Bridget Jones: the edge of reason (regie: Beeban Kidron)

Bridget Jones - Edge of Reason Beoordeling: 2 sterren

In dit vervolg ontmoeten we Bridget waar we haar hadden achter gelaten, geheel verrukt in de armen van de fantastische jurist Mark Darcy (Colin Firth). Mark is beheerst, behulpzaam en tolerant wat (bijna) alle jaloezietjes van Bridget betreft. Waarom zou ook niet iedere vrouw in Londen, met inbegrip van Marks nieuwe- en erg mooie assistente, hem proberen af te troggelen van de gezette, eigenzinnige en soms ongepaste Bridget? Zodra die nieuwe assistente verschijnt, verschieten de roze wolken van Bridget naar grijs door haar aanvallen van twijfel en onzekerheid die haar relatie met Darcy zwaar belasten. En juist op dat moment komt Bridget’s vorige baas, rokkenjager Daniel Cleaver (Hugh Grant) aanzeilen. Ms. Jones dendert van de ene genante situatie in het andere romantische misverstand, maar ze weet zich er doorheen te slaan in deze voortzetting van beproevingen van de werkende ongehuwde vrouw die de symbolische heldin is geworden voor vrijgezelen overal ter wereld. Bridget Jones – The Edge Of Reason geeft ons een hilarische en ontroerende kijk op het antwoord op de vraag: ‘wat gebeurt er na het happy end?’*

Waar de eerste film van Bridget Jones nog drie sterren kreeg, omdat hij wel grappig was en de cast verrassend goed, is alle verrassing in deze tweede film verdwenen. Het verhaal is slapper, loopt nagenoeg synchroon aan de eerste film en de humoristische situaties zijn doorgaans leuk, maar niet vernieuwend genoeg. De vorige film drie sterren, deze twee voor de moeite.

*Bron: Bol.com

Doeschka Meijsing, De tweede man

De tweede man Beoordeling: 2 sterren

Als zijn broer sterft, wordt Robert Martin in één klap miljonair. Zijn nieuwe leven begint veelbelovend: een verliefdheid in Rome, een vriendschap in Oxford. Maar langzamerhand begint het raadsel van de steen die bij de nalatenschap zat de overhand te krijgen. Als na verloop van tijd de steen geen steen blijkt maar een brief bevat, begint de grote Speurtocht naar het onderwerp ervan. De brief gaat over niemand minder dan Alexander de Grote.*

De tweede man is in literair, stilistisch en inhoudelijk opzicht een goed boek, maar het weet mij als lezer niet te boeien. Het boek is te traag, te filosofisch en ik krijg de indruk dat de mannelijke hoofdpersoon vrouwenhersenen heeft. Erg jammer van een boek, waar ik me toch wel een beetje op had verheugd.

*Naar: flaptekst De tweede man

Jet Boeke, Dikkie Dik: Pleisters plakken & Dikkie Dik gaat buiten spelen

Dikkie Dik Dikkie Dik gaat buiten spelen

Beoordeling: 2 sterren

Over Dikkie Dik kan ik eigenlijk heel kort zijn: wat een lelijke tekeningen! De verhaaltjes zijn leuk voor de doelgroep, maar verre van origineel, nee Dikkie Dik is geen favoriet. Het is maar goed dat ik ze uit de afprijsbak van de Appie heb gehaald, het zou zonde zijn hier veel geld aan uit te geven.

It’s complicated (regie:Nancy Meyers)

It's Complicated Beoordeling: 2 sterren

Jane (Meryl Streep) is moeder van drie volwassen kinderen, ze heeft een goedlopend restaurant in Santa Barbara, en heeft (na tien jaar gescheiden te zijn) een vriendschappelijke relatie met haar ex-man, advocaat Jake (Alec Baldwin). Maar wanneer Jane en Jake de stad uit zijn omdat hun zoon afstudeert, worden de zaken gecompliceerd. Een onschuldig etentje wordt iets onvoorstelbaars: een verhouding. Nu Jake hertrouwd is met de veel jongere Agness (Lake Bell), is Jane ineens ‘de andere vrouw’. Architect Adam (Steve Martin), die is ingehuurd om Jane’s keuken te verbouwen, raakt betrokken bij hun hernieuwde romance. Adam komt zelf net bij van een echtscheiding en valt voor Jane. Maar hij beseft al gauw dat hij deel uitmaakt van een liefdesdriehoek. Moeten Jane en Jake verdergaan met hun levens, of is ware liefde de tweede keer mooier?*

Ondanks de geweldige cast, het op zich leuk geconstrueerde verhaal, de soms hilarische situaties is deze film over-all toch te veel bedoeld voor een publiek dat ook televisieprogramma’s als Memories waardeert. En bij dat publiek hoor ik niet.

*Bron: Bol.com

Jan van der Meer, Enkeltje Nijmegen

Beoordeling: 2 sterren

Enkeltje Nijmegen is het openhartige dagboek van een roze-groen raadslid. Jan van der meer geeft een inkijkje in het politieke bedrijf vanuit een zeer persoonlijk perspectief. Politiek en het volle leven – drank, seks, intriges en ambitie: het zijn de ideale bouwstenen voor een klassieke tragedie. Gelukkig heeft Jan van der Meer naast humor en relativeringsvermogen ook de moed zichzelf niet te ontzien. Dat maakt dit dagboek tot een authentiek document, tot meer dan een lokaal-politieke aangelegenheid ent tot een vermakelijke zedenschets.*

De flaptekst van het dagboek van Jan van der Meer doet veel vermoeden, maar Enkeltje Nijmegen is helaas niet meer dan een lokaal-politieke aangelegenheid. Voor een ex-fractievolger uit Nijmegen is het leuk te lezen wat er in 2000 gebeurde: het biedt inzicht in de verhoudingen in 2010. Voor een raadslid is Jan van der Meer een leuke schrijver, maar hij is geen literator. Het is een grappig boekje, maar voor de doorsnee lezer niet interessant genoeg helaas.

*Bron: flaptekst Enkeltje Nijmegen

Joost van den Vondel, Gijsbreght van Aemstel

Beoordeling: 2 sterren

Het stuk speelt in 1304 en gaat over de belegering van Amsterdam door de omliggende dorpen, verenigd in de Kennemers en Waterlanders. Aanleiding is de vermeende betrokkenheid van Gijsbrecht bij de ontvoering en doodslag van Floris V in 1296. De vijandelijke soldaten lijken te vertrekken, maar in werkelijkheid houden zij zich schuil onder een lading rijshout in een schip dat als brandhout door de Amsterdammers wordt binnengehaald. Gijsbrecht wordt na hevige gevechten gedwongen te vluchten naar Pruisen, om daar een “Nieuw Holland” te stichten.*

Hoewel Gijsbrecht van Aemstel in historische zin een interessant stuk is en ook niet volledig onleesbaar, is het klassieke toneel met lange monologen en weinig actie geen aan te raden tekst om te lezen. Wellicht dat een toneeluitvoering een aangenaam tijdverdrijf is, het lezen van deze tekst in elk geval niet.

*Bron: nl.wikipedia.org

H. Marsman, Verzamelde gedichten

Verzamelde gedichten Beoordeling: 2 sterren

Het lezen van het verzameld werk van H. Marsman is als het eten van klonterige pap met krenten. De krenten zijn heerlijk, maar je moet je door die pap heen zien te worstelen. Marsman heeft enkele prachtige gedichten geschreven, waarvan Herinnering aan Holland de bekendste is, maar ook Afscheid is wonderschoon. Toch moet je te lang ploeteren voor je iets moois tegenkomt om deze verzamelde gedichten te kunnen waarderen.

 

Henning Mankell, Het graf

Beoordeling: 2 sterren

Kurt Wallander – de inspecteur die zijn werkterrein in het zuiden van Zweden heeft – bekijkt in Het graf een huis dat hij wil kopen. Een opknapbeurt is beslist nodig, maar het huis heeft een grote tuin en een prachtig uitzicht. Terwijl Wallander door de tuin dwaalt, maakt hij een struikeling. Pas als hij in zijn auto weg wil rijden, vraagt hij zich af waarover hij nu eigenlijk gestruikeld is. Hij loopt de tuin weer in en stuit daar op een vergane mensenhand.*

Het boek van Mankell past prima in het rijtje Baantjer en Grijpstra en De Gier. Een voorspelbare detective met een lijk, een vermoeden, een dwaalspoor en een spannende ontknoping. Niets bijzonders, ondanks pogingen van Mankell om zijn hoofpersoon iets meer psychologische diepgang en context mee te geven. Leuk voor een vakantie of een suffe treinreis, maar veel meer dan de benaming ‘grappig boekje’ mag het niet dragen.

*Bron: flaptekst Het graf

Herman de Man, De kleine wereld

Beoordeling: 2 sterren

De kleine wereld is de curieuze bedelaarsroman van Herman de Man, waarin twee oude zwervers, de uitgekookte Jochem en de meer filosofisch aangelegde Chef, tippelend een zakenreis maken van Schoonhoven naar IJsselstein. Al wat zij onderweg te zien en te horen krijgen, trekt aan het oog voorbij en meesterlijk weet De Man de sfeer op te roepen van deze meest Hollandse aller landstreken.*

Toen ik De kleine wereld begon te lezen, was ik nog behoorlijk enthousiast. De Man schrijft beeldend en het gebruik van dialecten werkt versterkend. Máár een plot ontbreekt. De heren Chef en Jochem trekken door het land, maken allerlei Dik Tromachtige avonturen mee, maar het leidt nergens toe. Na 50 bladzijdes weet je het wel, maar dan zit je net op een kwart van het boek! Voor mensen die van sfeerboeken zonder plot houden een aanrader, voor de meeste mensen een boek dat je beter in de kast kunt laten staan.

*Bron: flaptekst De kleine wereld

Twilight (regie: Catherine Hardwicke)

Twilight (Special Edition) Beoordeling: 2 sterren

Bella Swan is altijd al een buitenbeentje geweest en doet alles op haar eigen manier. Wanneer ze verhuist naar het regenachtige Forks, verwacht ze geen veranderingen. Totdat ze de mysterieuze en knappe Edward Cullen ontmoet, een jongen die op dezelfde school zit als zij. Bella is meteen verliefd op Edward en het duurt niet lang voordat zij een passievolle relatie krijgen. Maar Edward is niet zoals de andere jongens. Hij kan ontzettend hard rennen, stopt rijdende auto’s met zijn blote vuisten, en is sinds 1918 geen dag ouder geworden. Edward is een onsterfelijke vampier, maar niet zoals de andere vampiers: hij drinkt geen bloed. Maar hoe closer Bella en Edward worden, hoe harder ze moeten vechten om hun onmogelijke liefde in stand te houden. En wat moeten ze doen als Laurent en James, Edward’s dodelijke vampiervijanden, in de stad aankomen en op zoek gaan naar Bella?*

Voordat we Twilight gingen kijken, vermoedde ik al dat het niet helemaal mijn film zou zijn. Toch viel de film alsnog tegen. Naast het feit dat het verhaal me niet boeit, merkte ik (ondanks dat ik het boek niet had gelezen) dat er behoorlijk wat uit het boek is weggelaten om alles in de film te kunnen stoppen. De film neemt daardoor af en toe te grote stappen. Ook zijn de acteurs niet al te best.
Wat mij wel beviel, waren de cameravoering en de kleuren en omgevingen. Hierdoor wordt de sfeer (een combinatie van angst en fascinatie) goed neergezet. Ook de muziek ondersteunt het geheel goed. Maar ja, al draagt een aap een gouden ring… Helaas.

*Bron: Bol.com