Jurassic Park III (regie: Steven Spielberg)

Filmposter van Jurassic Park 3 waarbij het skelet van de nieuwste dinosaursussoort zichtbaar is als silhouet op een rode achtergrond.

Beoordeling: 2 sterren

Sommige franchises worden op een gegeven moment uitgemolken. Jurassic Park III is daarvan een heel mooi en helder voorbeeld. Jurassic Park was supersterk, The lost world werd al minder en het derde deel vond ik maar matig. Het verhaal is nogal zwak en veel scènes lijken vooral gericht op effectbejag. Spectaculaire beelden zonder enige substantie. Jammer. Gelukkig kwam men later met Jurassic World wel weer wat sterker terug, maar dit is niet mijn favoriet in de reeks.

Jurassic Park (regie: Steven Spielberg)

Filmposter voor de film Jurassic Park. Een zwarte poster met een rode cirkel waarin het silhouet van een skelet van een Tyrannosaurus Rex zichtbaar is.

Beoordeling: 5 sterren

Ik heb Jurassic Park in de bioscoop gezien toen ik 10 was en daarna nog meerdere keren op videoband, DVD of tv. En onlangs voor het eerst via een streamingdienst. Zelfs voor het eerst met Noor en Daan. Het blijft een briljante film, zelfs na zoveel jaar. De opbouw is mooi, de film roept allerhande emoties op bij de kijker en biedt graphics die het nog net halen na zoveel jaar. De keuze om sommige dino’s als robots te gebruiken maakt dat de film de tand des tijds doorstaat. Heb je de kans om hem te bekijken, doen!

The BFG (regie: Steven Spielberg)

Beoordeling: 3 sterren

The BFG heb ik eerder gezien als tekenfilm en uiteraard heb ik het boek gelezen. Het verhaal wordt in deze verfilming erg mooi verfilmd, maar op de een of andere manier weet Spielberg het verhaal te langdradig te maken. Ik kan me er niet helemaal aan overgeven. Mijn kinderen evenmin. Het is wel erg mooi gemaakt, dat wel.

The post (regie: Steven Spielberg)

Beoordeling: 5 sterren

Veel van wat op Netflix staat aan films is niet al te best: massaproductie en weinig oorspronkelijk. Maar soms kom je pareltjes tegen, zoals The Post. Wat een prachtige film.

Allereerst is het verhaal (ja, weer en biopic, die lijken erg in te zijn): spannend, interessante hoofdpersoon, je weet wel dat het goed gaat komen, maar de weg ernaar toe kent genoeg kronkelwegen om interessant te blijven. Het tijdsbeeld is prachtig en dan heb je ook nog een van mijn favoriete ingrediënten: politieke intrige.

En dat wordt geserveerd door twee topacteurs: Meryl Streep en Tom Hanks die deze film net zo goed in een kale loods hadden kunnen spelen. En dat maakt zo’n film zo sterk: het verhaal en de geloofwaardigheid van de personages, los van alle franje eromheen.

E.T. (regie: Steven Spielberg)

Beoordeling: 3 sterren

Ik heb E.T. nooit eerder helemaal gezien; alleen fragmenten van erin vallen als hij weer eens op tv was. Ik vind de film nu ik hem wel helemaal heb gezien niet zo briljant. Hij is mooi gemaakt, maar zowel de spanningsbogen in het verhaal zijn niet zo sterk als de betrokkenheid die ik voel bij het verhaal niet. Misschien dat je een sterker gevoel hebt bij het verhaal als je de film destijds hebt gezien of jonger bent, maar mij heeft de film maar matig vermaakt.

The lost world: Jurassic Park (regie: Steven Spielberg)

Beoordeling: 3 sterren

Jurassic Park  heb ik voor het eerste gezien in de bioscoop toen ik een jaar of 10 was en daarna nog heel veel vaker. De vervolgdelen heb ik veel minder gezien, maar die zijn ook minder leuk. The lost world heeft twee kernproblemen bovenop het feit dat op een sterk verhaal moet worden voortgeborduurd en dat is altijd lastig. Ten eerste wordt de tyrannosaurus naar de stad gebracht: een kunstgreep om spannende scènes te kunnen schieten, maar qua verhaal niet erg interessant.

Daarnaast is er veel meer met computeranimaties gewerkt in de vervolgfilms, dan in het origineel, waardoor de acties allemaal veel minder ‘echt’ overkomen dan in het origineel. Meer over de opkomst en problemen met computeranimaties lees je in dit interessante artikel.

Al met al is The lost world een vermakelijke film, waarbij je eigenlijk moet vergeten wat je in 1993 kreeg voorgeschoteld: je kunt de Febo nu eenmaal ook niet met een Michelin-restaurant vergelijken.

Catch me if you can (regie: Steven Spielberg)

Beoordeling: 4 sterren

Twee weken achter elkaar Steven Spielberg op mijn site. Vorige week een tegenvaller, nu een mooie film! Catch me if you can is om meerdere redenen een leuke film: een spannend verhaal, mooi gefilmd, briljante cast, goed tempo, goede dialogen, kortom: weinig op aan te merken. Spanning is duidelijk het hoofddoel, zoals dat bij Spielberg wel vaker het geval is.

In Jurassic Park, maar ook War of the Worlds is het verhaal soms ondergeschikt aan het effect van het beeld, de scène op de kijker. De spanning zit bij Catch me if you can naast de gebeurtenissen ook in de relatie tussen Hanks en DiCaprio: een verbetering ten opzichte van de spektakelfilms, maar het feit dat spanning het belangrijkste motief is en er nog veel mooiere films zijn, krijgt de film vier en geen vijf sterren.

 

War of the Worlds (regie: Steven Spielberg)

War Of The Worlds Beoordeling: 4 sterren

In de vorm van een eigentijdse hervertelling van het klassieke verhaal van H.G. Wells toont deze sci-fi-thriller de buitengewone strijd om de toekomst van de mensheid, gezien door de ogen van een Amerikaans gezin. Ray Ferrier (Cruise) probeert zijn gezin in veiligheid te brengen, terwijl hij een allesvernietigend buitenaards leger van dodelijke Tripods ontvlucht.*

De dvd van War of the Worlds lag al een hele tijd bij ons in de kast en telkens dacht ik “die gaat vast ontzettend tegenvallen”. Maar dat was helemaal niet het geval: War of the Worlds was een spannende film die mooi is gemaakt, wel typisch Amerikaans en de special effects waren soms wat over the top, maar hij boeide van begin tot eind. Ook de acteurs leverden een prima prestatie, met name Dakota Fanning viel op in zeer positieve zin. Het enige grote minpunt is het wat magere verhaal in de film.

*Gebaseerd op dvd-hoes War of the Worlds