Beoordeling: 
Wat een gaaf boek! Wat een briljant boek! Wat een vernieuwend boek! Ze gaan er met je neus vandoor is weer een pareltje van Ted van Lieshout. Het is niet zomaar een dichtbundel. De tekst gaat als het ware het gesprek met de schrijver en met zichzelf aan. Inhoudelijk is het interessant genoeg om te blijven lezen, de vormgeving is heel erg mooi en de traditionele gedichten die erin staan, zijn ook nog eens interessant. Wow!
Beoordeling:
Wij als gezin zijn fan van Boer Boris. Was Boer Boris naar de markt om allerlei taaltechnische redenen geen vijf sterren waard, Boer Boris in de sneeuw is 5 sterren. Het boek is niet alleen mooi getekend, grappig en talig mooi, het heeft ook een veel beter kloppend metrum. De uitroep van broer Berend die in een wak valt “straks ben ik doodgegaan” blijft briljant. Topboek!
Beoordeling: 
Sinds een paar maanden zijn Jessie, Noor, Daan en ik helemaal fan van Boer Boris. Nu was ik al fan van Ted van Lieshout als schrijver van onder andere het prachtige Gebr. Maar hij komt toch het best tot zijn recht als dichter van kindergedichten. En wanneer je dochter bij haar eerste honderd woordjes “boe bo” al heeft zitten, weet je dat je iets moois geschreven hebt.
Nu is Boer Boris gaat naar de markt net geen vijf sterren waard en dat komt vooral omdat we Boer Boris gaat naar zee nog beter vinden. Er zitten wat rare rijmwoorden (boter – motor) en wat foutjes in het metrum (boordevol vitamines) in. Die imperfecties ontbreken bij zijn andere Boris-boek.
Beoordeling:
Gebr. is een briljant boek! Ik weet nog dat het heel veel indruk op mij maakte toen ik het voor het eerst las: ik zal in de tweede klas hebben gezeten. Daarna las ik het boek voor mijn leeslijst bij het vak jeugdliteratuur op de RU. Het was dan ook een boek dat ik graag zelf in de kast wilde hebben staan.
Ted van Lieshout heeft een bijzondere vorm gekozen, door twee dagboeken door elkaar heen te schrijven. Daarbij heeft hij niet geprobeerd om een kind te maken, maar hij heeft een kind willen zíjn in zijn boek. Daardoor komen de emoties en gedachtes van Marius en Luuk overtuigend over en hoef je je als volwassen lezer niet te storen aan een kinderlijk toontje en voel je je als jeugdige lezer serieus genomen.
Het boek als geheel is ontroerend en de visie van Luuk op het gedrag van zijn ouders is voor een volwassen lezer erg herkenbaar. Daarmee wordt niet alleen een emotionele wereld geschapen door wat er wel staat, maar ook vooral door wat er niet staat. Een prachtboek!
‘Ik ben niet ongelukkig’, zei ik. ‘Ik ben gewoon niet gelukkig. Dat is heel anders.’
Uit: Ted van Lieshout, “Gebr.”, p. 104