Wim Pelgrim » Tag » vier sterren

Tag archieven: vier sterren

Kissing a fool (regie: Doug Ellin)

Door | |
1 reactie

Beoordeling:4 sterren

Jay en Max zijn al sinds hun kindertijd boezemvrienden. Max zet graag de bloempjes buiten, heeft altijd kortstondige avontuurtjes en is onrustig van aard. Jay is net het tegenovergestelde, hij is op zoek naar de grote liefde. Hij dacht die gevonden te hebben in Natasha. Helaas heeft zij hem een jaar geleden laten vallen en hij is dat nog steeds niet teboven gekomen. Op een dag stelt Jay Max voor aan een collega, Sam genaamd. Max en Sam gaan samen uit en worden halsoverkop verliefd op elkaar. Twee weken later zijn ze zelfs verloofd. Om te weten of Sam trouw zal zijn, vraagt Max aan Jay om haar te testen. Hij wil dat Jay probeert zijn verloofde in bed te lokken.*

Dit is de eerste film met David Schwimmer in een hoofdrol die we hebben afgezien! Dat was bij deze bijvoorbeeld wel anders.  Het verhaal van Kissing a fool is (voor een romantische komedie) origineel en de verfilming ervan is prima. De acteurs spelen leuk en ik heb op momenten echt moeten lachen. Alleen het tempo ligt af en toe wat te laag, vandaar vier sterren.

*Bron: Moviemeter.nl

P.C. Hooft, Granida

Door | |
2 Reacties

Granida Beoordeling: 4 sterren

In een mengeling van scherts en ernst toont het spel de opzienbarende belevenissen van een eenvoudige herder en een Perzische prinses. Gedreven door de liefde ontpopt hij zich tot een ideale hoveling, zij tot een perfecte herderin. Hooft gaf in dit voorbeeldige paar de idealen uit de West-Europese renaissancecultuur gestalte.*

Na mijn teleurstelling over de Emblemata van Hooft, heb ik me zeer goed vermaakt met zijn Granida. Een goed plot, talig en poëticaal zeer sterk en na 400 jaar nog steeds zeer leesbaar. Leuk!

*Bron: Bol.com

Thea Beckman, Het geheim van Rotterdam

Door | |
Plaats een reactie

Het geheim van Rotterdam Beoordeling: 4 sterren

Rotterdam, Driekoningen, 1473. Truitje Blasius vindt op een straathoek een pasgeboren baby. Truitje en haar man nemen het jongetje in huis en noemen hem Caspar, naar één van de Drie Koningen.
Rotterdam wordt in die tijd bezet door Frans van Brederode, een jonker die ervan houdt om geld over de balk te smijten. De stad is voor hem een goede uitvalsbasis voor zijn veroverings- en strooptochten in de rijke omgeving.
Als Caspar tien jaar oud is ontmoet hij chirurgijn Melchior. Via meester Melchior en zijn hulp Balthasar raakt hij betrokken bij allerlei geheimzinnige activiteiten. De chirurgijn en zijn knecht proberen goud te maken en Caspar moet hen daarbij helpen, maar niemand mag het weten. Zéker jonker Frans niet…..*

Het geheim van Rotterdam is een spannende jeugdroman. Het verhaal moet even op gang komen en kent veel historische achtergrond, maar blijft door het afwijkende onderwerp binnen Beckmans oeuvre toch boeien. Wel zijn ook in dit boek Beckmans anti-klerikale en 20e-eeuwse zelfontplooiingsgedachten aanwezig. Een leuk boek!

*Bron: Bol.com

Hector Malot, Alleen op de wereld

Door | |
Plaats een reactie

Alleen op de wereld Beoordeling: 4 sterren

Alleen op de wereld vertelt het verhaal van de vondeling Rémi. Tot zijn achtste jaar woont hij bij zijn pleegmoeder Barberin, daarna wordt hij verkocht aan Signor Vitalis, een straatmuzikant die met zijn dieren van dorp naar dorp trekt. Onderweg bouwt Rémi een warme vriendschap op met het aapje Jolie-Coeur. Wanneer zijn kameraadje sterft aan longontsteking en Vitalis kort daarna ook, is Rémi noodgedwongen alleen verder te gaan. Na vele omzwervingen en talloze ontberingen komt hij eindelijk achter het geheim van zijn afkomst en vindt hij zijn echte moeder.*

Toen ik een jaar of tien was heb ik met betraande ogen Alleen op de wereld gelezen. Nu, ruim vijftien jaar later, heb ik het boek herlezen en ik ben nog steeds behoorlijk enthousiast. Het is een typisch romantische negentiende-eeuwse roman die veel weg heeft van het werk van Dickens. Een mooi verhaal, een opbouw waarbij uiteindelijk een heleboel gebeurtenissen in elkaar grijpen, emotie en idyllische landschappen; het zit er allemaal in. Af en toe vraag je je wel af hoe het kan dat één jongetje in een paar jaar zoveel meemaakt, maar als je je laat meeslepen met dit boek, zal iedereen snappen wat de negentiende eeuwse roman tot een prachtig genre maak.t

*Bron: Bol.com

What women want (regie: Nancy Meyers)

Door | |
Plaats een reactie

What Women Want (Metalcase) Beoordeling: 4 sterren

Macho reclamemaker Nick (Mel Gibson) heeft geen flauw benul wat vrouwen willen. Daarom kan hij geen reclame voor ze maken en gaat de baan die hij wil naar een vrouw: Darcy McGuire (Helen Hunt). Daar baalt hij vreselijk van. Dan krijgt Nick een stroomstoot. Tot zijn grote schrik hoort hij daarna overal vrouwenstemmen, maar de dames doen hun mond niet open; Nick hoort wat vrouwen denken! Hun verlangens, wensen en intiemste gedachten zijn geen geheim meer voor hem. Natuurlijk misbruikt hij zijn geheime wapen maximaal.*

What women want is binnen het genre romantische komedie een positieve uitzondering op de regel: een origineel script, goede acteurs en het is écht grappig. Het is geen cultureel verantwoord hoogstandje, maar voor een romantisch avondje op de bank of als je ziek in bed ligt: kijk What women want!

*Bron: Bol.com

Constantijn Huygens, ’t Kostelick mal

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 4 sterren

In ’t Kostelick mal (de kostbare dwaasheid) steekt Constantijn Huygens de draak met alles wat uiterlijke schijn en mode betreft. Met humor, venijn en moraal trekt Huygens ten strijde en zijn belangrijkste wapen is zijn taalvirtuositeit. Een grote drempel bij het lezen van dit gedicht is wel de 17e-eeuwse taal, dus vier sterren voor de echte liefhebber!

Brother Bear (regie: Aaron Blaise en Robert Walker)

Door | |
1 reactie

Brother Bear Beoordeling: 4 sterren

In dit, op oude mythen gebaseerde, verhaal verandert de impulsieve jongen, Kenai, op magische wijze in een beer. Hij heeft geen andere keuze dan de wereld door de ogen van een ander te zien. Kenai kan niet meer met zijn mensenbroer communiceren en raakt…*

Brother bear is na een aantal slechte Disney Classics weer een bijna geweldige avondvullende tekenfilm. Bijna geweldig, omdat er toch nog wat misplaatste computeranimaties verwerkt zitten in deze verder authentieke getekende Disneyfilm. Het verhaal is mooi, zij het met een behoorlijk sterk aanwezige moralistische ondertoon en de muziek van Phil Collins is prachtig en past perfect bij het verhaal. Disney is met deze film op de weg terug en als we de aankondigingen mogen geloven komt er dit jaar nog een echte 100% getekende film uit. Als het verhaal en de muziek van die film net zo sterk zijn als van Brother bear komen de vijf sterren weer in zicht. Ondertussen maar genieten van deze moderne klassieker.

*Bron: Bol.com

Tom Lanoye, Maten en gewichten

Door | |
Plaats een reactie

Maten en gewichten Beoordeling:4 sterren

In deze bundel columns uit Humo van Lanoye uit de periode 1992-1994 bespreekt Lanoye met name de Antwerpse politiek. Daarnaast staat in de bundel ook zijn lezing Janus in Sarajevo.

Het is als niet-Vlaming even wennen als je aan deze bundel begint. Je mist de sociaal-culturele context waarin deze teksten zijn geschreven en vooral de vele namen van politieke figuren roepen geen beeld op. Wel leer je de mensen, doordat ze in meerdere columns terugkeren, langzaam beter kennen. De bundel moet je echter vooral lezen voor de lezing Janus in Sarajevo en de reeks Kaap de goede hoop. Lanoyes stijl is onovertroffen en hij is naast een zeer getallenteerd fictieschrijver, ook een zeer getallenteerd columnist/polemist. Bovendien geeft lezing van de columns na meer dan 15 jaar soms een destijds niet bedoeld humoristisch effect. Jean Marie Pfaffs plaatsing in een rijtje met onder andere Ghandi wordt na de real-life soap nog grappiger en de onmogelijkheid van een zwarte president van de Verenigde Staten leest na 2009 ook anders dan voorheen. Zeker een aanrader, maar wel voor de stilistisch ingestelde lezer.

Thea Beckman, Stad in de storm

Door | |
Plaats een reactie

Stad in de storm Beoordeling: 4 sterren

1672. Utrecht is bezet door de Fransen en de stadsbewoners beleven spannende tijden. Hans werkt in de drukkerij van zijn vader. Om het moreel van de bevolking hoog te houden drukken ze ’s nachts in het geheim pamfletten met nieuws dat de belegerde stad in is gesmokkeld. De Hollandse waterlinie wordt voortduren bestookt, de Engelsen worden voor Kijkduin door Michiel de Ruyter verslagen en ondertussen worden de gebroeders De Witt door het gepeupel vermoord, tot afgrijzen van vriend en vijand. Als de Fransen eindelijk wegtrekken, krijgt Utrecht een klap die misschien nog wel zwaarder is dan alle vorige.*

Hoewel Stad in de storm meer een romantisch geschiedenisboek dan een historische roman is, was het wel een van de beter boeken van Thea Beckman die ik heb gelezen. Je leeft mee met het hoofdpersonage, krijgt een boel boeiend informatie over Utrecht aan het einde van de 17e eeuw en wat betreft stijl is dit boek beter dan wat ik tot nog toe van Thea Beckman heb herlezen. Een welverdiende vier sterren.

*Bron: flaptekst Stad in de storm

PPC D66, Vertrouw op de eigen kracht van mensen

Door | | ,
Plaats een reactie

Beoordeling: 4 sterren

De permanente programmacommissie van D66 heeft in het afgelopen jaar gewerkt aan het essay Vertrouw op de eigen kracht van mensen, sociaal-liberale grensverkenningen. Dit 52 pagina’s tellende boekje verwoordt het basale mens- en maatschappijbeeld van de sociaal-liberaal en alle grenzen, vragen en kanttekeningen die daar bij te maken zijn.

Het boekje is een interessante zoektocht naar een gezamenlijke grond. En zoals in de epiloog gezegd moet dit boek niet leiden tot eindeloos gebakkelei binnen de gelederen over die punt of komma in de tekst die anders had gemoeten. Het moet een basis zijn voor het politiek handelen, een visie achter het oplossen van concrete maatschappelijke problemen. In dit doel is het boekje in elk geval goed geslaagd.
Wel heb ik twee kanttekeningen: ten eerste is het boekje erg wetenschappelijk/elitair van taalgebruik. De gemiddelde Nederlander kan niets met deze tekst en dat lijkt mij een gemiste kans. Daarnaast vind ik de balans in het boekje tussen wat ouders aan opvoeding moeten doen en wat er van het onderwijs wordt verwacht te ver doorslaan naar het onderwijs. Van de mogelijkheden van het onderwijs moeten geen wonderen worden verwacht.

Kortom: een mooi uitgangspunt voor discussie binnen en buiten D66 over de mens en maatschappij, een goed handvat voor praktisch politiek handelen in elitair geschreven Nederlands.