen.*

Ik heb The Matrix al meerdere keren gezien de laatste tien jaar en het blijft een topfilm. Het verhaal is goed, de teksten zijn goed, de manier van filmen, muziek en acteerwerk: het klopt allemaal. Zelfs de special effects zijn na 12 jaar nog steeds prima. Vijf sterren meer dan waard!

*Bron: Bol.com

The notebook (regie: Nick Cassavetes)

Notebook, The Beoordeling: 5 sterren

Een doorleefde man beschrijft vanuit zijn versleten dagboek het ongelooflijk meeslepende liefdesverhaal van Allie en Noah: De jonge Allie Hamilton wordt op haar vakantie hopeloos verliefd op de knappe Noah Calhoun en ze beleven een onvergetelijke zomer vol hartstocht en passie. Onder druk van haar ouders verliezen de twee elkaar uit het oog. Als Allie op het punt van trouwen staat met de man die wel door haar ouders goedgekeurd wordt, slaat de twijfel toe. Kiest ze voor de liefde van haar leven of kiest ze voor haar ouders goedkeuring. Een bijna onmogelijke opgave en… Kan ze haar Noah vinden? Hebben ze na al die jaren echt nog zulke warme gevoelens voor elkaar of zijn de herinneringen mooier dan de werkelijkheid?*

The Notebook is een prachtige film. Het verhaal is niet heel erg origineel, maar de uitvoering is zo ontzettend goed gedaan dat je helemaal wordt meegesleept. Dit meeslepende is wel volledig op het emotionele niveau, veel dieper gaat het niet, maar dat geeft niet. Voor een romantische avond op de bank is dit een prima film. Zet wel de zakdoekjes klaar voor hen die het nodig hebben 🙂

*Bron: Bol.com